telefonun ömrünün sonuna yaklaşması

dram türünde bir vaziyet. üniversiteye başladığımda ilk defa akıllı telefonum oldu, dokunmaya kıyamadım bir süre. artık o telefonla okulu bitiriyorum, mecbur kaldım. önce konuşmalarda sesi iletmemeye başladı. zamanla albümdeki üç fotoğrafa bile hafıza yok demeye başladı. mesaj yazıyorum yazılar harflere bastıktan epey sonra çıkar oldu. her konuşmada konuşmanın ortasında hoparlöre alması cilvesiydi. sonra arka kamerası pes etti. en son ön kamerada gözlerini yumdu. halbuki seviyordum onu. babam bakıp bakıp dalga geçiyor onunla.. ve ben onunla yazıyorum hala. çünkü vergiler ahh o kör olasıca vergiler yüzünden alamıyorum yenisini.

benim telefonumdur 4 senedir gıkını çıkarmadan bana hizmet etmekte. yeri geldi düştü kalkmasını bildi yeri geldi bataryası öldü küçük tıbbi bir muhadeleyle yenisini taktım, iyi günde kötü günde yanımda olmasını bildi lakin artık istifa etmeye hazırlanıyor. olsun çilekeşim benim, istifa etsede kötü günde yine çalışır o umudumu asla yitirmem telefonumdan.

lise 2 den beri kullanıyorum kendisini.. kulaklık girişim bozuk, ekran bazen kendi kendine saçmalıyor, hoparlör allah'a emanet ve ben hala 3g kullanıyorum..son demlerinde kısacası.. not:lise biteli 2 yıl oluyor :/

ha öldü ha ölecek ve ben yeni telefon almaya okkkadar üşeniyorum ki sonra içindekileri yenisine aktarmak okkkadar gözümde büyüyor ki...offf neyse cümleyi bitirmeye bile üşeniyorum şu an

yardım edin pis pis kokular geliyor bu arkadaştan böyle yanık poşet gibi kokuyor hele ısındığı zaman abow