bir nida.
sözlük bomboş kendi kendime bağırdım boşluğa resmen. sinirimi attım gidiyorum
3
+
-entiri.verilen_downvote
merak etmeyin, ne döktüysem kendim toplarım. terbiyeli yetiştirdi anam beni. misafirlikte sessiz sessiz oynadım hep. ev sahibinin çocuğu oyuncağını oynatmazsa ağlayıp zırlamadım. anamı üzmedim. yaşım büyüdükçe misafirlikler değişti. ama hep toplayıp giden ben oldum. taa ki yuva sahibi olana kadar. ne zamanki bir yuvam oldu, benim dağıttıklarımı, onun dağıttıklarını, bizim dağıttıklarımızı birlikte topladık; o zaman dedim içimi döksemde hiçbir yere gitmiyorum, sende gidemezsin. bu yuva bizim. bizim olanı dağıtmakta toplamakta bize düşer...
1
+
-entiri.verilen_downvote
her gördüğüm şeyde içim burkuluyor. mesela bir ağacın yapraklarının dökülmüş olduğunu görsem ağlamaya başlıyorum. allaha yalvarmaktan yoruldum. nolur artık güzel şeylerde olsun. nolur.
bana aklı başında birisin diyorlar. hangi akıl hangi baş?
gülüp geçiyorum.
bitmeye yakınım yine toparlarım alıştım. ama her seferinde acı veriyor bu bana ve her seferinde daha da çok acıyor. alışamıyorum bu acıya artık.
0
https://i.hizliresim.com/xbgnv0.jpg
bende yaprak döken bir ağaç gördüm mü ağlıyorum. akşama kadar toplaması zor oluyor - _korkmazy 03.11.2019 00:49:46 |#3767613
ben "neler geçmedi ki" diye bir balkon buldum, orada takılıyorum, çayını alan gelsin.
1
ben de 'amaan sanki her istediğimiz oldu da bu kaldı' sandalyesinde oturuyorum bir süredir. ayakları pek sağlam değil gibi ama kırılana kadar benimdir. - kizilotesii 28.04.2020 01:37:29 |#3774763
1
o sandalyeni de al gel benim balkona, olana olmayana sayar içeriz çaylarımızı. - murce 28.04.2020 01:43:54 |#3774765