abim %50 zihinsel engelli yani her işini gorebiliyo sayılır ama anlatilan ögretilen seyleri çok zor anliyo çok zor kavriyo o yüzden okuyamadı onu işe verdiler. çalıştığı her iş yerinden bu nedenden dolayı cikarildi. her seferinde annemler ananemler falan herkes onu suçladı. sen niye iş yapmiyosun niye kendini işe vermiyosun diye bicok defa bu yüzden kavga ettiler. tabiki kendinin böyle olduğunu bilmiyodu. bi keresinde yine işten çıkarıldı. herkes toplandı bize annem ağlıyor falan abimle konusuyolar bi yandan sonra annem bağırmaya başladı yüzüne vurmaya başladı ben abimi odasına çektim ama bu nafile haliyle duyuluyor ne dediği. abim o kadar üzgün ki o kadar kırılmış salya sümük hıçkıra hıçkıra ağlıyor onun cani yanıyo o ağladıkça benimde agliyasim geliyo tutmaya çalışıyorum ona güç veriyim diye. en son artık dayanamadım salona gittim dedim ya siz ne yapıyosunuz sizin ne hakkınız var o benim abim siz kimsiniz sizin ne haddinize onun yüzüne vurmak isteyerek böyle bişey yaparmi herkes sustu bi an bi yandanda hıçkıra hıçkıra ağlıyorum tutamadım artık kendimi dedim yeter artık kesin sesinizi siz ailesi olabilirsiniz ama onu üzmeye hakkınız yok dedim abimin yanına gittim sarildik ağladık beraber onu o kadar üzgün o kadar çaresiz görmek çok koydu ben hiç yapamicakmiyim beni hiç takdir etmiceklermi ben gerizekalimiyim diye sorular sordu içim parçalandı yüreğim burkulmadi yerinden çıktı kilitli kaldım hiçbişey diyemedim ben hep senin yanındayım demekten başka