“oturdum bir köseye uzun uzun düşündüm. kendime acıdım. insan kendine acır mı? ben acıdım.. meğer ne çok ödün vermişim kendimden ne çok düşmüşüm dizlerimin üstüne ne çok susmuşum haklı olduğum halde, sayamadım. boşa geçip giden günlerin arkasından bakıyorum simdi. aynada gördüğüm yüzü tanımaya çalışıyorum, inandığım en güzel yalanlar için kızıyorum kendime…
dedim ya, ne yaptıysam kendime yapmışım.
onlar vurmuş ben ölmüşüm."