berbat bir his

Ufacık şeylerle mutlu olursun ama o ufacık şeyleri bile senden esirgerler ve senden esirgediklerini başkalarına gani gani verirler.. gerçekten berbat bir his

almak ya da ulaşmak için belki aylarca çalışmam gereken şeyin birine sırf takipçisi çok olduğu için bedava verilmesi

Zor ve kendimi toparlayamadığım bir dönem geçiriyorum. Doktor sakinleştirici yazdı indim eczaneye kağıdı uzattım. Eczacı baktı bana "raporlu musun yoksa yeni mi başladın dedi" kafam o kadar bulanıktı ki sorgulamadan yeni başladım dedim "anlamıyorum sizi gençsiniz daha yani ne derdiniz olabilir" falan diye geveledi, anlamadım diye çıkışınca elime tutuşturdu ilaç poşetini. Yani bu dert küçümsemelerden o kadar bıktım ki neyi biliyorsun abi sen arada gelip ağrı kesici alıyorum senden nerden tanıdın da beni derdimin olmadığını biliyorsun.

Hiç bir yere ait hissetmemek kendine bile o kadar uzaksın ki varlığın bile yok durursun amaçsızca.

Yanındasın ama seni görmüyor.

Lisedeyken beni çok seven, belki de hayatım boyunca beni sevdiğine ilk ve son defa gerçekten inandığım ama sevgisine karşılık veremediğim çocuk düştü twitterda anasayfama az önce. Sevgilisi varmış, bir görseniz maşallah dünyalar güzeli tatlı bir kadın. Kadının adına çok sevindim çünkü o gerçekten güzel sever. Çok güzel sever... Berbat olansa bundan sonra hissettiğim şey. Bu sevgiye bile karşılık veremedim ben, bundan sonra kimseyi sevemezmişim gibi geliyor. Sanki hayat herkes için devam ediyor da bir ben 2015'te kalmışım gibi. Çok yorgunum. Birine yaslanmak istiyorum ama bunu düşünmek bile o kadar zor ki. Sevilmek isterken sevilmekten, sevmekten deli gibi korkmak... Bu his geçecek mi, ben yeniden birini sevebilecek miyim çok merak ediyorum.

çok seviyorsun. kendinden, her şeyden çok seviyorsun. ne yaparsa yapsın çok seviyorsun. senin çabaladığın kadar çabalamıyor, senin değer verdiğin kadar değer vermiyor ama yine de çok seviyorsun. kendine yediremediğin şeyler var uzaklaşmak istiyorsun, olmuyor. onsuz yapamıyorsun. ağlasan, nolur bana bir yol göster desen, göstereceği bir yol yok. çıkmazdasın, kurtaranın yok.

Ne hissettiğini bilememek de berbat. Bir şey hissediyorsun ama ne; iyi mi kötü mü? Bu his de berbat bir his işte.

sana vermediği önceliği başkalarına vermesi gerçekten b*ktan bir his

senden esirgenen değerin başkasına gani gani verildiğini görmek..

istenmediğini bile bile peşinden koşup her defasında umut kırıklarıyla geri dönmekti

ona verdiğin mücadelenin boşuna olduğunu sadece kendi kendini yiyip bitirdiğini anladığın o an

belirsizlik hissi. açıklayamıyorum bile, berbat.

Hayal kırıklığına uğrayınca oluşan o buruk bakış, gülüş ve iç sıkıntısı...

hissetmemek sanırım. içinden gelmemek. gülüyorum, geziyorum, yiyiyorum, içiyorum ama içimden gelmiyor. eskiden güzel olan şeylere anlam bulamıyorum. o çok beğendiğim suratıma bakınca bir şey göremiyorum. gökyüzüne bakıyorum, hele gün batımında, eşsiz renkler var öyle güzeller ki. ama anlamı yok. önceden en saçma şeylere güzel anlamlar yüklerdim ama şimdi olmuyor. havaların kokusu olurdu mesela. pazar dönüşü kokusu olurdu zihnimde ezbere, o çok sevdiğin aşık olduğun kişiyle ağaca tırmandıpın günün kokusu, heyecanla beklediğin haberin geldiği günün kokusu. şimdilerde hava öyle yok ki. sadece nefes alıp veriyorum. en sevdiğin tabaklarca yediğin yemeğin tadına eskisi gibi varamamak. ağlayarak rahatladığın zamanlara özlemle bakmak. artık ağlayamıyor bile insan. bakıyorum geleceğe ve yalnızca acı görüyorum. şuan şurada ölsem gelecekte başarmak istediklerimi başaramadan gittim diye üzülmem gibi geliyor. çünkü geleceğe bakıyorum ve yaşanması kaçınılmaz bir sürü acı görüyorum. onları görmeden gitmek, hedeflerine ulaşamamaktan daha fazla huzur verir mi acaba insana diyorum. evet dünya hassas kalpler için cehennemdir ama dünyaya bir bakıyorum da, sanırım bu dünya artık sadece hassas kalpler için cehennem değil, kimsenin benden bir farkı yok içten içe. ha bir eksik ha bir fazla. eminim benden daha kötü durumda insanlar var elbet şükrediyorum fakat bu yaşta büyümem gerekenden fazla büyümüş gibi hissediyor ve artık nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum. ne denediysem olmuyor. şimdilik hayat devam ediyor.

Kullanıldığını anladığın o an

Sevilmediğini görememek ve bunu sonradan fark ettiğin o an

Seni sevmediğini fark ettiğin o an

karşı tarafı hoş tutmak için çabaladığında en güzel sözlerini ve en güzel yüzünü göstermesi ama sorunları ortaya döktüğünde bir şeyleri çözmek yerine pisleşip seni aşağılamaya çalışması

Hissettiklerimi anlatmak icin kuracak cümle dahi bulamıyorum

Boşluk hissi. Hiç bir yere hiç bir duyguya ait değilsin. Kalbinde kocaman bir boşluk var ve sen orayı dolduramıyorsun

Senin başarısıyla gurur duyduğun arkadaşının, sıra sana geldiğinde haset bombasına dönüşmesi.

aşırı mutluyum, seviniyorum. aylardır da bu haberi bekliyorum, sürekli arkadaşlarıma anlatıyorum.. en yakın arkadaşıma sonunda kıdem aldım haberini verdim bu olayı uzun zamandır beklediğimi biliyor.. daha anlatmama izin vermeden ne kadar berbat bir gün geçirdiğinden bahsetmeye başladı :’) berbat gün diye anlattığı da her gün stabil olarak yaşadığı öğrencilerinin yaramazlıkları :’) mutsuzluk gerçekten sorun olmuyor ama mutluluğumu paylaşabileceğim kimsenin olmaması çok kötü bir his.

çocuğum daha 10-11 yaş civarı. pazarda bayağı halk pazarında he bir tane spor ayakkabı beğenmişim, dibim düşmüş ama nasıl güzel. babam bana hayat dersi verecek ya, dedi ki harçlığını biriktir bu hafta, diğer pazar kurulunca gider alırsın. allahım o hafta bitmiyor, para birikti pazar gelmiyor bir türlü. neyse geldi çattı, tin tin gidiyorum hayallerimin ayakkabısını almaya. tezgaha geldim, yok. ayakkabı yok lan. abi diyorum geçen hafta burada şöyle bir ayakkabı vardı. kalmadı abim dedi. yıkıldım. gözlerim doldu. arkama bakmadan döndüm gittim. ulan baba hayat dersi verecek başka konu bulamadın mı be? bak ukte kalmış.

Herkes birbirine aşina iken senin yalnızlıkla boguşman.

Güzel bir ortamda insanın moralini bozan kişi ve yaşananlar..

her topal atın bir kör alıcısı olmasına rağmen senin "kimsen" olmaması...

Ben böyle değildim ya. İnsanlarla rahat rahat tanışır, muhabbet kurar, eğlenir, güler, bir şeylerden keyif alırdım önceden. Yeni insanlar tanımak istiyorum ama cesaretim yok eskisi gibi. Zaten 1-2 arkadaşım dışında kimseyle konuştuğum ettiğim de yok. Son zamanlardaki en berbat hissim bu. Ben ne ara böyle oldum hissi.

Aranız çok iyi olupta birden kaybolan insanların verdiği hissiyat.

ayrılmışsınız... bütün gece ağlamışsın... uyuyakalmışsın... ertesi sabah uyanırsın.. uyandığın zamanki o 40-50 saniye...

içindeki öfkeyle devam etmek zorunda olmak

Birine mesaj atarsın o da genel geçer cevaplar verir. Konu da açmaz/açamazsın böyle salak gibi kalırsın ortada ya. Of ya of öyle işte.

Ne yaparsan yap hayatında bir şeylerin asla düzelmedigini hissettiğin an.

Biriyle kalabalık arkadaş grubunda bir köşede sohbet ederken sana içini açar ve çok yalnız olduğundan falan bahseder. Sen de üzülürsün ve o günden sonra onunla daha yakın olmak için ertesi gün mesaj atarsın. Aktif olarak mesajlaşacağınızı zannedersin ve en kötüsü de onunla tekrar buluşmak için ağzını arayan bir mesaj atarsın. Oysa sadece gülücük emojisi atıp mesajlaşma serüvenini başlamadan bitirir. Niye yalnız olduğunu anladım gerizekalı

belirsizlik hissi ve tabi ki geç kalmışlık. Bütün bunlara yalnızlık eşlik ettiğinde kafayı yememek mümkün değil.

Sevdiklerinin yanında bir yerden sonra yalnız hissetme ve onların da bir gün tamamen olmayacaklarını hatırlamak.

Birinin seni sevdgne inanmak onceki gun opup lokladgin adamin pat diye dimdizlak dogum gununde seni birakip gitmesi tek bir kelime etmeden aciklama yapmadan sanki hic var olmamis hersey hayal urunuymus gibi gitmesi

Benim en degerlim dedigin insanlar icin siradan basit bir insan olmak

Doğum gününde terk edilmek.

Seni çok mutlu eden bir gelişmeyi çevrendekilere anlattığında alakasız yorumlar ile hevesini sikip atmaları.

çok haklı olduğun bir konuda herkesin senin tarafında olmasını beklerken birden çok haksızmışsın gibi bir muamele ile karşılanmak. rezil bir his.

şüphelendiğin bir şey için karşı tarafın seni güvensizlikle suçlaması ve o şüphenin haftalar sonra gerçek olduğunu anlaman