iyi bir beyin eziyet midir yoksa hediye mi

İyi bir beyin; bir insana verilebilecek en büyük hediye, aynı zamanda da en eziyet verici şeydir. Bir yandan hayatın akışını görebilmek, olayları çok derin bir şekilde analiz etmek ve geleceğe doğru çok tutarlı tahminler yaparak yeri geldiğinde hayat kurtarıcı olsa da bir diğer yandan her zaman büyük bir boşluk ve ait olmama hissi, bazı insanların çabayla gelinemeyecek seviyede aptal olduklarını idrak edebilme ve buna katlanma zorunluluğunu da beraberinde getirmektedir. Kısacası zorluklar içinde basiti yaşatırken aynı anda kalabalıklar arasındaki yalnızlığıda yaşatır.

beynimi sikiyim ben diyerek konuyu noktalıyorum

nerede yaşadığına bağlı aslında. yaşadığın yerdeki ortalama insan, evrensel ortalamanın üstündeyse; yani senin vasatın, dünyanın vasatından iyiyse muazzam bir hediyedir. aslında örneklemi farklı şekillendirmemiz de mümkün; çevre-ülke, ilçe-il, işyeri-sektör gibi.

Eziyettir hiçbir şeyi unutmaz

benimki daha çok eziyet olmayı seçiyo gibi ya..

Yani şahsen benim beyin kendini yanındaki insanların kapasitesine göre ayarlıyo pek sıkıntı çekmiyorum. (bkz: güç tasarrufu mod on)

Kendimi övmek istemem ama iyi bir beynim olduğuna inanıyorum. Bu yaşıma kadar eziyetten başka bir yararı olduğunu düşünmüyorum.

Hediyedir; pek çok insanın göremediği görülür ve anlayamadığı detaylara vakıf olunur. Eziyettir; olanı biteni defalarca her yönünden en ince ayrıntısına varıncaya dek hatırlatır, adeta spor programı yorumcusu gibi tekrar tekrar tüm açılardan pozisyonları izlettirir hd olarak. Ve de arka planda sürekli bazı uygulamalar açık kalır, durmaksızın çalışır, zihnin her daim dolu olması uyku düzeni dahil her şeyi olumsuz yönde etkiler.

Cehalet mutluluktur arkadaşlar (bkz: sokrates) Ne kadar az bilirsen o kadar iyi uyursun, o yüzden iyi bir beyin eziyettir. Ha işin diğer açısı mutsuz olmak aptal olmaktan iyidir diyorsanız orası da sizin bileceğiniz iş ben bir şey diyemem. (bkz: herkesin hayatına kimse karışamaz)