aldığım derslerden, mezun olduğum bölümden olsa gerek, sürekli gözlemlediğim durum.
çocuğun arkasından haldır haldır koşan, çevresini tanımasına izin vermeyen, korumayı her şeye karışmak sanan, sorularını geçiştirip özgüven kıran.. insanları görüyorum sürekli.
kimsenin çocuğunu kalıba sokma çaba olmadığımdan, en azından diyorum aileyi uyarmalıyım.
fakat sanırım insanın kendi çocuğu olması apayrı bir dünya ve ben bunu öylesine anlayamıyorum ki, sözlerim hep havada kalıyor.