lahmacunun içi ıstediğiniz malzemelerle acısı bol bir şekilde sağlıklı ne eti olduğunu bildiğiniz yağlı kıymayla bir güzel hazırlanır. sonra da iç pişiren bir fırına gidilir orada bir güzel bir sürü yaptılır, etrafı kağıtlarla ve gazetelerle kaplanıp, ısısı muhafaza edilerek evde kalabalık bir aileyle yenilir. yoksa kebapçılarda restaurantlarda falan yenileni bir şeye benzemez. bir kere lahmacun sayıyla yenecek bir şey değil. her şeyden önce bu bile yeterli bir sebep dışarıda yememek için. çocukluktan beri bayıldığım yemektir. ayrıca aklıma direkt malatya gelir. çünkü orada her yerde fırın var. dolayısıyla her yaz ananem bana bol bol yaptırır yedirirdi. en güzellerini de orada yedim zaten. canlarım benim ya. ayrıca birkaç lahmacun yeme tavsiyesinde bulunmak istiyorum: lahmacunun yanında bulunması gereken dört şey şunlardır: maydanoz, tere, kuru soğan, salatalık. bu dörtlü lahmacun dürümünü şaha kaldırır. tabi limonu saymadık. ayrıca lahmacuna adana sarıp yemeyi bir deneyin. et içinde et mi olur demeyin sadece deneyin. ayrıca içini evde hazırladığınız bir gün soğansız yapın. aslı soğansızdır zaten lahmacunun yalnız diğer malzemeleri de çok iyi ayarlamak gerekiyor bir de öyle görün. güzel olur mu öyle diyenlere cevaben dedemin klasik sözüyle bitirmek istiyorum:
(bkz: ye ki göresin.)