hepsi derttir.
---
alıntı ---
askerlik.. önceden de bahsedilip geçiştirilmiş.. daha doğrusu bahsedilememiş bile.. çünkü; ötesi yok bunun.. iraden dışında, iradenin asla ve asla kabul etmediği bir organizmanın dişlisi olup da günde en fazla 4 saatlik bir uykuyla yüzlerce gün geçirmek.. yüzlerce gece..
gecenin 1 buçuğunda uyuyup da sabahın 5 buçuğunda uyanmak.. küfür gibi.. kaç sabah uyanıp da karakolun ön tarafına geçip, birazdan doğacak güneşe edebileceğim küfür seçerdim zihnimden.. ve çoğu sabah yağmur yağardı.. tam 110 gün yağdığı gibi.. zaman kavramı ise boşlukta asılı kalıp can çekişirdi.. ne ayaklarına dokunup omzumdan destek alıp da boynundaki yağlı urganı çıkarmasına yardımcı olabilirdim.. ne de o benim boynumdaki görünmez yağlı urganı çözebilirdi.. öylece izlerdik birbirimizin ölüşünü..
geçmezdi.. hem de hiç.. sanki geçmişe gömülü kalmış bir an gibiydi.. ve sanki hala orada.. benim yaşadığım ise siliklik.. tek bir anından tek bir keyif almadığım, tek bir anını içime sindirerek yaşamadığım, esas duruşta durduğum anlarda bile içimden bağırdığım, can yakmasından ibaret bir zaman dilimi.. esareti ve tutsaklığı iliklerimde hissettiğim an.. sindirilmişliğin ve silinmişliğin tek ama tek anı..
işte askerde geçmez zaman.. siz ondan geçersiniz.. bu yüzden şafak atarsınız her yere.. ranzanıza.. tuvalet kapısına.. kepinize.. kamuflajınıza.. siktiriboktan şafak kağıtlarına...
suç olmasa, ve birileri görüp de kilotçuluk etmeyecek olsa, alnınızın tam ortasına da atarsınız.. nakış nakış zamanı bedeninize işlersiniz.. sol elinize aldığınız bir usturayla.. sol bacağınıza.. gece, 1-5 nöbetlerinde.. nefret ettiğiniz herkes ve her şey huzurlu uyusun diye bir sınır karakolunun, her hangi bir nöbet yerinde.. suriye ile türkiye'yi ayıran bilmezsen kaç no'lu hudut taşının yanındaki çelik kulede.. hat yolunda.. önünüzde bir dağ, arkanızda ise kürt köyleri varken.. yağmuru suratınıza yiyip, dudaklarınız uyuşup da tek bir seferlik "amına koyim!!" küfürünü bağıramadan..
---
alıntı ---