satranç (oyun)

evrendeki atomlardan daha çok hamle olasılığı olan müthiş oyun.

oynaması bu kadar zevkli olup da, izlemesi de bir o kadar sıkıcı olan nadir oyunlardandır. ama yine de mükemmel bir oyundur. bir de her an oynayabileceğiniz dişli bir rakibiniz varsa tadından yenmez, bağımlılık yapar.

Turnuvasında 1. olmuştum bi kere okulda 50 tane gerizekali arasında.Bi sik zannedip liseler arası yarışa soktular babayı aldık amk ondan beri oynamıyorum sevdiğim kız da şahit olmuştu

teke tekte almışlığım var lol

(bkz: reti açılışı) bu açılışla başlayın beyler rakibin amı şaşıyor

stefan zweig in da unlu bi eseridir ayrica. oyun psikolojisini daha iyi anlatan kitap gormedim.

Lisans yıllarımda iken oynadığım, sonrasında devam ettiremediğim oyun Oynayanlara farklı bakış açısı kazandırır, tek bir yere odaklanmaktansa farklı yerlerle farklı kombinasyonlar yapılabilmesini gösterir ayrıca bir şeyler yaparken sonrasını daha sonrasını dahada sonrasını düşünmenize neden olur. Başlangıcındaki genel amaç merkezi ele geçirmektir. (bkz: Capablanca) (bkz: Emanuel Lasker) (bkz: Steinitz)

Bana gore en iyi satranc oyuncusu Michael tal'dir ayrica. Olmeden 3 hafta once Kasparov u yenmisligi vardir hastaliklarla mucadele ederken

(bkz: çoban matı) not: çoban deyip geçmeyin.

izlemesi de oynaması kadar keyifli olan tek oyun

Toplam 1 dakika 28 saniyede 3 kişiyi yenince (turnuva falan değil,lisede "ben bilirim" modunda takılan dürzülere karşı) millet bana tuhaf tuhaf baktıydı. Not:Acemi olsalar bile kısa bir sürede peşpeşe yendiğim için egolarım tatmin olmuştu.

(bkz: leyla ile mecnun) (bkz: arda'nın babası)

kötü geçen turnuvalardan sonra herkesi satranç taşı olarak görmeye başlamıştım. bağımlılık yaptı ve geceleri uykumu çaldı bu oyun

lisedeyken acemiler kendi aralarında oynarken aralarına bir şekilde dahil olur,(bkz: çoban matı) ile yener ve ''ne sandın olooom'' moduna girerdim.bizim okulda satrançtan anlayan pek yoktu la.

güzel oyundur kafa açar. düşündürür, kafayı boş tutmaz. reklam gibi mi olacak artık bilmiyorum ama bu sitede çevrimiçi, çevrimdışı, (ister arkadaşlarınızla ister bilgisayara karşı yani) veyahut taktik geliştirebilir, oyunun istediğiniz bir bölümünden başlayıp satranç bilginizi geliştirebilirsiniz. android ve ios uygulaması da var, çok güzel. kelimelik gibi düşünün. sürekli başında beklemek zorunda değilsiniz, hamle sıranız geldiğinde uygulama sizi uyarıyor bip diye sesi var.

ilkokul-ortaokul zamanlarımda çok sağlam oynardım ilçe birincisi olmuştum sonra okullar arası turnuva falan vardı 4 vs 4 şeklinde turnuvaya katılacak kişileri ben seçiyordum okuldaki hocamı yeniyordum playchesste 1900-2200 arası puanla oynuyordum daha sonra sıkıldım ara verdim 2-3 yıl sonra il birinciliğine katıldım 9 maçın beşini aldım ve oraya katılanların bir çoğunun satranç konusunda prof oyunculardan ders aldığını öğrendim.12-13 yaşında fm-im gibi unvana erişenleri de duyunca yaşımında geçmiş olmasıyla birlikte bu işte prof olamam zaten diyip profesyonel oyunculuk hayallerim suya düştü halen nadiren de olsa denk geldikçe oynarım. satranç iyi oyundur küçük yaştakilere satranç oynama alışkanlığı kazandırın insanın düşüncesini, ufkunu açar.

yakın zamanda arabistan'da yasaklanan zeka oyunu babuşlar. islami değerlere ters düştüğünü gerekçe göstererek yasakladılar.

taşları dizdim, rakibimi bekliyorum rakip; anne anne de olsa rakip rakiptir o yüzden bence pek şansı yok :d (bkz: yeneceğim seni anne)

amaç şah'ı korumaktır. en özellikli taşlardan biri vezirdir. vezir ve şah'tan birer adet, kale, at ve filden her oyuncu için ikişer adet mevcuttur. sekizer tane piyon ön safta yer alır. görev rakibin şahına korunmasızken saldırıp mat etmektir.

satranç oynardık, yenilince tekme atardın.

bildiğim tek taktiğin çoban mati gibi basit bi hamle olmasına rağmen yıllar yılı doğaçlama oynayarak ortaokul ve lisede akranlarımı tokatlamıştım. kriz anında çok iyi çözüm üretirim hep bi şekilde baskı altında oynarken beklenmedik hamlelerle yenerdim.

ben satranç oynamak istiyorum, ama taşlar yer değiştirmesin.

babamdan öğrendiğim şeyler arasındadır

satranc mi ? hayir ben muslumanim

cübbeli lakaplı boş insan tarafından günah olduğu açıklanan spor dalı. insan zekasını geliştirdiği icin günah diyor, çünkü onlara akıllı adam lazim değil. onlara sorgulamayan , ağzındaki lokmayı alabilecekleri şahıslar lazim.

cübbelinin cümlesini "o... çocuğu kasparov" olarak bitireceğini düşündüğüm konuşmasındaki akıl oyunu.

islamiyetle perslerin müslüman olmasıyla girmiştir. yani peygamberden sonra. peygamberin "santraç oynayana lanet olsun" diye bir söz söyleme imkanı böyle çürütülür.

hacettepede okuyanlar bilir. okulun meydanında bi satranç var ve at çalınmış. hacettepede okuyan herkes o atı arar. satranç diyince de at burda mı acaba diye bi bakayım dedim

domuz eti yemekle denk tutulur

aslında fazla düşündürücü ve zihin açıcı bi oyun.eğer karşında sana yakın bi rakip varsa gayet güzel olur

sevdiğim çocuk sürekli satranç oynayanlari izliyor diye öğrendiğim oyun

oynamaktan haz aldığım bir oyun. atlara karşı zaafım bu oyun yüzünden başladı.

derecemin olduğu bir branş

aralık itibariyle dünya şampiyonunun magnus carlsen olduğu beyin sporu. karjakin ile 6-6 gibi bir skorla berabere kalmış, tie break maçlarında şampiyonluk ünvanını kazanmıştır. ayrıca "satranç" adlı kitabın okunmasını tüm meraklılarına tavsiye ediyorum. stefan zweig tarafından yazılmış, tek nefeste okunan mis gibi bir hikaye. (bkz: satranç zehirlenmesi)

bu oyundan çıkarılması gereken çok önemli bir sonuç vardır. bu oyunda her zaman bir şah kazanır, piyonun oyun kazandığı hiç görülmemiştir. dünya tarihine bu perspektifle yaklaşılırsa tarih daha iyi anlaşılır.

cumhurbaşkanımızın zaman zaman dart misali kafanın tam ortasına isabet ettirebildiği oyun.

101 oynamaya o kadar alışmışım ki geçen kardeşim satranç oynayalım dedi kızın vezirini çaldım.

satranç, bireysel olanın sisteme bağlılığı hakkındaki,çok yaşa kraliçem yorumu ile ülkelerin hayatlarının kötülük ve iyilik ile savaşını gösterir. göreceliği de aktardığı düşünülen bu strateji oyununun size kazandıracağı tek şey, ülkenizi (ülkenin sahibini) nasıl savunmanız gerektiğidir. daha kolektif olanı için; (bkz: go)

"yararlı bir zihinsel aktivite. yıllar boyunca çok sayıda düşünür onun büyüsüne kapıldı. ama ben oynamaktan zevk almıyorum. nedenini biliyor musun? çünkü hayatın çok az anlamı olduğu acımasız bir zamanda doğmuş bir oyun olduğu için. ve herkes bazı insanların diğerlerinden daha değerli olduğuna inanıyordu. şahlar ve piyonlar. ben hiç kimsenin bir başkasından daha değerli olduğunu düşünmüyorum. vermek zorunda olacağın kararları kıskanmıyorum. bir gün ben gitmiş olacağım ve senin de konuşacak kimsen kalmayacak. ama hiçbir şey hatırlamasan bile lütfen şunu unutma satranç sadece bir oyundur. ve gerçek insanlar birer taş değillerdir. ve bazılarına diğerlerinden daha fazla değer veremezsin. ne bana ne de bir başkasına. i̇nsanlar feda edebileceğin şeyler değillerdir. öğrenmen gereken ders bu dünyaya sanki bir satranç oyunuymuş gibi bakan herkes kaybetmeyi hak eder." - harold finch, person of interest'te, makineye.

çok güzel oyun. gece gece deli gibi oynayasım geldi. yüz yüze oynayacak adam bulamadığımdan uygulamasıyla idare ettim. herkes başarılarından bahsetmiş, aman eksik kalmayayım. ortaokulda satranç hocasını yenmiştim, sanıyorum ki yanlışlıkla yendim. zirvede bıraktım. edit: ayrıca "oyun bitince şah da piyon da aynı kefeye konulur ;)););)" edit1: ayrıca.. kaliteli, buzdan camlı satranç takımını okula getirip hava atan piç.. seni de unutmadım.

haram olması dışında çok keyifli bir oyundur. favori hamlem de çatal hamlesi. bir de atı, fili veya bazen de kaleyi yem ederek rakibi köşeye sıkıştırmak da çok keyifli. buradan oynayan varsa ekleşelim oynayalım falan yapabiliriz bir şeyler.

bu oyunu orta derece ve üstünde oynayabilen kişilere özel bi sporcu kimliği gibi bir şey verilmeli. o derece saygı duyuyorum.

en sevdiğim matlardan iki tanesi "ölüm öpücüğü matı" (ismi bile çok güzel yav) ve "merdiven matı"dır. en sevdiğim mata gelecek olursak; yavuz sultan selim han'ın şah ismail'in emirlerinden birine “ya bağdat’a vali, ya mısır’a sultan.” dedikten sonra şah ismail'i mat etmesidir.

tekniklerini öğrendikçe daha kötü oynamaya başladığım oyun. i̇zlemesi de oynaması kadar zordur.

truman ve orhangutan kardeşlerimiz sayesinde yaklaşık bir aydır oynamaya çalıştığım oyun. bir ay evvel sadece taşların adını ve nasıl gittiklerini biliyorken şu an biraz gelişmiş vaziyetteyim. chess.com ve lichess siteleri taktikleri öğrenme açısından aşırı yararlı siteler ve zaten oyunun büyük ustaları da buralarda hergün maç yapıyor. ha ben her zaman kafasının dikine giden bir salak olduğum için oyun hakkında hiçbir şey bilmeden oynaya oynaya öğrenirim diyip rank puanını 800'den 400'lere kadar düşürdüm. şu an 900'e geri dayandı lakin bir eşik var aşamıyorum onu. bir güvensizlik var ve durmadan defansif oynuyorum sebepsiz yere. geçenlerde truman ile yaptığımız bir maçta tek hamlede matı göremeyip gidip atını almıştım. neyse ki vezir üstündüm de kaybetmedim ama biraz önce de tek hamlede bir mat kaçırdım. şurada fil fg6# mat oluyor. buradan oyunu kaybettim. aslında bu matı kaçırmama rağmen de kazanabilirdim fakat aşırı manasız bir fil fedası sonrası at-fil kırdırıp rakibin kalesini oyuna soktum. haliyle viran olduk. böyle oyunlardan sonra dünyanın en aptal insanı gibi hissettirmese aslında çok zevkli oyun. ağlayasım falan var şu anda. puh.

satranç oynayanları izlemek domuz eti yemek gibidir diye bir açıklama vardı sanki. öyle kalmış aklımda. zamanında çok öğrenmek istedim ama bir türlü başaramadım. zor oyun ya..

i̇lkokuldaki turnuvada 2. olmuştum. ondan sonra 5 kere ya oynadım ya oynamadım.

oyun bir süre sonra tamamen zamanı kontrol etme odaklı oluyor. size kaybettiğim son üç maçı göstereyim. --- spoiler --- 1 bunda beş hamlede mat var. kaleyi şahın çaprazına getirip kalenin olduğu yere de atı getirdiğinizde vezire ihtiyaç duymadan mat ediyorsunuz. 2 burada tek hamlede iki tane mat var. iki vezirden birini birinci yataya çektiğiniz an oyunu kazanıyorsunuz. 3 burada da hemen bir mat yok ama atla çatal atıp atı da piyon için verdiğinizde 2 vezire karşı bir şah, 8-9 hamlede mat ediyorum en fazla. --- spoiler --- velhasıl hız da çok önemli. teknik, taktik ve pratik açıdan çok çok üstün olduğum şu üç maçı da sürem bitti diye kaybettim. bakmayın böyle sakin sakin yazdığıma kuduruyorum aslında.