ömrümün 8 senesi yurtta geçti.
eve çıkmadım. çıkamadım.
ilk gittiğim akşamı hiç unutmadım. unutamayacağım.
ev rahatlığını bırakıp o hiç kimseyi tanımadığın, 12den sonra yanmayan kaloriferleri, gecenin bi saatine bağırıp çağıranların olduğu yere gitmek kolay olmadı.
yatağını annen değilde kendi başına yaptığın yerdi yurt. kimseden yardım istemezdim. isteyemezdim.
oda arkadaşların sigara içer sen içmezsin. odada içmemelerini söylersin. yine içmeye devam ederler bir şey yapamazsın.
yurtta kalmaktan nefret edersin. her saniyesine. her dakikasına.
bir derdin olur onlara anlatırsın sadece gece boyu yanında kalırlar. hiç bir şey yapmasalar bile yanında kalmaları iyi gelir.
keşke hep yurtta kalsam dersin.
ilginç bi yerdir yurt.
kişinin kendini bulduğu acımasız bir ortamdır. herkes için değil ama çoğu kişi için öyledir.
kimileri askerlik der ama uzaktan yakından alakası bile yoktur.
elma ile armut bir değil sonuçta.
kısacası ilginç bi yerdir yurt.
daha başka nasıl anlatılır bilmem.