bir şey hissetmek için kestane çizme bahanesiyle elimi kanatmaya kadar giden his yitimi durumudur. kendi ördüğün duvarlara hapsolup nefes alamamak da denebilir. zamanında ağlamaktan içinin çıktığı şeylere şimdi gözlerin dolmaz bile. hoş bir şey değildir.