her ilişkinin biteceğini düşünmek

ben mesela. sevgilimden ayrıldım. ve hangi kadına baksam şimdi; ayrılık görüyorum. tutulan eller kalbimi acıtacak biliyorum, sarılan gövdeler dumura uğratacak belki, yazılan mektuplar gözlerimi dolduracak, kim bilir. öpülen dudaklar ayıp gelecek mesela. kendimi göreceğim oralarda çünkü. teker teker dolanacak aklımda o fotoğraflar. demiş ya turgut abi, "biraz biradım her şeyden" diye. biraz birazız her 'şey'den. acıdan, pişmanlıktan, sevgiden, adamlıktan, gitmekten, kalmaktan, yalnızlıktan ve yalnızlıktan. hepsinden var belki. her otobüs aşkında biraz şımarık ve her ayrılıkta biraz daha ağlamaklıyız. biraz birazız her şeyden. yalan'dan birazız ve "ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi". ayrılık mesela, her ayrılıkta bir kat daha yalnızlaşıyorsun. kendine yalnızlıktan bi duvar örüp alçısını acıdan, sıvasını kederden karıyorsun. kalpteki ağrı yukardaki düşüncelere teker teker kafa atıyor sanki. yapma diyor biri, diğeri beklediğin için küfürler savuruyor. arada kalıp eziliyorsun, acabalarla boğuşuyorsun, sonra bir fotoğraf çıkıyor karşına, bir yazı, bir koku. her şey sıfırlanıyor. anne, diyorsun. "dizine yatabilir miyim?"