"yazdım, yazmasam ağlayacaktım."
bazen tam da bu kıvamda oluyorum. gerçi o zaman yazarkende ağlıyorum. konumuz bu değil ama.
beni rahatlatıyor. sürekli düşündüğüm, kafamda sürekli dönen şeyleri bir yere aktarmak bana iyi geliyor.
yazmadan önce sanki hiç gitmeyecekmiş gibi olan düşünceler yazarken birer birer bende ağırlıklarını yitirmeye başlıyorlar.
not: yazdıklarımı yakarım, tavsiye etmiyorum.