geceye bir hikaye bırak

hafta sonu. otobüsten iniyorum. doğal davranarak ilerlemeye çalışıyorum. çokta gerek olmuyor zaten. köşeyi dönünce karşıma çıkan okul kapısından giriyorum. etrafta çocuk yok. etrafta insan yok. anne ve babalar tam olarak toplantı zamanını bekliyorlar belli ki. bir çoğu geç kalarak gelecek, geç kalıp kendini önemli göstermeye çalışacak ve şu açıklamayı yapacak: kusura bakmayın işim uzadı. hiç kimse senin işinin uzunluğunu umursamıyor sürtük, hiç kimse işten kovulmanı umursamıyor. hiç kimse iş yerinde sekreterinle oynaştığını da umursamıyor. karşımdaki öğretmenler odası kapısının önünde bir nefes bırakıyorum, zamanı geldi diyorum. kapıyı aralıyorum. bana çevrilen gözlerle karşılaşıyorum. şimdi zamanı mı diyen, iki sohbet ettirmedin diyen, ama aksini ima etmeye çalışıp gülen ve sapsarı yosun tutmuş dişlerini yalnız bu sabah fırçalamış olan üzerine asfalt dökülmüş iki yüzlü suratlarını görüyorum. sokağa çıkınca kimsenin suratına bakmadığı, evde karısının dizinin dibinden ayrılmayan, okulda çocuklara hakimiyet kurmaya çalışan, aralarındaki en büyük sahtekar olan okul müdürü, bir eli ileride geliyor üzerime. köpek dişlerimi gösterip, köpek gözleriyle tiksinerek bakıyorum eline. seni adi köpek diyorum, silahımı çıkarıyorum ve ağzına sokuyorum. daha silah görmekten korkan ama çocukları dövmekten kaçınmayan çığlıklara bağırıyorum; -haydi çocuklar zil çaldı, hepiniz 1-a sınıfına! koridorda birbirini itenlere bağırıyorum; sessiz olun! koşarak gitmeye çalışana bağırıyorum; koridorda koşma seni hamam böceği! arkadaşına destek olmaya çalışana bağırıyorum; çek iğrenç elini onun üzerinden, kendisi de sürünebilir! sınıfa girince bir kenara yığılıp hepsi önce gözümün içine, sonra namlu hala ağızında olan müdüre bakıyor. itip yere indiriyorum. ne de meraklıymışsın bir şeyleri ağzına almaya diyorum. masaya doğru ilerliyorum. yerinize oturun diyorum, yoklama alacağım. yoklama alırken ses çıkaran olursa kurşunu yer diyorum. arkadaşını şikayet edecek olan olursa, kurşunu yer. burdayım yerine burada diyen olursa, sınıfta olmayan kişinin isminde yok diyen olursa, önüne bakmayıp arkasında ki arkadaşına bakan olursa, kurşunu yer. sıçıp batırdığınız insanların hayatını şuan sizler yaşayacaksınız. küstürdüğünüz, dinlemediğiniz, yok saydığınız, birey yerine koymadığınız, senden bir bok olmaz dediğiniz insanların hayatını şuan sizler yaşayacaksınız. hayallerin çürüyerek eritildiği, hayal kurmanın unutulduğu, hayatların sömürüldüğü e önemli yerdeyiz. hayatınızın hiçbir yerinde işe yaramayacak bu dersimizde, yemin ederim, çok şey öğreneceksiniz.