güzel şeydir. ortamın varsa dibine kadar eğlenirsin. ama her gülün bir dikeni var. yemek açısından sıkıntı yaşardık. yemekler dışarıdan gelirdi. yemek demeye bin şahit. tavuk butunun arasına ıspanak doldururlardı. pilavı yağın içinden tane tane seçerdik. nuggetlar kafam kadar olurdu. hiç unutmam hatırlayınca bile midem bulandı neyse. bir gün patates kızartması geldi. bir hevesle gittim başına. tabağı elime aldım ve gözüme bir şey çarptı. gözlerim kısıldı, midem bulandı. patates kızartmasının üstünde "burun pisliği". hadi ben çekildim kenara da benden sonra gelenler ketçaplayıp yediler belki de. hep derim anneme "biz yurtta yemek diye neler yedik?!" diye. abv ya.