en sevdiğim dediysen bir kitaba kendini bulmuşsundur o satırlarda. çok severek okuduğum bazı kitapların bitmesine yakın nazlanırım. uykum geldi der bırakırım, en iyisi müzik dinleyeyim derim kaparım falan filan. hatta sırf kitap bitmesin diye son 20 sayfasında başka kitaba başlamışlığım bile vardır. o nazlanma dönemi 1-2 ay sürer. sürekli hafızamda canlı tutarım kitabı. unutmama izin vermem. ama her güzel şeyin bir sonu var. el mahkum alırım o kitabı elime. okurum bir solukta. kitabın kapağını kapayınca bir iç çekerim. kitap bitti, özleştiğim kahramanlara artık ne olacak? o kahramanlar yok oldu gibi gözükür bitince o son cümle. bende yok oldum sanırım. ama öyle olmuyormuş sonradan fark ederim. acaba şimdi napıyor bla bla derken bulurum kendimi. genelde mutlu olurlar. bende mutlu olurum falan filan.
öyle işte.