üzgün olduğunu kimsenin fark etmemesi

canını acıtan yanı da bu oluyor sanırım. geliyor biri, orada öldüğünü görmüyor. bağırıyorsun içinden yaşayamıyorum ulan diye. o farketmiyor. en son iç çekiyorsun, şişmiş gözlerine bakıyor, ağladın mı sen? diye saçma sapan bir soru yöneltiyor. "ağlamak için gözden yaş mı akmalı ulan" diyemiyorsun o an. susuyorsun. susuşundan alıyor cevabını. neyin var diyor, ne oldu... o an koyveriyorsun tüm duygularını. i̇çin başlıyor tüm küfür ve bedduaları saymaya. dudaklarından dökülen tek hece,"hiç" oluyor. hiç...

ammmaaaaan farketseler nolcek

bi annem farkeder genelde. "noldu bir şeyin mi var?" der. "hayır ya yorgunum biraz sadece" filan derim ben de. inanmaz ama inanmış gibi yapar "iyi öyleyse" der geçer. söyleyemem de çoğu zaman anneme. hem üzülmesini istemem, hem de ne bileyim insan bazı şeylerini paylaşamaz annesiyle..

ketum bir insansanız her zaman başınıza gelen durumdur.

ben üzgün olmasamda neyin var diye soruyolar genel havam üzgün benim sevinsem noldu hayırdır derler heralde

birilerinin farketmesini istiyosan üzgünüm diye bağır. hiçbir tepki vermeden normal hayatına devam eden insan "üzüldügümü bile farketmediler" diyip boş yere depresyona giriyor. hey allahım

herkes görmek istediklerini görür, duymak istediklerini duyar ve anlamak istediklerini anlar. durum bu

suratım asla asık olmaz, daima gülerim. ben dışardan kendime baksam bende anlamam.

kimse farketmesin diye etrafa gülücükler saçtık diye kaybettik herhalde..

hadi farketsinler,etmesinler önemli değil. asıl mevzu üzgün olduğunda yanında gerçekten kimsenin olmadığını farketmek,bunu napıcaz

olması gerekendir.insanı daha güçlü kılar.aksi durum ilgi görmeyi arzulayan bir tip haline getirir

içten içe insanı daha da çok üzen durumdur

her gün yaşadığım durum

çok bok bi durum. i̇lla ağlamak mı gerekiyo aq bir neyin var sorusu için

çünkü belli etmiyorum çünkü gerek yok

olağan bir durumdur. kimsenin farketmesine gerek yok insan dikkat çekmek için üzülmez. zaten paylaşmayacaklar hüznünü sahte tesellilere ihtiyacımız yok.

hadi farkedilmedi diye üzüldün diyelim ya farkedildiği halde hiç bir şey yapılmazsa o daha kötü.bu nedenle beklentileri en aza indirmeli.

derdin çözülemez bi dertse zaten başkalarına sektirmenin de lüzumu yok yaşarım kendi içimde zamanla geçer diyor insan milleti de üzmeye ne gerek var

kimseye fark ettirmemekten mütevellittir o çünkü ne gerek var. çünkü anlamayacaklar.

profesyonelleştik o yüzdendir. veya karşımızdaki bizi tanımıyordur.

bi de oturur onun için üzülürsün

aslında farkedildiği de olur ama uğraşmak istenilmez öyleleri de hayatınızda ki sıradan kişilerdir yakın olan zaten istediğiniz kadar gülün edin mutlaka hisseder bilmiyorum galiba yakın arkadaşlar müneccim

çok bok bi durum ama tamamen kişiye bağlı bir şey çevremde üzgün olduğunu belli edebilen çok insan var fakat ben hep içimde yaşarım sinirden ağlamışlığım vardır fakat kimsenin yanında üzüntüden ağlamamışımdır.nedenini bilmiyorum ama ağlayamıyorum,kimsenin bir şey diyeceğinden değil de güçlü rolü yapmaya baya alışmış olmalıyım.fark etmemek değil de göstermemek asıl mesele.

i̇çinde fırtınalar kopar, şimşekler çakar ama bunu kimse fark etmez. yüzündeki o gülümseme hiç bitmez. en acısı da bu

güçsüzüm aslında suratımız gülmüş ne fayda. öldürmeyen şey güçlendirmiyo arkadaşlar.

asla belli edemeyişimizden

depresyona girmiş olabilir dikkat edin destek olun.

etmesinler abi! edince yaptıkları bişey yok ki sinir etmekten başka.

üzgün olduğunu fark edecek kimsenin olmaması

e insanlar da bi yerde haklı her gün üzgün olunca alışıyorlar.fark etseler de ellerinden bir şey gelmeyeceği için uğramıyorlar ya da kolayı bu.

kardeş asıl mesele o değil de galiba ben de farkında değilim

sabah okula gelirken bindiğim dolmuşta bile anlıyorlar, yanımda oturan pek samimi olmadığım bir kız hayırdır mohikan yüzünden düşen bin parça, sabah sabah ne oldu dedi? i̇çimden " vay amk bu kadar belli mi la??" dedim. sonra kıza kullandığım ilaçlar yüzünden, yorgunluk ve uykusuzluk yapıyor dedim. kız da inanmış gibi yaptı tabiki..

en çok arada kalınan zamandır. üzgün olduğunu belli etmemeye çalışırsın ama içinde bir yerlerde çığlıklar kopar biri duysun diye, kimse duymadıkça o çığlıklar senden binlerce parça götürür.

i̇çim içimi yerken dışarıya ben mutluyum havası sergiliyorum. kendime dışarıdan bende baksan hayat bana güzel havasondayim ama değil ulan. i̇çim acıyor.

bağıra bağıra sen güçlüsün tek başına atlatabilirsin dedikten 10 dakika sonra hıçkırarak ağladığını anlamazlar mesela. bunu yanlarında yapmadığın için her şey normaldir tabi üzgün olman için suratının asık tavırlarının aksi olması gerekir. her şey tepe taklak oldu sanki belirgin bi olay yaşamadım ama gram yaşam sevincim kalmadı. kalkıp da kimsenin minik bi iyi misin sorusunu alamamak silikmişim silinmişim hissi yaratıyor be. istemsizce iyice soyutladım kendimi her şeyden ama sevdiğim bile ailem bile anlamadı bunu. yardımcı olacağından değil de insan boşlukta dolanıyormuş bi boka yaramıyormuş hissine kapılıyor.

mesela okulda ben üzgün olduğumda sadece utku fark eder. o da taa günün sonunda iyi misin der. bakar bakar bakar ve beni arada güldürmeye çalışır. ya sıra arkadaşım ağladığımı bile görür hiçbir şey demez. annem babam bir keresinde sadece üzgün olduğumu fark etmişti onda da en yakın arkadaşım ölmüştü. kardeşlerime karismayin ne istiyorsa yapsın demişti başka da bir şey dememişti.

genelde hep üzgün olduğum için mutlu olunca fark ediyorlar

lanet olsun farketmesinler ya noluyor sanki farkettiklerinde? üzenler de onlar

asıl etmesi gereken etmiyor veya ediyor ama umursamıyorsa diğerleri etse ne olur etmese ne olur.

acıdan ölsem de 7 24 güldüğüm için fark etmemeleri normal

yakında alnıma ilgilenin amk yazıcam.

üzülüyorsun kendi kendine , kimse anlamıyor diye ona da üzülüyorsun, anlasin istiyorsun biri sarılsın istiyorsun, bir omuz istiyorsun, çok sey istediğini farkediyorsun sonra yine üzülüyorsun , sonuç üzülmek

kimsin ki sen bu dünya da kaldı üzgünlüğünü saysınlar?

mutlu gibi görünmek çok kolay ondan

babam çok ağır bir laf etti gittim üzerine ağlaya ağlaya gömlek pantolonunu ütüledim. farketti mi? hayır. umrunda mı? asla

elbet birileri fark eder annen, arkadaşın, karşı komşun belki köşe başındaki bakkal... önemli olan üzenin fark etmesi, umrundaysan tabi.

napayım be canım şimdi, oturur ağlarım bi köşede deşarj olur devam ederim

en çok üzen de üzenin bunu anlamaması. geliyo ağzına sıçıyo için paramparça ama anlamıyo işte kırıp döktüğünü hiç bir şey olmamışçasına devam ediyo işte o zaman anlıyosun ki seni herkes üzecek ve kimse üzdüklerini silip süpürmeyecek her zaman ayağa tek başına kalkıcak başkalarının sende açtığı yaraları sen tek başına kapatıcaksın işte o zaman anlıyosun ki hayatın boyunca hep yalnızsın.. yaralarınla tek başınasın...