geceye bir alıntı bırak

''o günden beri sanırım sevmenin ne olduğunu da öğrendim: atılganca kendi duyguları üstüne “abartmalı” iddialara girmek değil, karşıdakine özenle davranmak, onun arzularına ve ritmine saygı göstermek; hiçbir şey istememek, verileni kabul etmeyi öğrenmek; her armağanı yaşamın bir sürprizi olarak kabul etmek; aynı armağanı ve aynı sürprizi iddiasızca, hiçbir zorlamaya başvurmadan, karşıdakine de yapabilmek. özetle, yalın özgürlük! cézanne neden sainte-victoire dağının her anının ayrı resmini yapmıştı? her anın ışığı ayrı bir armağandır da ondan. demek ki yaşam, tüm dramlarına karşın, hala güzel olabilirmiş''

bitti diyerek kendime yalan söyledim. ben hala yaşıyordum. sevdiğim kadın ise hala ölüydü. bitmedi.... -max payne

tarihte ilk kez bir toprak parçasının etrafını çitle çevirip “ burası benimdir ” diyen ve buna inanacak kadar saf olan insanlar bulabilen ilk insan, uygar toplumun ilk kurucusu oldu. o zaman biri çıkıp, çitleri söküp atacak ya da hendeği dolduracak, sonra da insanlara “ sakın dinlemeyin bu sahtekarı. meyveler herkesindir. toprak hiç kimsenin değildir. ve bunu unutursanız mahvolursunuz ” diye haykırsaydı, işte o adam, insan türünü, nice suçlardan, nice savaşlardan, nice cinayetlerden kurtaracaktı. jean jacques rousseau

"bence hiçbir koşul, bir insanı, seni hep sevdim deyip gitmek zorunda bırakacak kadar orospu çocuğu olmamalı." (behzat ç.)

"i̇nsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. bekleyip durur insan. hiçbir şey olmaz. i̇nsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. hiçbir şey olmaz. i̇nsan yalnız kalır. yalnız. yalnız." (satranç, stefan zweig)

sesini duymadığım gün yaşanmış değil açan çiçek değil öten kuş değil yüzünü görmediğim gün i̇çimde yıldızlar sönük güneşler güneş değil seni sevmediğim gün seni anmadığım gün olacak iş değil...

kendi inşa ettiğimiz hapishanelerde yaşıyoruz; adına ev, aile, akrabalar, töreler diyerek... sonra bu duyguların arasında boğulup, çıldırıyor ama yıkılmasın diye de uğruna hayatımızı siper ediyoruz. kumral ada mavi turna.

biz kaybedeceğimiz her şeyi kaybettik. şimdi kaybedeceği olanlar düşünsün.

yeterince uzun bir süre aldatılmışsak, aldatmacayı ortaya koyan bütün delilleri reddedederiz. carl sagan

ve kadın kusura bakmadan gitti yine de güçlüydü, huzuru tatmadan gitti gözünde ufak bir yaş, sele büründü tahminen i̇çine attı kadın, kızmadan gitti ve kadın, ses etmeden gitti hayallerini ateşe verdi, söndürmeden gitti yüzünde ufak bir dert, kederdi tahminen i̇çine attı kadın, hiç üzmeden gitti

"sen dünyada ne kadar antikalık yapmak istersen hayat da önüne o kadar gündelik hadiseler çıkarıyor."

hayallerin ne kadar büyük olursa, hayal kırıklıkların da o kadar gürültülü olur. (bkz: leyla ile mecnun)

“eğer güzel gözlerin olmasını istiyorsan, i̇nsanlara iyilikle bak. eğer saçların güzel olsun istiyorsan, bırak çocuklar ellerini geçirsin saçlarından. i̇nce bir bedense isteğin, ekmeğini açlarla bölüş. ve güzel dudaklara sahip olmak için, sadece güzel sözler söyle..”

'bir kere kurşun yerseniz, artık sizde kurşunlayacak hale gelirsiniz.'

"ama sevdiklerimizi çekiştirmeye başladık mı onlardan kopmaya da başladık demektir. putlara dokunmamalı; yaldızı ellerde kalır"

"Başkalarının beklentilerini yaşamak çoğu kimseye kolay gelir," diye sözüne devam etti. "Ne var ki, çaresizlik nedeniyle başkalarının beklentilerini yaşayan insan derin bir yalnızlığa gömülüdür." . . "Çünkü kendisiyle ilişkisi kopuktur. Kendiyle ilişkisi olmayan insanın gerçek anlamda kimseyle ilişkisi olamaz." . "Kişinin kendiyle ilişkisi olması ne demek?" "Yaşamının bilincinde olarak, kendi ilke ve değerleri çerçevesinde düşünce, duygu ve davranışlarını anlamlandıraması demek."

“Berlin'de yalnızsınız değil mi?" dedi. "Ne gibi? " "Yani... Yalnız işte... Kimsesiz... Ruhen yalnız... Nasıl söyleyeyim... Öyle bir haliniz var ki..." "Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlin'de değil... Bütün dünyada yalnızım... Küçükten beri..." "Ben de yalnızım..." dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi avuçlarının içine alarak: "Boğulacak kadar yalnızım..." diye devam etti, "hasta bir köpek kadar yalnız..."

"Sizin Dünya'da insanlar," dedi Küçük Prens, bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar; yine de aradıklarını bulamıyorlar." "Bulamıyorlar," dedim. "Oysa aradıkları tek bir gülde, bir damla suda bulunabilir." "Doğru," dedim. Küçük Prens ekledi: "Ama gözler kördür. İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçeği görebilir..." Küçük Prens

Kahramanına ihanet eden pek çok hikaye tanıyoruz. Yazıyı Sümerliler başımıza icat çıkardıkları için o gün bugündür okuyoruz. Büyük bir kararlılıkla her gördüğümüze gülmüyoruz. Susuyoruz ama suskunluğu sevmiyoruz. Karındeşen Jack'i kendimize yakın görmüyoruz. Hiçbir felsefeye katılmıyoruz. Müziği ve Sinatra'yı seviyoruz ve aynı zamanda bu ikisinin kutsallığına inanıyoruz. Bir hayalin peşinden kelebek gibi uçuyoruz. Dinletmek ve söylemek istediğimiz bazı şeyler var sizlere.. Tutunamayanlar 2 Radyosu

"Gözden ırak, gönülden de ırak olur mu efendimiz? -Hayır Olric. Yüreğinde bir yer açıp oraya oturttuğun her kimse, seninle gider her yere." /Oğuz Atay/

-Seni seviyorum. -Beni sevdiğine dair kanıt göster? -Kanıt inancı öldürür. Eğer kanıt gösterirsem seni sevdiğimi bilirsin. Ben "seni sevdiğimi bilmeni" değil, "seni sevdiğime inanmanı" istiyorum. -Neden? -Çünkü bilmek beyinle, inanmak kalple yapılan iştir. -Sweet November

Bilinir; Adem'den beridir insanlar hep tutamayacakları sözler verir.

“kim bıraktı uçurumu bu kadar yanıma?"

Gönlümdeki hemgâmelerin arasında, Çiçekli cümlelerle andığımsın sen.. (bkz: bi'yazı)

Beklemek, kaybetmenin yarısıymış. Ben herşeyimi beklerken kaybettim. Suskunlar

“İnsan, ne ise o olduğunu inkâr eden yaratıktır.” (bkz: Dublörün dilemması)

Ah, birazcık kaygısızlık beni dünyanın en mutlu insanı yapabilirdi... Genç Werther'in Acıları - Johann Wolfgang von Goethe

Kuvvete dayanamayan adalet aciz, adalete dayanamayan kuvvet zalimdir. (bkz: Blaise Pascal)

Aşık olduğun insanın aşkına değer olduğundan emin olmalısın. -Blue Valentine

... Gözlerimi alıyorum avuçlarıma, Pencerenin dibindeyim diyorum Saat dokuzu on geçiyor, Merdiven boşluğuna bakarak Okuduğum her cümlenin altını senin için çiziyorum Korkma bu bekleyişten, İnsan ölümü de böyle bekliyor. Dilimle rüzgara dokunuyorum, Zihnimde yendim katilleri. Korkma sevgilim ölmekten Ben senin için yeni dünyalar biriktiriyorum.

Tanrının daha doğuştan beni mükemmel bir vücutla yarattığını hissediyorum. Sonra insanlar beni kestiler, gücümü aldılar ve beni sakat bıraktılar. Kadınlığım çalınmıştı. Tanrı bu organımı istememiş olsaydı neden yaratmıştı ki? Waris Dirie: Çöl Çiçeği

Beklentim yokmuş gibi davranıp, içime dünyalar kadar umudu sığdırmaktan yoruldum.

(#2289975) bir de dilime dolandı, söyleyip duruyorum..

"Boşluk kadar çabuk büyüyen, insana yol arkadaşı, masa arkadaşı, yatak arkadaşı olan bir hayalet yoktur."

bilirsin beni. içimde fırtınalar kopsa da, yüzümde rüzgar esmez benim.

"Çeşit çeşit insanla tanıştım, henüz bir arkadaş bulamadım. İnsanlara neyim itici geliyor, bilmiyorum. Çok kişi benden hoşlanıp ilişki kuruyor, ancak çok kısa bir yolu birlikte gitmek, beni incitiyor."

Söyleyecek şeyimiz olmadığından değil söyleyecek çok şeyimiz var aslında ama bu güne kadar anlattıklarımız hiç bir işe yaramadığından konuşmak istemiyoruz

yalanlamak ve reddetmek için okuma.Inanmak ve kabul etmek için de okuma. Konuşmak ve nutuk çekmek için de okuma. Tartmak ve kıyaslamak için oku!(bkz: Francis Backon)

Çok parası vardı ama birini sevecek kadar zenginleşmemişti. (bkz: Zamanın Manzarası - Mehmet Eroğlu)

"Sus! Lütfen. Şuan, dünya üzerinde konuşulanları düşün. En az altı milyar insanın yarısı konuşuyor. Bir şeyler anlatıyor. Ne büyük bir ses! Ne büyük gürültü! Dinle! Lütfen sen de katılma bu gürültüye.." (bkz: Kinyas ve Kayra - Hakan Günday )

“Yağmurda seni bırakana asla güneş olma.”

Kendi içine kaçış, iç yaralarını iç kollarınla sarma ihtiyacı.

Sevgim acıyor,kimi sevsem.. Kim beni sevse..

"Sabırlısın ama beklemiyorsun, özgürsün ama seçmiyorsun, müsaitsin ama hiçbir şey seni harekete geçirmiyor. Hiçbir şey istemiyor, hiçbir şey talep etmiyor, hiçbir şeyi dayatmıyorsun. Hiç dinlemeden duyuyor, hiç bakmadan görüyorsun."

alıştığımız yolun dışına çıktığımız zaman her şeyimizi kaybettiğimizi düşünürüz; ama yeni ve iyi bir şey ancak o zaman başlayabilir. -lev nikolayeviç tolstoy

"Demek ki, yalnız kalmak için önce insanın hayatta sevdiği birine sahip olması gerekiyormuş. Öbür türlü yalnızlıklar sadece büyüme hataları, sadece aile veya arkadaş kazaları. Rastlantı yani. Hızlı, hafif geçen yalnızlıklar." Hamdi Koç - Çıplak ve Yalnız

Bir klasik olsun(bkz: Hüseyin Nihal Atsız )dan Ruh Adam Kamlançu ülkesine bahar gelip de kuşlar ötüşmeye başlayınca, ağaçlarda ve yerlerde çiçekler açınca Yüzbaşı Burkay yine o büyük çam ağacının yanına geldi. Parlak bakışlı, ay yüzlü kızı orada gördü. Yüreğine od düştü. Yeryüzü gözüne karanlık oldu. Ona yaklaşıp şöyle dedi: Yüzün aya benziyor. Kaşın yaya benziyor. Gözlerin yeşil alası. Saçların arslan yelesi Yürüyüşün turna gibi. Salınışın suna gibi. Hangi yerden, kaynaktansın? Hangi boydan, oymaktansın?

" hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar ? "

"Eğer öpecek bir şeyiniz yoksa, sigara içmeniz kaçınılmazdır."