sene 2001 5 yaşındayım. babam öğlen eve gelmiş annemle kapıda oturuyorlar. babam başını annemin dizlerine koymuş, ağlıyor. işten çıkarılmış zaten yokluğun ortasındaydık son umudumuz da bitmişti. (ne kadar zaman biriktirdiğimi hatırlamadığım) ekmek aldıktan sonra kalan paraları biriktirmiştim. bozuk para dolu poşetle babamın yanına gittim "al baba bunların hepsi senin olsun" demiştim. o günden sonra çocukluğumu hiç yaşamadım sözlük. yaşıtlarım elinde oyuncaklarıyla oynarken ben hep çalıştım.