niye bu konuyla ilgili bir entry girilmemiş anlamadım. neyse. bu akşam yaşadığım bir şeyi anlatayım hemen.
3 katlı bir aile apartmanımız var. ben, annem, babam bir katta, abim ve ailesi bir katta, abimin iş arkadaşı ve ailesi bir katta oturuyor. abimin iş arkadaşına bugün misafir gelecekmiş. güzel ablamız da bol bol yemek yapıyor. sonra misafirlerin işi çıkıyor gelemiyorlar. anneme söylüyorlar sonra "bu akşam yemek yapmayın, beraber yiyelim" diye. tamam, diyor annem de. sonra konuşulurken falan yengem de "ben de tatlı yapayım bari" diyo ve yapıyor. annem de "bize gelin, bize gelin" diye ısrar ediyor. alt kattan yemekler, üst kattan tatlılar bizim kata taşındı heyecanla. evdeki herkesin yüzündeki mutluluğu görmeniz lazımdı, özellikle de kadınların. çok ilginçti onları izlemek, gerçekten. alt katın yemeklerini, yengemin tatlısını doya doya yedik. güle güle. anneciğimin çayını keyifle içtik. çok fazla anlamlı geldi. hala böyle yediğin yemeği paylaşmak, birlikte olmak.. hoş bir duygu cidden.
yalnız değişmeyen tek şey, yemek sonrası. masa toplandı falan. mutfakta 3 kadın dolanıp duruyor. biri çay derdinde, biri kirlileri makinaya atma derdinde. bu işleri ciddi bir şekilde yaparken bir yandan da ciddi bir suratla gündelik konulardan sohbet ediyorlar falan. işte bu algılaması zor. hemen kaçtım tabi.
özetle elindekini başkalarıyla paylaşmak, beraber yemek, tatmak; birlik olmaz hoş bir duygu. unutuluyor artık yavaş yavaş. hiç kaybetmeyelim.
ulan ne gömdüm beeee, hayvan gibi şaaptım valla.