sözlük yazarlarının kol bacak kırma anıları

en büyük hayalimdi kolumun kırılması. hatta bir keresinde yalandan namaz kılıp "allahım nolur bir yerim kırılsın, tekerlekli sandalyede yaşıyım" diye dua etmiştim. sonra kendimi ranzadan aşağı atmıştım kolum kırılsın diye. kırılmadı

6. sınıfın yazıydı galiba. terleme, top oynama diyen anneme inat her gün 6-7 saat top oynayıp, yakalamaca, saklambaç oynayıp, akşamda gurbetci kızlarla dansa davet oynadığımız zamanlar... yine maç yaptığımız bir gün, önceki ataktan faul yaptığımı iddia eden bir arkadaşın, intikam için ayağıma basmasiyla acılar içinde yerde kaldım. ama acıyı falan dinlemeyip, ayağa kalkıp acıyan ayagimla serefsize öyle bir tekme attım ki daha da ayaga kalkamadim. futbol hayatımda bu elim olay yüzünden henüz hayatımın baharında son buldu. annemin, babamın bir daha ayağını kirarsan iyilesmez, ayağın kesilir falan demesinden dolayı ben de korktum oynamadım bir sure. ama olayın öyle olmadığını anladigimda her sey icin çok gec kalmıştım bile.

el parmağım kırılmıştı ama çok daha acısı başkasının bacağını kırmaktı. kemik seslerinin acıma duygusunu kör eden bir tarafı var.

başkalarının kolunu, bacağını, kafasını kırma konusunda üstüme yoktur. bina girişimiz oldukça alçaktı. biz de bu bir-iki metre derinliği sözde akrobatik hareketlerle değerlendiriyorduk. girişin karşısındaki duvardan ileri doğru atılıp elimizi birinci kattaki balkona vurmaya çalışıyorduk. aramızdan başaranlar oluyordu. başaramayacağını düşünenler oldukça azdı. kilolu bir arkadaşımız başaramayacağını düşünenlerden olacak ki duvara dikilmiş cesaretin gelmesini bekliyordu. dayanamadım. arkasına geçip, burası sparta edasıyla, tekmeyi vurdum. dizinin üzerine düştü ve düştüğü yerde sivri bir taş vardı. dizi kırıldı. çocukluğum kırıldı. not: balkona elini vuramadı. edit: ekleme

apartmanın altında bisiklet sürerken balkonun altında ki betona kafa atıp beynimin pekmezini akıtmam dahil olur mu bu sevdalara?

kardeşim ve onun arkadasıyla dışarda maç yapıyoduk 6.sınıftayım pas atmasını bekliyorum geri geri gidip kanalizasyon kapağına takılıp yere düştükten sonra bilek döndü eve çıktım kolumdan bi ses geldi dedim annem sen ne biçim kız çocugusun diyerek dövmüştü , kırık kolla bir de dayak yedim

hiç kırmadım bi yerlerimi ya. ama hep istemişimdir 😅 (bkz: mazoşist) olabilirim biraz 🤔

4-5 kereden fazla kolumun kırıldığını bilirim ama kısa ve öz olarak tatile çıkacağım gün sağ kolumu kırmıştım 1 ay tatili erteleyip tam alçıyı aldırmaya gideceğim gün minibüsten düşüp sol kolumu kırmıştım e haliyle yaz tatili bitmiş ben evde bilgisayarda dizi izlemekle kalmıştım.

kolumu bacağımı kırmadım da ilköğretim yıllarıydı sanırım annem çalıştığı için sürekli karşı komşumuz hülya teyzemlerde olurdum okul sonrası yine bir gün okuldan cıktım hülya teyzemlerdeyim artık kendi evim bellemişim orayı :d hülya teyzenin de benden 7 yaş büyük bir oğlu var bir de benden 5 yaş küçük bir kızı neyse oğlu kardeşini havaya atıp tutuyor ben nasıl kıskanıyorum abim yok çünkü böyle patladı patlayacağım tutturdum ali abi benide kaldır havaya at neyse ali abi tuttu beni kaldırdı havaya fırlattı ama salak herif düşüreceğim diye korkup sağ kolumdan pat diye çekince omzum yerinden çıkmıştı işin en kötüsü doktora gitmek yerine çıkıkçıya gitmemizdi aklıma gelmişken çıkıkçı pişmanlıktır :d

basketbol anısı yazan olmamış oynayan mı yok bilmiyorum ama iki senede 3 4 parmağımı kırdım veya çıkardım yerinden hatta final maçından önce bizim bir pivot vardı okul takımının pivotu aptal gibi ayağını kirmisti ve maçı kaybetmistik

arkadasim saka niyetine gogsume ve kanat kismina vuruyordu hafif ama tempolu vurdugu icin artik acimaya baslamisti birkac kez - oglum bak giit ! dememe ragmen devam edince 'şakasına' bende onun kanat kismina vurdum sonuc nefes alip verirken kaburgasi gogsune batiyordu . catlamis garibimin kaburgasi

lise 1 deyken arkadaş topa nasıl abandıysa kurtarmaya çalışırken bileğim burkuldu. sanki hyuga kojiro amına çaktığım 2 hafta küfrede küfrede gezdim kolumu havaya kaldırınca titriyodu. kırılma falan olmadı şimdiye kadar çok şükür.

2 kere sağ kolum 1 kere de sol kolum kırıldı ama sonuncusu en fena olanıydı.7.sınıfın sonlarında evin önünde yerden hafifçe yüksekte olan beton bölümde arkadaşlarımla top oynuyordum. hafiften aramın bozuk olduğu bir çocuk topu ayağında tutuyordu şeytan dürttü heralde birden çocuğa doğru koşmaya başladım ayağında ki topa vurmamla kendimi beton bölümden aşağıda bulmam bir oldu kendime geldiğimde yüzümde ki acıyı hisettim kafamı kaldırıp çevreme bakınca sanki herkes anasının oynaşını görmüş gibi bana bakıyordu birden sağ kolumu kaldırdım.off.kolum tam ortasından üstelik iki kemik birden kırılmıştı benden bağımsız bi şekilde sallanıyordu kırılan yer sonra bi çığlık gerisini hatırlamıyorum hastanede açtım gözümü sonrasında 3. kez ameliyat oldu kolum

hiç kırmadım ama keşke kırılsa dediğim an çoktur

ilkokul 6. sınıftayım gittiğim yolda bayağı büyük bir yol çalışması var. bakın insanlar insan gibi yanda yürümek için açık bırakılan yoldan gidiyor. ben cengaver gibi iş makinasının tekerleğinden zıplaya zıplaya gidiyorum. tarzanlık yaparken borulardan birine tak diye takılıp kolumun üstüne düşüşüm ve okul eteğimin kafama geçmesi karşı kafedeki herkesin götümü gördüğü gerçeği , sonuç olarak kolum kırıldı.kendime bir kez daha teşekkür ediyorum. bu olaydan altı yıl öncede buna benzer bir banyo maceram var lavoboya kafa atmıştım ve yine kolumu kırmıştım

sekizinci sınıftayım evde topu duvara atıp yere düşene kadar üstünden atlamaya çalışıyorum buradaki adı öğretmen oyunu,ulan oynamaz olaydım toka sepetine ayağım girdi bilek döndü tabi,sağ ayağımdı canım yanmıştı daha ondan sonra evde top oynamadım.anne sözü dinleyin. (bkz: annelerin hep haklı çıkması)

daha iki ay önce abimin koluna yumruk attım ve bileğim çatladı.

ilkokulda bisikletten düşmüştüm kolum baya hasar almıştı. bir kaç saat sonra çok fena şişince aptal gibi kırık çıkıkçıya gitmiştik. kendisi kolumu yerine takmaya çalışmış bütün çarşıyı acıdan inletmiştim. sonra n'oldu biliyor musunuz? kırık çıkıkçı kardeş çıkan kolumu takmaya çalışırken kolumu kırmıştı. hastahaneye gidip alçıya aldırdık sonra. tıbba güvenin yani.

13.kattan aşağı en hız kim inecek yarışması yaplmıştı çocuğuz tabi o dönem 1. kata gelince 12 basamaklı merdivenden atladım ayağım dönmüştü koskocaman mor olmuştu bide elime basketbol topuyla şut çekmişlerdi.

benim değil ama hatırladıkça güldüğüm sınıf arkadaşımın hikayesi. 5. sınıftayız ders beden eğitimi , bütün sınıf basketbol sahasının orada toplanmış. bir arkadaş sürekli yazı yazmaktan şikayetçi sonra yeter ya ben kolumu kırıcam yazı yazmayacağım falan dedi. biz dalga geçiyor zannediyoruz bu gitti sahanın kenarındaki oturma yerlerinin en tepesinden koşmaya başladı oturma yerlerinin bitiminde de ağaçlar var gitti ağaca omuz attı.hocamız direk koşarak geldi ailesi arandı falan bu pis pis sırıtıyor.ertesi gün geldi ama çok üzgün. - ne oldu x ? +yanlış kolumu kırmışım :( kırık koluyla birlikte kaç hafta yazı yazdı çocuk asdfljsksjs

bu yaz 1 ağustos günü parkin içindeki yürüyüş parkurunda yürürken etraftaki tüm çimlerin biçilip kasasına yüklendiği bir kamyon geri geri gelirken bana çarptı. çok salakça evet. yürüyüş parkurunda kamyonun ne işi var nasıl şoförleri çalıştırıyorlar da hergun yüzlerce insanın yürüdüğü yerde böyle büyük bir dikkatsizlik yapabiliyor vs vs. neyse işte çarptı sonra duramadi ben en kenardaydim kamyonun çıkıntılı bir yerine mı takıldım ne oldu anlayamadım ama takili kaldım kamyona bir şekilde gördüğüm tek şey tekerlerin döndüğü ve benimde onlarla birlikte yol aldığımdı adamin duramadığını farkedince dedim ölücem kesin bacaklarım falan koptu gitti. en son yürüyüş parkurunun orta yerinde yüzüm gökyüzüne dönük yatiyorum saat de tam öğlen on iki civarı gözüme öyle bir ışık geliyor ki ne mavilik ne ağaçlar hiç bir şey yok bembeyaz bir ışık dışında. e tabii bende doğal olarak öldüm mü lan yükseliyorum sanırım melekler falan aldı gidiyor beni kafasına girdim ki esmer yaşlı bir amca kızım kızım iyi misin diye başımda belirdi yemin ederim o an dünyalar benim oldu amca aksaçlı nur yüzlü biri olsaydı kesin gidiyorum diğer tarafa derdim. adam tuttu beni doğrulttu kıçımın üzerine ki ben o ana kadar kan revan içinde kaldım bacaklarımı kaybettim sanıyordum. baktım bacaklarım yerinde bir oh çektim lakin sıkı sıkı bağlı spor ayakkabı ayağımdan çıkmış taa kaç metre ötede kalmış çantam desen bir yana savrulmuş ayakkabı çıkan ayağımı oynattim fakat diğer ayak imkanı yok öyle duruyor o anda bir acı girdi ki aman tanrım. yaşlı amca bana su uzatıyor cenemden akan kanları elimle silmeye çalışıyorum olayın şokundayim hala koşu yapan biri ambulans aradı. neyse hastane maceralarimda varda yoruldum anlatmaktan kısaca sol ayak bileğimin iç kısmındaki çıkıntılı kemik kırılmış ameliyat oldum üç tane platin takıldı iki ay ayağımı yere basmak yoktu sonraki bir buçuk ayda değneklerle gittim geldim okula falan hayatımın en berbat zamanlariydi. tam iki ay o halde okula gittim birde. okuldaki asansör de bozukmuş o merdivenleri nasıl çıktığıma şimdi bile inanamıyorum adeta sınandım ama allah korudu ki kırıkla atlattım altında kalsam bugün bu yazıyı yazıyor olamayacaktım :')

üniversite birinci sınıftayım yaz tatili için aydindaydim. yağmur u çok sevdiğim için hafif yağmur yağdı diye sevinip olleeyyhyy yağmur yağıyor diye bağırıp taş çatlasın 5 cm etmeyecek kaldırımdan zıpladım. o sırada ayağımin yan olarak üstüne bastım tarağı kırdım parmaklarım sola topugum sağa kaydı ve ayak mor turuncu yeşil karışık bir renk aldı. dize kadar alçıya aldılar ya günü deli gibi kaşıntı yapardı alçı kolonya şiş ikilisi ile kanka olmuştuk. bir yandan da paso yatmam gerekti kardeşim şu meyve annem.yemek getiriyordu ayağıma be güzel günlerdi 😁😁

8. sınıftayım, okul bitmiş arkadaşlarla maç yapıyoruz okulun sahasında. zemin halı saha zemini ama ezile ezile beton gibi olmuş artık. maç gayet eğlenceli ve bol gollü geçiyor. topu aldım defansta, ilerliyorum. tam ceza sahası hizasında en sağdayım. topu solda attım sağdan geçmeye kalktım rakip oyuncu dizini kaldırdı. üstünden atlayayım dedim ve atladım. sonra tabi takla attım 2 tane. kalktım defansa koşuyorum, kolumda bir ağırlık hissediyorum ağabey. orada da poşetler falan vardı. (eve giderken annem birkaç şey al demişti, onlar var poşetlerde) onlardan biri takıldı sandım. koluma baktım ki ne göreyim, bileğimin az gerisinde hendek oluşmuş resmen. çöküntü var. onu geçtim elim yok. ağabey elim kolumun sol üstünde duruyor. deri olmasa düşecek resmen. sonra "la bebeler koluma bakın" dememle arkadaşlarımın donması bir oldu. biri elini ağzına kapatmış bakıyor falan. hadi dedim hastaneye gidelim. kimsede çıt yok. ben çıktım sahadan sağlık ocağına doğru yürümeye başladım. bi 20 metre falan ilerleyince bunlar şokun etkisini atıp peşimden koştular. biri sırıtıyor diğeri ona "sırıtma la bebenin kolu koptu" diyor. başka biri "ben bakamam, bayılırım" diyor ama gözlerini ayırmıyor. herkes ayrı bir dünya yaşıyor. sonra gittik doktor ankara'ya sevk etti. hastanede boş yer yoktu bayanların odasına verdiler aq. ilk tam alçı yapıldı, o sıkınca kangren olmayayım diye yarım alçıya çevirdiler gece saat 2'de. sonra ameliyat oldum, atel vs. okulda millet alçıyı açıp atelden kolumun içine bakıyordu en son

Koğuşta top oynarken sol ayak bileğimi kırdım Halısahada sağ ayak tarak kemiğimde kırık oldu Kavga ederken burnumu kırdılar işte bunlardan hariç bir iki defa daha ayak bilekleri kırıldı öyle işte liste uzayıp gidiyor

4-5 yaşındayken ayağıma çekmece çıkıp düşmüş, kurtlu biri olduğum için sol ayak işaret parmağım kırılmış. annem 7 aylık hamile haliyle sabaha kadar kucağında beni taşımış. 3. Sınıfa giderken okulda yine kurtlu biri olduğum için duvardan atlayıp sol ayak bileğimi çıkartmış, kemikleri birbirinden ayırmışım. onu nasıl yapmışım bende bilmiyorum.

Birinde ayağım eşiğe takıldı düştüm, diğerinde kaydıraktan hızımı alamayıp yere yapıştım ve ikisinde de kolumu kırdım. Dümdüz olaylar bunlar. Aklım almıyor bu basit olaylardan o acı sonuçların çıkabilmesini. Altı üstü kaydıraktan kayacaktım, kolum yamuldu.

Böyle bir anım hiç olmadı umarım olmaz .

küçükken duvardan fiyuu diye kolumun üstüne düşüp kırmıştım. gittik doktora alçıya aldı falan derken bi süre geçtikten sonra açtılar alçıyı. doktor hareket ettir diyo ama yok amk kol kalakaldı açılmıyor. ettiremiyom diyom ama yok zorluyo daha. dedem olaylara müdahele edip beni çıkıkcıya götürdü. gittik konuşuyoz çıkıkcı amca ile. kaç yaşındasın, kaçıncı sınıfsın derken benim kolu tuttuğuyla bi asıldı nevrim döndü. kolumu dört tane tahta ile sabitledikten sonra bal sürüp sarmıştı. ilginç bir şekilde iyileşti. hafif yamuk şu an kolum galiba ama mutluyuz <3

Sevgili kuzenim beni çok sevdiği için(!) 1. kattan aşağı itip kolumu kırmama sebep olmuştu. Kaç yaşta büyük benden abla diyorum. Neyse köydeydik o zamanlar beni hastahaneye de götürmediler annem babam yanımda yoktu. Babaannemlerle kalıyodum onlarda beni kırıkçı çıkıkçı bi amca var oraya götürdüler adam birşeyler sardı falan iyileşti sonu kötü bitmedi neyseki..

Küçükken kolum ya da ayağım kırılsın isterdim çünkü böylece ev işlerinden yırtabilir, ayrıca alçıma imza attırma gibi havalı işlere bulaşabilirdim

Cok da afilli bi hikaye de değil valla bisikletten düştüm kırdım bacağımı klasik

3 kere kırddım aynı kolu aynı yerden bilekten 1) tahtravelli den düştüm 2)kolumu demir korkuluğa geçirmiştim unutup çekince daha dorusu yürüyünce kırıldı 3) küçükken kapı eşinden düşmüştüm hep kırılan kullanmadığım sol kolum oldu

bu kış leğenle kayarken köprücük kemiğimi kırdım

Sene 2019, turizm lisesi zorunlu staja gönderdiler Antalya'da 5 yıldızlı bir otele. Yav otel güzel iyi hoş da, ulan benim çalışasım yok ki. 16.00 - 24.00 shiftinde çalışıyorum, işten çıkıp lojmana gittim, stajyer olduğumuz için lojmandan çıkmamız yasak, lojmandan kaçmaya karar verdik kızlı - erkekli 6 kişilik arkadaş grubuyla. Neyse kaçtık gezdik tozduk sabah 8 suları döndük lojmana. Lan uyusam bir dert uyumasam apayrı bir dert, kim işe gidecek şimdi bu eğlencenin ardından gelen yorgunlukla. Arkadaşla konuşuyoruz işte gitmemek için ne bahane uydursak diye. Arkadaş araştırdı internetten ve dudaklarından o cümleler dökülüverdi; "koluna diş macunu sür kanka, iyice kuruduktan sonra vur pencerenin mermerine." Ulan hadi o salak, sen de mi salaksın ? Dediğini aynen yaptım, sürdüm bir tüp dolusu diş macununu koluma bekliyorum kurusun diye. Lan bekliyorum bekliyorum yok kurumuyo arkadaş. Dedim bari saçımı yapayım, ranzadan inerken yere çakıldım bi anda fiwlfmwifmd. Kolumuzu kıralım derken hem sağ bacağımızı kırdık hem de sol bacağımızın menisküsünü yırttık iyi mi :d bu da böyle bir salaklığımdır. Gülün bari la bence komik bir anı fçsşdnwifldş

Yav 11-12 yaşlarındayım. Sen parktaki dönen kaydıraktan kayarken virajı alama hopp düş. Tabi hemen eve o acıyla. Annem evde değil komşular geldi. Çıkıkçı bi abla kolumu sıcak su ve sabunla ovuyor (çok iyi hissettirmişti) Annem geldi tabi direk hastane ve sol kol iptall

Bi de yine küçüğüm. Bahçede binadan bi kızla oynarken beni itti. Napiyim bende onu ittim. Eee düştü sonra da kolu kırıldı hemde sağ 😒 Bi ay okula gidemedi. Uslu dursaymış o da.

Şu yaşıma kadar kol, bacak hiçbir yerimi kırmadım ama en merak ettiğim şey bayılmak yani nasıl bir his, nasıl bayılır insan merak ediyorum.

Çektiğim şuta kaleye geçen çocuk yanlış müdahale edince kolu çatlamıştı, bu da böyle bir anımdır. Not: Sert vurdum ama Tsubasa da değiliz, düzgün tutsa hiçbişi olmayacaktı.

Çeşitli düşme şekilleri denememe rağmen bir türlü kırmayı başaramadım, hep alçıma imza attırmak istemişimdir dhshhss

Smackdown izleyen abimin kendisini john cena zannedip üstüme atlaması ile kolum kırılmıştı.....

Küçüktümm ufacıktımm çatt

Dün kaza yaparak deneyimlediğim durumdur. Acıyo arkadaşlar merak etmeyin

Parkta kuzenimle salak gibi kaydırağın kenarına oturup kayıyorduk. Tam oturdum tepeye kayacağım gülüşüyoduk hatırlamıyorum bu omuzuma bi vurdu ben pat yerdeyim. Kol kırılmış alçıya alındı. Tabi yine akıllanmadık. O alçılı kolla 2. kattan toprak yığınının üstüne atlamıştım. İkincide bşi olmadı. Annem ikinci yaptığımı görse diğer kolumu da o kırardı.

Dövüş sporu yapıyorum. Maç esnasında yürekli arkadaşımız tekme atmaya çalışırken müthiş sol ayağımlan tekmeyi çıkartınca ayağı üzücü bir şekilde kırıldı. Bana tekme atman guzum.

çocukken okulun karşısında boş bi inşaatta köşe kapmaca oynarken boşluğa basıp kırmıştım burnumu. bir kere de deplasmanda kısa mesafeden bi kafa yedim kırıldı.

aga sinir patlaması sonucu banyoda duvara yumruk attım o şiddetle ayna önümde lavabonun içerisine düştü ve kırıldı serçe parmak ve yüzük parmağının elin üzerindeki uzantı kemikleri kırılmıştı elime baktım kemikler neredeyse elimin üst kısmında dışarı çıkacaktı bir anlık şokla sanırım kan şekerim düştü bayılır gibi olmuştum.. velhasılı kelam vardığımız sonuç keskin sirke küpüne zarar verir veya öfkeyle kalkan zararla oturur gibi iki nadide atasözü kulağınıza küpe olsun bir de duvara yumruk atmak kadar aptalca bir şey yok sakın denemeyin..

1 kere tahtravelli de bir kere de küçükken kapı arasına tırmanıp orda kırmıştım son kırılma nasıl oldu bende hatırlamıyorum hep sol kol bileği.

sakarlıklarıma rağmen hala bir yerlerimi kırmadığıma -hatta hayatta kalabildiğime- şaşırıyorum, hep olur gibi oldu ama olmadı.

bir keresinde armut ağacından düşmüştüm sol kolumun üzerine, kırılmadı ama incindi. uzun süre sargıda dolaştım. çok geçmeden aynı kolumun üzerine tahterevalliden düştüm ve dirsekten çatladı, belki de kırıldı bilmiyorum yanlış kaynamış çünkü biraz yamuktur. daha sonra sol elimin yüzük parmağını otomatik kapının çaaat diye kapanmasıyla kırdım. yine kırılmakla kalsa iyi, küçücük parmaktan nasıl kan fışkırdı öyle, bir boydan öbür boya diktiler. parmak düzeldi ama kemiğin ucu hala kırık. daha sonra sol ayağımın serçe parmağını orta sehpaya çarptım ve çaaat diye bir ses geldi. kırılmış. kalp kırıklıklarımdan bahsetmiyorum bile. benim sol yanımda bir sorun var, incinmeden duramıyor.