her sabah o eşiğe uzun uzun bakıp geri dönüyorum. hayat uğruna ölünecek kadar güzel bir şey değil diyorum kendime. evet geceleri değil herkesin aksine, yeni bir güne başlamak zorunda olduğumda.geri dön, elinde kalan son inanç kırıntısını da çöpe atma diyorum. kendimi ikna edebildiğimden değil beni bağlayan şeyler olduğundan. nasıl olsa kaybedecek bir şeyin yok yaşa gitsin diyorum.