kimyacımız vardı bi tane. adam gibi adamdı, derdimizi dinler, sıkıntımız olduğunda çayımızı yemeğimizi ısmarlar, bizi asla yalnız bırakmazdı. hayatımda öyle güzel insan tanımadım ben.
ama bu hocam yazılıda öyle bir kitlerdi ki, bırakın çözememeyi, o karmaşada ismimi nereye yazacağımı bile unuturdum. hatta arkadaşın "öğrenciyle bu kadar samimi olup bu kadar göstere göstere s*ken tek hoca budur" tespitini hala ilk günkü gibi hatırlarım. burdan selam olsun.