sözlüğü özlemek

arada bir yaşanır. (bkz: selamun aleyküm)

(bkz: bu kim amk)

(bkz: sözlük formatı)

bazen girmiyorum,bir hüzün çöküyor. sonra buralarda oluyoruz işte.

üniversiteye hazırlık sınavlarının hepsinin allah belasını versin.

bütün geceyi sözlükte geçirip bırakınca yaşanan durumdur. gidememektir.

birazdan köye gideceğimiz ve internetimiz olmadığı için 3 ay boyunca yaşayacağım durumdur

son zamanlarda çok sık entry girmesem de burada edindiğim dostluklar dolayısıyla her türlü özlüyorum

bütün muhabbeti kaçırdığını hissedersin. bir kaç gün dahi yeterlidir, hemen özlemeye başlarsın. başka şeylerle meşgul olduğunda kendini ihanet etmiş gibi hisseder, üzülürsün. işte bu gibi durumlarda acilen bi' başlık açmalısın. (bkz: kamu spotu)

şifremi unutup kaç ay giremedim ki mailimin şifreside aynı olunca sokağa atılmış kedi yavrusu gibi kaldım taki telefonumun notlar bölümünde tüm şifrelerin : sakın unutma yazısını görene kadar bu kadar zekayla müstahak bu bana

son zamanlarda oluyor bende, sonra sözlüğe geliyorum entry giriyorum sonra gidiyorum. :(

uzun zamandır burada değildim, ve bugün tekrar giriş yapınca özlediğimi farkettim. merhaba oradaki güzel insanlar!

kitap analizlerim dışında sözlüğü ciddi anlamda bıraktığım için bazen kapıldığım duygu durumudur. eskiden mi güzeldi yoksa eskiler mi güzeldi bilemiyorum fakat bana kattıkları yadsınamaz benden aldıkları da tabii. yine de yani her şeye rağmen bir dönem sözlük yazarlığı yapan bir şeyler paylaşan herkesin yaşayacağı durumdur diyebilirim. ama bazen ne kadar özlesen de geri dönmezsin.

bayadır yokum özledim buraları

kah is güç kah internetsiz ortamlar derken pek bir katkim olmasa da tüm samimiyetim ile söylüyorum ki girip okumayı ozledigim yerlerden ve yazarlardansiniz. tekrardan merhaba!

çok sevip de dargın olduğum en yakın arkadaşıma yazmak isteyip de yazamadığım gibi sana da yazamıyorum sözlük. bir şeyler olması gerektiği gibi değil. ben de değilim mesela. ama özlüyorum. sözlüğü özlemek her yazarın başına geliyordur ama kaçı geri dönüyor kim bilir.

ara sıra giriyorum ama özlemişim şurayı. yeşil tonunu görmeyeli yıllar olmuş sanki.

bende dayanamadim geri geldim burayi okumayi seviyorum

dert dökebildiğim zamanlar olmasa özlemem belki ama iyiki var burası ve burda olan dinlemeye değer bulan bikaç insan tanımasamda iyiki varsınız

sözlüğü değil de ilk zamanlarımdaki ruh halimi özlüyorum. her şeyin daha canlı daha hoş göründüğü anları. ya da bunlar tamamen benim hayal ürünüm ve sözlük gerçekten gitgide kimsesiz ve tatsızlaştı.

sözlüğü özlemek denir mi bilmiyorum zira pek elle tutulur bir hali kalmadı. ama yazmayı çok özledim. bir yerlere bir şeyler yazmazsam çatlayacaktım. uçtuktan sonra arkamdan yazılanları görünce hem sevindim hem bir buruk oldu içim. bir sürü kişi yazdı, halimi hatrımı sordu sonrasında. demek ki dedim, bir şeyler bırakabilmişim arkamda. mutlu oldum. güzel insanlar tanıdım. ve evet, sanırım bu mecra alışkanlığım olmuş.

ara sıra gerçekleştirdiğim ve “sözlük yazarlarının..” diye başlayan başlıkları görmemle son bulan eylemdir.

özlüyorum evet ama ayrı kalmamız gerek

özledim geldim.

Yıllarca herhangi bir sözlüğe yazmadan instagramda gördüğüm bir post sayesinde tekrar döndüm. Özlemişim çünkümm.