8. sınıftayım, okul bitmiş arkadaşlarla maç yapıyoruz okulun sahasında. zemin halı saha zemini ama ezile ezile beton gibi olmuş artık. maç gayet eğlenceli ve bol gollü geçiyor. topu aldım defansta, ilerliyorum. tam ceza sahası hizasında en sağdayım. topu solda attım sağdan geçmeye kalktım rakip oyuncu dizini kaldırdı. üstünden atlayayım dedim ve atladım. sonra tabi takla attım 2 tane.
kalktım defansa koşuyorum, kolumda bir ağırlık hissediyorum ağabey. orada da poşetler falan vardı. (eve giderken annem birkaç şey al demişti, onlar var poşetlerde) onlardan biri takıldı sandım. koluma baktım ki ne göreyim, bileğimin az gerisinde hendek oluşmuş resmen. çöküntü var. onu geçtim elim yok. ağabey elim kolumun sol üstünde duruyor. deri olmasa düşecek resmen. sonra "la bebeler koluma bakın" dememle arkadaşlarımın donması bir oldu. biri elini ağzına kapatmış bakıyor falan. hadi dedim hastaneye gidelim. kimsede çıt yok.
ben çıktım sahadan sağlık ocağına doğru yürümeye başladım. bi 20 metre falan ilerleyince bunlar şokun etkisini atıp peşimden koştular. biri sırıtıyor diğeri ona "sırıtma la bebenin kolu koptu" diyor. başka biri "ben bakamam, bayılırım" diyor ama gözlerini ayırmıyor. herkes ayrı bir dünya yaşıyor. sonra gittik doktor ankara'ya sevk etti. hastanede boş yer yoktu bayanların odasına verdiler aq. ilk tam alçı yapıldı, o sıkınca kangren olmayayım diye yarım alçıya çevirdiler gece saat 2'de. sonra ameliyat oldum, atel vs. okulda millet alçıyı açıp atelden kolumun içine bakıyordu en son