akrabalarını sevmeyen insan

aha ben valla. ne dünyaları dünyama uyuyor ne de ahiretleri ahiretime.

ulan hiçbirini sevmiyorum. hepsi şark kurnazı.

baba tarafını hiç sevmem.

ben değilim. olum marjinal vatan haini terörist olan benim ama sizin yanınızda çok normal kalıyorum amk.

akraba demek ayaklı dedikodu kazanı demek.

tanısam severım heralde

ulan ben ergen çocuklar gibi babamı bile sevmiyorum sjsjjsjs akrabalarımı neden sevim :q

bir yerde duymuştum. "kandan bulaşan en kötü hastalık akrabalık"

tek güzel yanlari ellerinde sağlam giybet konusu olması

sırf kan bağı var diye neden sevmek zorundayız anlayamıyorum. akraba olmasak ailelerde kimse kimseyle görüşmez ahmdbd

akrabaları insan olsa sevecek olan kişidir. (bkz: insan mısın la sen??)

ben. amına goyduklarım çok biliyo yukardan aşa bakıyo ben evde onları aşadan yukarı sikip yolluyorum...

o benim, aramız pek soğuktur. onlara karşı lafımı hiç esirgemem onlarda beni bu yüzden pek sevmezler.

dedem ve ananem hariç hiçbirini gram sevmem. insan akrabalarını seçemez,arkadaşlarını seçer derler ya aynen öyle işte

"akraba değil akbaba" sözünü uydurmuş zat-ı muhterem

ben sevmem.. sebebini bilmiyorum ama onlar beni hiç sevemedi.

kan yoluyla bulaşan en berbat hastalık akrabalıktır aq

(bkz: ben) hepsinde bi itici tebessümler, itici konuşmalar

gıybet,dedikodu,çekememezlik ve kıskançlık üzerine bir okul var da ben mi bilmiyorum? hepsi oradan mezun olmuş ve hepsi de yüksek dereceyle olmuş sanki.öyle bir akraba grubu,öyle bir topluluğa sahibim.

düşmanını uzakta aramıcaksın diye boşuna dememişler. ne varsa bu akrabalarda. kenafir gözlü şeytanlar

cenazelerde bile sahte davranan, tek derdi senin ailenim dağıldığını görmek olan, sen ağladığında bundan haz duyan insanlar topluluğu. kan biyolojik bir bağdan fazlası değilmiş. bunu öğrendikten sonra sevmeyi bir kenara bıraktım.

dün akşam yaşandı aynen aktarıyorum; am: amcaoğlu ben: ben ben: bu hükümet ne yaptı ne üretti anlat hele ama bak köprü ve yol dışında am: adamlar yol yaptı köprü yaptı nesini beğenmiyon ben: kuzen diyorum üretim hani ziraat sanayi vs am: adamlar araba yaptı hani uçak kalkan gemilerden yaptı (bkz: uçak gemisi) ben: kuzen uçak gemisi mi yaptık biz am: evet abi yaptık ben: kuzen uçak gemisi mi yaptık biz am: evet abi yaptık söyleyeceklerim bukadar

etrafınızda mutlaka sevmediğiniz bir akraba vardır. eğer yoksa o kişi sizsiniz

karşılık aldığım tek duygu. onlar da beni sevmez.

akraba=çıkarcı her zaman bu düşünce değişmedi değişmeyecek..

akrabalık kavramı saçma sapan bir şey abi ya. sırf kan bağım var diye bu adamlarla her bayram her seyran aynı ortamda olmak zorunda mıyım? eve falan misafirliğe geldikleri zaman hoş geldiniz dedikten sona çıkar giderim evden.

veya direk soyle bi soru sormak istiyorum, seven var mı?

şu saatten itibaren ben. halamlar geldi misafirliğe. yemekten beri her şeye yorum yapıp tepemi attırdı zaten. annemle halam oturma odasında oturuyorlar. gittim yanlarına. baktım sessizlik oldu, televizyonda neler varmış bi bakayım dedim. açtım survivor çıktı. "bunları izleme halam günah her yerleri açık" dedi. tamam haklıdır dedim çevirdim. kanal d'de adı efsane diye bir dizi başlamış kız erkeğin yaralı dudağına dokunuyordu "sen bunları mı izliyorsun" dedi iğrenircesine. çevirdim star tv'ye recep ivedik var. "ayy hiç sevmiyorum şunu pis herif" dedi. gittim çizgi film açtım ben de hiçbir şey beğenmiyor diye. "bebek misin sen benim torunlarım bile izlemiyor artık" dedi. ister istemez yüzümü buruşturmuşum, "neden yüzünü ekşittin" dedi. televizyonu kapatıp ders çalışmaya gidiyom diye mutfağa gittim. iki dk sonra annem geldi, "ayıp oldu kadına" diyor. ulan sabahtır yaptığım yemeklere demediğini bırakmadı, yumuşacık ekmeğe "çok sert dişim kesmiyor" dedi. üstüne kahve yaptım gittim onu da beğenmedi. yetmedi nasıl ev kadını olcan sen diye giydirdi. televizyon meselesi tuz biber oldu, ben patlamamışım. annem de gelmiş ıyıp ıldı diyor. hayret bişey, delircem ya. bir kere de memnun ol be kadın. bak bak duyuyorum "alan olmaz bu kızı, üniden sonra evlendirin" diyor. delirmek üzereyim sözlük. umarım kafasına çaydanlık geçirmeden kalkar gider.

ben garipsiyorum. ister istemez. çünkü benim en uzak akrabam bile en yakınım. ilişkilerimiz çok kuvvetli. bir araya gelindi mi o kahkaha hiç eksik olmaz. acılar bir. mutluluklar bir. kuzenlerime kuzen demek hoş gelmiyor mesela bana. hepsiyle birlikte büyüdüm. o kocaman art arda dizilmiş minderlerin üstünde beraber yattık. o küçücük parkta beraber düştük. dıdımın dıdısının dıdısı bile canıma en yakındır. kan bağı illa da olmasına gerek yok evet ama olunca da "kan çekmiş" espirileri yapılabiliyor sadece lshflfkdşsl. tek artısı lekflrksşdls.

bazı akrabalar da sevilecek gibi değil ki arkadaş

olm ailemi dağıtan insanları ben niye seveyim amk

bir insan akrabalarını niye sevsin ya gerçekten niye sevsin yani. eve geldiği zaman sana laf sokan, başka yerde senin ve ailenin dedikodusunu yapan, çocukları ayrı, kendileri ayrı aptal olan insanları niye sevelim yani? eve bir tanıdık gelir de bir şey isterse küfreder gibi veriyorum. eline para geçtiği zaman arayan veya borç isteyeceği zaman arayacak insanları kimse sevmemeli yani. abi bunlarla evlenince çocuğun bile düzgün olmuyor, niye sevelim ki bu menfaatçileri?

birde mezun olunca değil atanınca o mesleğe sahip olduğunu düşünüyorlar. kafa müthiş

kan bağı olmayıp daha delikanlıları görünce insanın sevesi gelmiyor

akraba bi insanın en büyük düşmanıdır neden seveyim ki

ben ygs-lys sınavından yüksek aldığımda zorlarına giden insanları neden seveyim ki amk

tekrarlıyorum; "bir akrabadan daha tehlikeli bir şey varsa o da iki akrabadır."

ben başarısız olunca sevinen insanlar sevilmeleri için sebep yok ki

sevilecek gibi değiller ki

akrabalarımı sevmiyorum, bir akraba olduğum için kendimi de sevmiyorum ve akrabaları olduğum için beni sevmemeliler.

amk akraba kadar zararli bisey yok.

laf taşıyan akraba gudubettt

onlar da beni sevmiyor

şu hayattaki en büyük zorluklarla onlar yüzünden karşı karşıya kaldıysa sevmez. zorla değil sevmek ama saygı duyarsın tabi anne babanın hatrına.

bizimkilere akraba demek ayıp olur yılan bunlar yılan

sizin hatanızda ortalık karışır ama kendi çoçuklarının yapmadığı halt kalmaz. duyulmaz bile. başarınıza,mutluluğunuza sevinir gibi görünüp içten fesatlanır,kıskanırlar. bütün dertler bittikten sonra ortaya çıkıp "haber verseydiniz yaa" derler. her akraba için geçerli değildir elbet ama maalesef durum böyle.

benden uzak allaha yakın olsunlar

sev(e)miyorum. yapmacık olan 'her' insandan uzak durmaya çalışıyorum. ama iş akrabaya gelince çıkmaza giriyor çünkü onlar akraba, kan bağımız var. kısaca anne ve baba kırılmasın, ayıp olmasın.

birkaç kuzenim ve bir amcam hariç alayını sevmiyorum. seçme şansımın bu noktada olmaması baya üzücü. i̇nsanların yaşadığı yer fikirlerini bu kadar etkileyemez demeyin etkiliyor. fikrin uyuşmaması her şeyin başlangıcı. hep aynı noktada kalmak bir tercih ama günümüz şartlarında mallık. akrabalarım işte bu şekildeler.

üniversiteyi kazanamadım niye kazanamadı ,işi gücü serserilik dediler , ertesi sene kazandım bir allahın kulu arayıp hayırlı olsun demedi , üniversiteye başladık bu okuyamaz oralarda bırakır gelir dediler , bitirdik geldik hayırlı olsun demediler , üniversite bitti bu iş bulamaz boşa okudu dediler , çalıştım çabaladım kamuda işe girdim arayıp hayırlı olsun demediler , sonra bir gün geldi sen devlet memurusun kredi verirler sana çek krediyi bize ver yoksa hapise gireceğiz biz sana aydan aya öderiz dediler çektim verdim krediyi , tabi ki parayı geri alamadım , sonra sövünce ben suçlu oluyorum