türkçeye "asabiyim ben" diye çevrilen nefis bir arjantin filmi. o kadar şahane bir film ki anlatmaya kelimeler yetmez. birbirinden bağımsız 6 hikaye ancak bu kadar kusursuz anlatılabilirdi.
öfken kontrolü, şiddet, aldatmak, aldatılmak, sabır ve sabırsızlık, hayatınızı allak bullak eden insanlardan intikam alma, bürokrasinin sikikliği... film daldan dala uçuyor. şahane. izleyin. izletin.
(bkz: ölmeden önce izlenmesi gereken filmler)
8
+
-entiri.verilen_downvote
freud’a göre 3 kişilik katmanı vardır. id, ego, superego. id karanlık yönümüzdür. haz ilkesine göre işler. kişi nasıl istiyorsa, ne gerekiyorsa içindeki karanlık duygulara göre hareket eder, hiçbir kural ve kişi tanımadan. bu kural tanımazlığı engelleyen, bizleri sorumluluk sahibi yapan ve kuralları tanımamızı sağlayan ego ve süperegodur.
bu film de 6 birbirinden farklı hikayeden oluşan ve bilinçaltımızdaki dürtüleri, intikam ve şiddet duygusunu anlatan bir film.
filmdeki oyunculukların güzelliği ve yönetmenin de etkisiyle çok kolay bir şekilde filmin içinde buluyorsunuz kendinizi. yer yer gerilip çoğu zaman da kendinizi görebiliyorsunuz hikayelerde. bu çoğu zaman korkutucu olabiliyor. çünkü içinizdeki şiddet yanlısı kişiyle yüz yüze gelmenizi sağlıyor.
ilk hikaye uçağın içindeki birçok kişinin birbirleriyle ilgili ortak noktalarını bulmalarıyla başlıyor. başta bunun tesadüf olduğunu düşünseler de kısa süre içerisinde durumun kendileri için pek iç açıcı olmadığı gerçeğiyle yüzleşiyorlar.
ikinci hikaye aslında hepimizin bilinçaltındaki dürtüleri etkinleştiren ama sorumluluk bilincimizin izin vermediği ya da cesaretimizin yetmediği bir olayla bizi yüz yüze getiriyor. elinize, hayatınızda size birçok kötülük yapmış ve sevdiklerinize zarar vermiş birini öldürme imkanı geçse ne yapardınız?
üçüncü hikaye araba kullanan, trafikte bulunun herkesin başına gelmiş trafik magandalarıyla ilgili. çoğu kez köşeye sıkıştırılmış ve sözlü tacize uğramışızdır trafikte. eğer bu ıssız bir yolda gerçekleşse ve trafik magandanızla baş başa kalsanız nasıl bir çıkış yolu bulurdunuz?
dördüncü hikaye de yine çoğu zaman karşılaştığımız ve çözüm yolu bulamadığımız için boyun eğdiğimiz bir konu. haksız yere çekilen arabalar ve bunu önleyemememiz, haklı olduğumuz durumlarda bile prosedür gereği yine haksız durumlara düşmemiz. hakkımızı aramaya çalıştığımızda bütün engellerin sanki haksızmışız gibi bizim karşımıza çıkması ve bu duruma artık bir dur demek isteyen adam.
beşinci hikaye ise yine çok tanıdık. ama ele alınış yönüyle insanların kaç yüzü olabileceğini açıklıkla dile getirmiş. zengin bir aile çocuğunun hamile bir kadına arabasıyla çarpıp kaçtıktan sonra ailenin oğlunu kurtarabilmek adına giriştiği yollar. sahi para her şeyi satın alabilir mi?
altıncı ve son hikaye filmin en sağlam ve trajikomik hikayesi olabilir. düğününde aldatıldığını ve aldatıldığı kişinin düğününde olduğunu öğrenen gelinin o andan itibaren kendisini kaybetmesini anlatıyor. sizin bir an bile ekrandan gözlerinizi alamayacağınız olayların gelişmesine sebep veriyor.
filmdeki her hikaye kendi içinde güçlü, akıcı bir kurguya, hikayeye ve oyunculuklara sahip. insanların içindeki dürtüleri, intikam duygusunu ve en karanlık yüzünü gösteriyor. bizi birbirinden güzel 6 hikayeye sahip bir film bekliyor.
az önce bitirdiğim film. türkçeye "asabiyim ben" şeklinde geçmiş. birbirinden bağımsız ama fazlasıyla iyi kurgulanmış 6 hikaye var filmde. açılışı ilginç bir uçak yolculuğuyla yaparken, kapanışı müthiş bir düğünle yaptık. ayrımını yapmak doğru mu bilemiyorum ama favorim, kahkahalar atarak izlediğim düğün kısmıydı. böylesi bir düğünü unutmam mümkün değil sanırım :)
2
+
-entiri.verilen_downvote
az önce izlediğim ve 2 saatin nasıl geçtiğini anlamadığım, 6 farklı hikayeden oluşan aşırı sürükleyici film. en çok 1. hikayeyi beğendim.
2. hikayedeki sayko ablanın sorusuna anlamsızca çok güldüm; "fare zehrinin son kullanma tarihi geçince daha az mı zarar veriyor yoksa daha çok mu?"
(bkz: yaran film replikleri)