insanın en yıkıldığı an

Babam.. Son zamanlarda okadar ağır şeyler yaşıyor ki, kendimi bildim bileli dağ gibi aslan gibi duran adam şimdi gözümün önünde eriyip gidiyor sanki ve en kötüsü benim elimden hiçbir şey gelmiyor. Babalar üzülmesin be

Şimdi en yıkıldığım demiyim de bugün hayal kırıklığına uğradım. Sen her gün yüzlerce soru çöz otur dersini çalış, Türkçeden 23 netin olsun bu nedir ya hiç çalışmadığım zamanlar 36 net yapıyordum ders çalıştıkça kötüye gidiyor.

Beklemedigin insanın bir şey yapması derler ya, bence bu yıkmaz tamamen. Bir şey yapmasını bekledigin insanın kılını bile kipirdatmaması asıl yıkımdır.

Bir ton yol gelip, evin anahtarını geldiğim yerde unutmuştum.

Haklı olduğum bir konuda annemin beni savunmak yerine 'yarın eşyalarını topla git bı daha da gelme' dediği andı. Gerçekten hayat bazen çok adi.

Benim yüzümden geleceğinden vazgeçmiş. Ne kolay değil mi söylemesi? Hissetmesi çok acıtıyor ama. Hissizleştim diye düşündüğüm her an saçmalıktan ibaretmiş. Hissediyorum. Çok acıtıyor. Vicdanım rahat değil ve ben uyuyamıyorum. Ben bu yükle yaşayamıyorum. Elimden ne gelir bilmiyorum. Geriye dönmeye yüzüm yok ama dönüp son kez özür dilesem vicdanım peşimi bırakacak sanıyorum. Bok gibi bir şey bu. Bir yandan sınav telaşı öbür yandan psikolojik yorgunluk. Her yerden çekiştiriliyorum. Bir yanımda vicdanım diğerinde sorumluluklarım. Bir hayatım yok benim. Olmak istediğim kişi değilim çünkü bunu denediğimde her daim tepkilere maruz kaldım. Sözlük, sanırım ben tam şuan yıkıldım. Ben mahvoldum. Değiştirmeyeceğim bir geçmiş, temize çekemeyeceğim berbat bir vicdanım kaldı geriye. Mahvoldum ben. Sezen Aksu'nun da dediği gibi, "Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler Şimdi bana seninle bir ömür vaad etseler Şimdi bana yeniden ister misin deseler Tek bir söz bile söylemeye hakkım yok"

valla benim her anım

Terk edilmek. Gecenin bir vakti sokak ortasında hıçkıra hıçkıra ağlarken kalbinde kocaman bir kırıkla baş başasındır. Artık o yok, gitti. Yıkılmışsın çünkü sırtını yasladığını sandığın o dağ yerle bir olmuş. Kafanda tek bir soru: “Peki bundan sonra ne olacak?” Terk edilmek öyle yıkıcı öyle tamiri olmayan bir şey ki üzerinden seneler geçse başka bir hayat da kursan içinden atamıyorsun. İçinden atamadığın seni terk eden kişi değil; o yıkıklığın, o çaresizlik hissin.

Hak ettiğin değeri görememek bırak yıkılmayi kendini bile hissedemezsin

sen dipteyken yanında sandıklarının sen ne haldesin umursamadan bırakıp gitmesi