uyku düzeni olan insan

(bkz: ben değil)

Her zaman için bir duzenim vardır. İse başlamadan önce, sabaha karşı 6 öğlen 12 gibi bir duzenim vardı. İse başladıktan sonra ise, gece 12 sabah 6 gibi bir duzenim var. Tatil günlerinin sınırı yoktur. Uyuyabildigim kadar uyurum. Rekor uyuma sureleride vardır.

imrenilen insan.. hayatta planlı ve programlıdır da aynı zamanda.. Allah yardımcısı olsun öyle yaşamak da zor - kendini avutamadı -

kafası rahattir kendi gibi

sıkıcı insan tipi

özendiğim insan tipi. nasi bi duygu cok merak ediyorum.

uyku saatinin hiçbir önemi olmaksızın sizi sabah 7.00 ya da en geç 7.30da kafesteki tıkırtısıyla uyandırıp kapısını açana kadar rahat durmayan bi kuşunuz varsa bu takımdansınız. hayırlı olsun.

az önce sevdiğim bir yazarla bu konu hakkında konuşuyorduk. ikimiz de uyku düzeni olmayan, ama o düzensizlik içinde bile bir düzeni olan insanlarız. bunun herkes için geçerli olduğuna inanacakken aklıma birden anneannem geldi. kendisi dolu dolu 66 yaşında ama yemin olsun bir kere bile gece 12'den sonrasını gözü açık geçirmemiştir. mesela geçen günü çok bunalmıştım ve evimiz sahile çok yakın. akşam vakti inmeyi teklif ettim, "evet ya gidelim biraz hava alalım, 11'e kadar oturup döneriz." dedi. bazen anneannemin külkedisi olduğunu düşünmüyor değilim. araştırmalara başlayacağım.

aslında çok da kıskanmam bu tür insanı,gıpta ederim sadece.

düzenbazdır

günde 15-16 saat uyuyorum kalanda da burdayım falan yani tabi sadece yazları :((

asosyal sözlükte ne işi var hemen çıkarın onuuu

imrendiğim insandır.

gaylesiz dertsiz rahat olan insan tipi

uyku düzeni yapayım diye bir haftadır uğraşıyorum. bi türlü tutturamadım akşam 8'de yatıyorum gece 4'te kalkıyorum. en son akşam 10'da yattım sabah 7'de uyandım. emin adımlarla ilerliyorum.

en fazla 9 yaşında olan insandır. sabah kuşağı çizgi filmlerini kaçırmama gayesi bu insanları bu hale getirmiştir.

imrendiğim ama asla yapamadığım davranış. gece yatağa yattığımda düşüncelerim beni rahat bırakmama sonucu uykuya dalamıyorum

uyku düzeni gerçekten önemli ama dezavantajı da var. mesela bi cumartesi akşamı birisiyle oturup film izleyemiyorsun uyuyakalıyorsun . sabahlayamıyorsun. eğer kendini zorlarsan bu sefer düzenin bozuluyor falan filan

istesem de uyku düzenimi bozamıyorum ben. en geç uyandığım saat 12 oluyor taş falan çatlaması lazım onun için de.

gün içerisindeki sorumluluklar ile beraber geldiğine inandığım düzendir. şöyle ki; okullar açılmadan önce tek derdim dizi/film/belgesel izlemek, kitap okumak olduğu için asla bir düzenim yoktu. “şu kitap bitsin sonra uyurum, şu film bitsin sonra uyurum” diye diye sabahları ediyordum ve o sabahın sonunda da zorla uyuyordum. okulların açılması ile beraber düzenim şu şekilde oldu: şu çalışma bitsin de öyle uyuyayım. ancak bir önceki düzensizlik halinden farkı şu; o zaman diliminde her nasıl olursa her şeye pür dikkat olduğumu düşünüyorum ancak şu anda ders çalışırken en ufak şeyi anlamadığımı fark ettiğimde diyorum ki “şimdi uyuyayım, sabah erken kalkar çalışırım.” şimdilik bu planım tıkır tıkır işliyor (yaklaşık iki haftadır.) umarım bu yeni düzenim şu şekle evrilmez: (bkz: neyse şimdi erken yatayım sabah erken kalkar yine yatarım)

Annem ve babamın içinde bulunduğu, yeğenimin aday olduğu grup. Yeğenim 1. sınıf öğrencisi, ondaki dirayet düzen bende yok. Akşam 9-10 gibi uyur, sabah 6-7 gibi uyanmış sessizce salonda televizyon karşısında oturmuş olur. Ablası var, o da bıraksan öğlene kadar uyur:))

Artık düze çıktım. Ufak tefek sorunlar yaşıyorum arada, lakin artık uykunun babası olduğumu buradan tüm ahaliye duyurmaktan büyük onur duyarım. Anasını siktim çünkü uykusuzluğun. Darısı tüm uykusuzların başına. Teşekkürler, mersi.

Vücut alışmış, ne olursa olsun en geç 9 da kalkıyorum.