ıslak kelebek

cem adrian'ın kayıp çocuk masalları albümünde yer alan bir parça. link bir sabah, yalnız uyanınca, duymayacaksın, o sesi başucunda. bir sabah, olup uyanınca, anlayacaksın, dört duvar arasında. eninde sonunda yalnızsın, yalnız kalacaksın. kalbindeki çiçekler, kuruyup dökülecekler. eninde sonunda yalnızsın, yalnız kalacaksın. yüzündeki baharlar, sararıp solacaklar. ah kalbim, bir ıslak kelebek... nasıl da uçuyor sana, nasıl da duymuyor beni. eninde sonunda zaman, bir çocuğun katili. nasıl da geçiyor ama, nasıl da silmiyor seni. içimden, dışımdan hayat, yalanın ta kendisi. nasıl da dönüyor dünya, nasıl da vermiyor geri. elimde yüzümde yalan, bir masalın izleri. nasıl da inanıp sana nasıl da ölüyor yine...

adrian’ın yaptığı en iyi albümün nadide parçalarından birisi. yeni şarkıları da güzel ama hiçbirinin bu albümdeki tadı yok sanki. insanın ruhuna işliyor sanki. özellikle şiir kısmı. “ve bir sabah yalnızlığın soğuk kollarında tarifi mümkün olmayan anlatamadığın bir rüyadan sen yapayalnız uyandığında güneş eskisi gibi öpüp seni, kirpiklerinde parlamadığında ve temizlemediğinde artık yağmurlar kalbini ve affedemediğinde artık Tanrı bizi sevmediğinde konuşmadığında BİZ HANGİ ŞARKIYLA UYUYACAĞIZ ÇOCUK!“

Nazikçe söylenmesi gereken ve dümdüz bir seyirle ilerleyen nadir Cem Adrian şarkılarından biri. Ya Adrian’dan ya da alt yapıdan bir patlama bekliyorsun ama yok. “Eninde sonunda, zaman bir çocuğun katili.”