sessizce ağlamak

ağlamaların en zorudur belki de. boğazdaki düğümün asla çözülmediği, göğüsteki ağrının gittikçe büyüdüğü andır. göz yaşları daha tazyikli akar. delikanlılığından ödün vermeyenler, kalabalıklarda yalnızlığının farkında olanlar başvurur bu yönteme. sessizdir ama gizli değildir.

ağlarken sesim çıkmasın diye dişlerimi sıktığım çok olmuştur. etrafımdaki insanlar gülüp eğlenirken ben odamda çok defa bu şekilde ağlamışımdır. kırıcı bir şey, her şeyden ve herkesten soğudum sonra. anladım demek böyleymiş, etrafında insan olsa da acını yalnız çekersin çoğu zaman..

Kimse duymasın diye değil kendim de duymamak için sessizce ağlıyorum, bazı şeyler düzelmiyor insanın omzunda bi kambur gibi taşıyarak yaşamaya alışması lazım. Keşke dediğim karamsarlık olsaydı. Ben de böyle olsun istemezdim

Yolda, toplu taşımalarda, odamda … Ağlamanın benim için zamanı ve yeri yok. Bazen sesli, çoğu zaman sessizce…

bazı şeyler var ki sessizce saklı kalmalı içinizde. insan bazen öyle acılar, travmalar yaşıyor ki geçtim birisine anlatmayı kendi kendine bile anlatamıyor. işte o zaman sessiz sessiz ağlıyorsunuz. saklanmak için, kimse duymasın vs. vs. için değil. bazı yaslar sessiz tutulur. bazı yaşanılanlar dile getirilemez.

):(

ayrılıktan baya bir sonra arkadaşça bir buluşma...sarılmış bana uzun bir süre Sessizce akmış yaşlar gözlerimden

kimsenin haberi olmaz ve o an dünyada ne kadar yalnız olduğunu gösterir sana o küçük damlalar.

migrene sebep olan korkunç durum. bıktım. sessizce ağlamaktan bıktım. üzülmüşüm kırılmışım ağlayamıyorum bile. kendimi sıka sıka sessizce ağlıyorum. tıkanıyorum boğuluyorum. bağıra çağıra ağlamak bi nebze rahatlatır belki ama sessizce ağlamak insanı daha beter hale sokuyor.

göz çukurlarım kurumasaydı da ömrümden boşa ve bomboş geçen 5 yıl zaman için ağlayabilseydim

çok iyi yaptığım bir eylemdir.. öyle ki yastıklar sırılsıklam olur.. hatta bunun bir adım ötesine geçip normal hayata devam ederken gözyaşı olmadan ağlamayı bile öğrendim...bazılarının hayatı böyledir ne yaparsınız..

Bunu pek çok şey için yaşayabilirsiniz ben bugün bebeğim gibi baktığım 30 kadar bitkinin bir çöp kovası dolusu ölmüş sararmış yaprağını topladığımda yaşadım. Çocuk gibiler kendinden başkası benim gibi bakamıyor ve hastalanıyorlar uzun süredir en çok istediğim şeylerden birisi kendime ait bir ev. Artık evim olsun istiyorum biliyorum çok zor ve mümkün olması oldukça uzak ihtimal ama stüdyo da olsa benim isteklerime göre bebeklerimi de baş köşeye koyabileceğim huzurlu bir yer istiyorum. Bana ait

Ağlamak sadece gözyaşı dökmekle mi oluyor ? Bazen susmakta sessiz bir ağlamak sessiz bir feryad degil mi ? Yada basit bir gülümseme dökemediğimiz o gözyaşının en masum hali değil mi ? Ağlamak sadece gözyaşı dökmekle olmuyor. Kimimiz bazen bir gülümsemeyle kimimiz sadece sessizliğiyle yapiyor bu eylemi. Oysaki o dışa vurmadığımız kimseye göstermediğimiz o damlalar nasil yüreğimize düşüyor düşüyor da nasil hançer olup deliyor bir bilseniz.

Sırt üstü ya da yüz üstü yani yüzünüz tavana dönük sessizce ağlıyosun gözyaşları akmış kulağına boynuna geliyo hafif bi rahatsız oluyosun ama silmiyosun da gücün yok silmeye öyle uykuya dalıyosun.

Ağlarken sesini bile çıkaramayan insan acaba çaresizliğin hangi evresindedir? Sesini çıkaramaz ağlar sadece ,kimse duymasın ister çünkü farkındadır ki biri duysa bile ağlamasını önleyemez . Sessizliği seçer kendisiyle baş başa sadece ağlayabilir, çünkü elinden bişey gelmediğini farkettiğim zaman en çok sessizleştiği andır insanın.