sağ koridor tarafı alırım hep. genelde sol ön çaprazımda bi abla ve kucağında minnak bir bebek olur. çoğu zaman böyle denk gelmiştir. ve ben çocukları çok severim onlar da beni sever. yolculuğum bitene kadar bebeklerle kesişiriz:) bazen dil falan çıkarır ben de şaklabanlıklar yaparım çocuğa. sonrasında annesi bu çocuk nereye bakıp gülüyor diye arkasını döner ve bana tebessümle bakar. bak abiye falan der.
hatta bi keresinde bebekle aramdaki ilişki o kadar kuvvetliydi ki bana gelmek istedi ve annesi mecburen bebeği bana vermek zorunda kaldı. ben de çok mutlu oldum. biraz eğlendik falan derken kucağımda uyuyakaldı. müthiş huzurlu bi andı. o altı saatlik yolculuğum nasıl geçti anlayamadım.
çocukları sevin...