her ilişkinin biteceğini düşünmek

bulunduğumuz zamanın hastalığı herhalde ikili ilişkileri evliliğe taşıyamamak.taşıyanlara imreniyorum orası ayrı.biraz da benden kaynaklı herhalde bu şekilde düşünmemin sebebi. ama gördüğüm bir sey var ki bir ilişkinin er ya da geç bittiği. bazen 1 ay bazen 3 5 ay bazen yıllar sürüyor. ama bir yerde incelip kopuyor. her kopan yere bir düğüm daha atmak istiyor insan. o da kopuyor. hele bir kere bitirip tekrar başlayınca o ilişkiye, yalama oluyor o ilişki. en azından ilişkinin bitebilme ihtimalini göze alarak yaşamak lazım. öbür türlü zehir oluyor sonrası insana.

çünkü bitecek

insanların ölümlü olduğunu göz önünde bulundurursak doğru bir düşüncedir

biteceğini sürekli düşündüğümüz için bitiyor. her konuda gelecek kaygısıyla yaşıyoruz, mutluluğun tadını çıkarmak varken.

o gelecek bir gün gelecek bu sefil ruhlarımızı aydınlığa kavuşturacak

ve bu yüzden gerçek aşkı aramak, gerekirse evde kalmak.

düşündüğümüz gibi olmuyor mu zaten ?

ve bu nedenle bir iliskiye baslamamak = ben

ve bu yüzden bir ilişkiye başlamamak.

bunu düşünmemek gerek anı yaşamak en iyisi

her aşk bir gün biter.

ulan neden bitsin ?! çocuk değilseniz , duygularınıza ,hareketlerinize koruyabilecek hakim olabicek yaştaysanız ve karşınız da ilgi duyduğunuz ve mutlu olduğunuz biri varsa neden bitsin. bitirecek tek şey gurur olur ilişkinizi ve unutmadan söyleyim aşkta da gurur olmaz. gururunuzu elinize almayı öğrenin sonra mutluluğu bulursunuz ilişkilerinizde.

dert yandığın,fikir danıştığın arkadaşının tam o an da "amaan evlenmiyceksiniz ya boşver"demesi ben düşünmesem bile bunlar düşündürüyo

her ilişki yahut her aşk. biri için hep daha önce biter. bitiremeyense vura vura içini de dışını da bitirmeye çalışır. kendine sevme sevme unut hadi der durur. yüreğinin ağzını yüzünü vur kır. niye ? çünkü sen kimseye muhtaç değilsin ya kimsenin yakasına yapışmazsin kimseye yaka silktirmezsin. her şeyi kendi içinde hallet. al bak unut(muş)tun. herkes şimdi bi tur kendi içine baksın. yaşıyor muyuz?

biz dediğimiz her şey bitecek kardeş .

eski simyacılar şu an hayatımızı kolaylaştıran tüm şeyleri deneme-yanılma yöntemiyle bulmuşlardır.mucitlerde icatlarını bu şekilde bulmuşlardır yani demek istediğim şu arkadaşlar denicez ve yanılıcaz hiç bir zaman ilişkinin biteceğini düşünüp ilişkiye başlamamazlık veya ilişkiyi kötü yönde etkileme gibi şeyler yapmayın.biraz sabırlı olun illa sonsuz bir ilişki olacaktır hayatınızda.sadece biraz sabırlı olmak ve insanları başka tecrübelerinizle yargılamayın. sevin, sevilin.

ve bu yüzden sahte ilişki yaşamaktan korkmak...

hoşlandığım biriyle konuşacağım zaman sürekli olarak zaten bitecek boşuna vakit harcamayım diyip başlamadan bitiriyorum

bitip bitmeyeceğini kimse bilemez ama iyi insanları sevin, iyi insanları sevin ki ilişkiniz bitse bile güzel anılarınız kalsın. ölüceğimizi de biliyoruz yaşamayalım mı yani.

her ilişki tamamen bitmese de her aşk bittiğindendir. aşk tekrar başlar mı, sevgiye döner mi şefkatli devam eder mi hayalkırıklıkları insanın önünü keser mi bilinmez. i̇nsanın en çok yükünü taşıdığı şeylerden biridir aşk. en çok sevdiğinin en uzağına gitmesi pamuk ipliğine bağlıdır. o yüzden yorulur insan ve bunu düşünür ilişkinin her anında. karşındaki seni kaybetmekten senin kadar korkmuyorsa da başına gelecekleri bilir bırakırsın.

i̇nsanı karşı cinsten soğutan durum. aşktan nefret ettiren durum. bu düşüncenin altında kesinlikle aldatılmışlık, terkedilmişlik ya da bir sevilmemişlik yatar. allah belanızı versin beyler...

ben mesela. sevgilimden ayrıldım. ve hangi kadına baksam şimdi; ayrılık görüyorum. tutulan eller kalbimi acıtacak biliyorum, sarılan gövdeler dumura uğratacak belki, yazılan mektuplar gözlerimi dolduracak, kim bilir. öpülen dudaklar ayıp gelecek mesela. kendimi göreceğim oralarda çünkü. teker teker dolanacak aklımda o fotoğraflar. demiş ya turgut abi, "biraz biradım her şeyden" diye. biraz birazız her 'şey'den. acıdan, pişmanlıktan, sevgiden, adamlıktan, gitmekten, kalmaktan, yalnızlıktan ve yalnızlıktan. hepsinden var belki. her otobüs aşkında biraz şımarık ve her ayrılıkta biraz daha ağlamaklıyız. biraz birazız her şeyden. yalan'dan birazız ve "ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi". ayrılık mesela, her ayrılıkta bir kat daha yalnızlaşıyorsun. kendine yalnızlıktan bi duvar örüp alçısını acıdan, sıvasını kederden karıyorsun. kalpteki ağrı yukardaki düşüncelere teker teker kafa atıyor sanki. yapma diyor biri, diğeri beklediğin için küfürler savuruyor. arada kalıp eziliyorsun, acabalarla boğuşuyorsun, sonra bir fotoğraf çıkıyor karşına, bir yazı, bir koku. her şey sıfırlanıyor. anne, diyorsun. "dizine yatabilir miyim?"

boktan bir durum.

kime hiçbir ilişki sonsuza kadar sürmez dediysem 1 aya kalmaz ayrıldılar. herhalde yanlışlıkla felan kendime de dedim.

%80-90 haklı çıkacak düşünce. ama istisnaları da çok akıl çelici. hiç bitmeyecekmiş gibi düşünmek biraz hata biraz da ilişkinin sağlığı için gerekli bir olay. karışık işler ya

(bkz: her aşk ölümü tadacak ) manga zaten yeterince anlatmış

i̇lişki yaşamaya birine güvenmeyi engelleyen belki de en büyük düşüncedir.

ölümle de bitebilir mesela.

her ilişki biter,bitebilir.daha gencecik insanlarız hangimiz bir ilişkiye ucunda evlilik var diye başlıyor ki? mühim olan biten ilişkinin ardından "ya bitti ama bana çok şey kattı" diyebilmek.biten ilişkiye bile saygı duymak önemli olan.

ilk olarak eğer bi ilişkiye başlamışsan ve bunun sonunun geleceğini düşünüyosan bu ilişki pek sürmez. önceden her ilişkimde biteceğini düşünerek başlardım ve hiçbi ilişkim 1 ayı geçmemişti aslında o kadar bile sürmüyodu bi şekilde korkuyodum ve bağlanmadan bitiriyodum korkumdan en son dedimki yeter biterse biter zaten illaki biticek bunu düşünme ve en sonki ilişkimde bu kafayla başladım hiç biteceğini planlamadan gün içinde beş on dakika kaçamak yaparak görüşebiliyoduk bazen sadece messajlaşmalarla kaldığı oluyodu çok mutluydum ilk defa uzun bi ilişkim olmuştu ve beni her halimle sevebileceğine inanmaya başlamıştım ilk defa sevildiğimi sanmıştım üç ayın sonunda yavaş yavaş değişmeye aşladı ama ben biteceğini yine düşünmedim kavga ederdik ama en son hep seni seviyorum derdik işte yavaş yavaş bu denmemeye başladı kavga ettiğimizde kestirip atardı konuşmazdı en son ara verelim dedi ayrılmak mı istiyosun dediğimde hayır sadece ara verelim kafamı toparlamam lazım dedi o zaman kendimi kötü hissettim çirkin hissettim sebebini bilmiyorum on gün geçti aradan sonra beni aldattığını öğrendim öylece kaldım ağlama bile ağlayamadım aradan çok zaman geçti ondan sonra bi ilişkim yada konuştuğum herhangi birisi olmadı sanırım hala toparlanamadım ara ara konuştuğumuz olurdu önceden tam toparlanmaya çalışırdım bi yerden bana ulaşır geri dağıılışımı izlerdi sanırım bu ona hep zevk verdi artık toparlanamıyorum konuşmadıkta sonra ama toparlanamadım

ölümsüz aşklar varda ölmeyen aşık var mı

Birisi benimle böyle bir düşüncesini paylaşsa, onu bundan vazgeçirmeye çalışırım. Derim ki, bu düşünce ilişkinin bitişini peşinen kabul edip yaşatmak adına hiçbir şey yapmayacağının garantisini vermektir. Fakat kendim bu noktada tıkandım kaldım. Birlikte vakit geçirmekten çok zevk aldığım, yanında bütünüyle kendim olmanın aksini dahi bir an düşünmediğim biri var. Birlikteliğimizin mutlulukla, uzun yıllar süreceğine çok inanıyor ama ben yapamıyorum. Başkalarına akıl verirken insan ne cesur, keşke kendi hayatımda da öyle olabilsem.

Güvenini kırıyorsunuz çünkü insanların..

Her şey bir gün biter, herkes bir gün gider. ~Hz. Emre Akbaba

O kadar duygusuz olmuşuz ki her ilişki bitecek sanıyoruz . Hele ki uzun ilişki bittiyse . Biriyle tanışınca hemen bu da bitecek diye bakıyoruz aslında sevmeye çalışsak herşey düzelecek ben inanıyorum, inanmak istiyorum .. Mutlu sonsuz aşklar neredesiniz ?

artık liseli değiliz ve lise aşkı yaşamıyor ve lise aşkı hayali kurmuyoruz daha realistiz

Bence bu iyi şeyleri düşünme korkusundan diğer bir deyişle kötü düşün iyi çıkarsa sevinirsin. Heves ettikleri her şey kursağında kalmış insanlar kendilerini korumak için böyle düşünür. Sanki bu şekilde düşününce canları daha az yanacak gibi hissederler ki bu içine düşmüş oldukları büyük bir yanılgıdır, ben de çok düştüm ordan biliyorum..

Uyanmanın başka bir çeşidi:) Biteceğini düşünerek ilişkiyi yaşamaya başlarsam, çok fedakar olamayacağım. Muhtemelen tahammülüm de az olur. Yaşanası bir iki yılı olsa da 2 ayda tüketirim :)

Her ilişki bitebilir tabi ama bitebilir diye yaşamamak da korkaklık olur.

Aslinda tam olarak böyle düşünmek gerekiyor “Her iliski bi gün bitebilir” Kendinizi buna hazirladiginizda toz pembe hayallerin yaninda bir gerceklik de birakmis oluyorsunuz ve bir gün gercekten bittiginde daha az caniniz aciyor boyle düşünmek ayni zamanda iliskide yapilan hatalari da azaltıyor… Bir insana cok kendini kaptirmak ve cok baglanmak sağlıklı bir şey değilmiş…