kuran kursu anıları

Küçükken gittiğim Kur'an kursunda hocaya "Hocam GTA oynamak günah mı?" diye sormuştum. O da "San Andreas mi yoksa Vice City mi?" diye akskdkkd şaka şaka Dedi ki oyunda günah şeyler yaparsan günah olur. Sonra bir süre oyunda taksicilik yaptım falan. Ekmeğinin peşinde, işinde gücünde küçük esnaf oldum resmen oyunda. *** +Orospu çocukları mahalleye saldırdılar. Hemen gidip hepsini öldürmeliyiz CJ. -Abi ağzına yakışıyor mu hiç. Boş ver mahallenin sahibi biz miyiz? Mahalleyi Allah korur biz işimize gücümüze bakalım. Taksiye çıkıyon mu sen yarın? *** Sonra ben işi iyice abarttım tabi. Tebliğ görevine başladım. Çıkıyorum Grov Street'e alıyorum elime silahı "G" tuşuna basıyorum. Beni takip etmeye başlıyorlar sonra camiye götürüyorum falan. İki üç sevap işleyip yolumu buluyorum. Sakal da bıraktım berberde. Hep de beyaz cübbe giyiyordum sonra tabi balla çetesinden sandılar beni herhalde vurdular. Hastaneye yatınca para mara da kalmadı tabi. Hesoyam yazıcam ama hile haram şimdi. Faizi falan da vardır bunun hesabını veremeyiz dedim. Verdim kendimi taksiye. Bu NPC'ler kısa mesafe istiyorlar ara sıra ama onun dışında bir problem yok. Zaten KPSS çalışıyorum her gün. LSPD'ye girip özel harekatçı olucam inşallah.

klasik kuran kursuna dönüştürülmüş bir eve gidiyom. baya kalabalığız ama 40 50 öğrenci var. belirli yaş grupları var ben en küçüklerin arasındayım. bir gün bizi topladılar bi yere özel bi gün kutlayacağız. hocalar ışığı kapattı, biri elinde kocaman tabak gibi bişeyle geldi. tabağın içinden duman çıkıyor aynı dudu perinin kazanı gibi amk. dualar okunuyor bişeyler söyleniyor ama ben nasıl korkuyom. herneyse ışık da açıldı. hoca dedi peygamber efendimizin size bir hediyesi var. küçük sandıklar almışlar bize dağıttılar. sanıyom ki içinden sakal-ı şerif falan çıkacak ahshah bari korktuğumuza değsin. herkes dağıldı kutuyu bi açtım içinde bi kağıt var üstünde hadis yazıyor. oymuş hediye. hafif hayal kırıklığı olsa da hala saklarım o kutuyu.

gülmekten altıma işemiştim ve eve gitmeme izin vermemişlerdi. öylece durdum saatlerce

kim en fazla rahlenin üstünden atlayacak diye yarış yaparken uykucu hocamızı uyandırmıştık. (badi ekrem yanımdan kalkmışım o gün, kızlara hava atarcasına "ekleyin ekleyin, biraz daha ekleyin..." diye caka satıyordum sağa sola. kanım deli.) adam uykusuzluğunun verdiği asabiyetle eline geçireceği ilk çocuğu anasından doğduğuna pişman edeceği için, hoca meydana çıkar çıkmaz herkes çili yavrusu gibi dağıldı. ama hoca durur mu? ava çıktı manyak herif. vızır vızır aranıyor. son dakikada kullanılan kornerde gol bulma ümidiyle rakip ceza sahasına gelen kaleci atikliğiyle aranıyor. aç gözlü kurt. ben de tayfamla havalandırmaya sığındım mecbur. mevsim yaz olduğundan havalandırma faaldi tabii. toplasan beş dakika kadar kaldık içeride, çıktığımızda sümüklerimiz bile donmuştu.. (bkz: beş dakikada bu kadar mı değişir bir şehir ha) çıkar çıkmaz da ezan okundu zaten. saf yoklamasına yetişmek için depar attık. halbuki o kadar soğuğu yiyince abdesti falan kalmıyor insanın.. çok münafık hissetmiştim kendimi o namazda :/ -hala da öyle hissediyorum ya, neyse konumuz bu değil.-

smackdown oynadığımız günler geldi aklıma. Ve Allah affetsin dağıtılan kek meyvesuyu falan icin gitmeyi daha çok seviyordum