albert camus'un 1947 yılında yazdığı, türkçeye veba adıyla çevrilen, bir veba salgınının bir toplumu nasıl etkilediğini anlatan kitabı. bir şehrin üzerine umutsuzluk ve pesimistliğin nasıl çöktüğünü mükemmel anlatmış. defterime bol bol not da aldırmıştır.
bu arada yazarın başka bir kitabı olan
l'etranger'ye (yabancı) ve kafka'nın
dava'sına ufak göndermeler de mevcut.
---
spoiler ---
"... umutsuzluğa alışmanın umutsuzluktan beter olduğunu düşünüyordu."
"benim yaşımda ister istemez içtenlik oluyor. yalan söylemek çok yorucu."
"ama tek başına mutlu olmakta utanılacak bir yan vardır."
"insanların tüm mutsuzluğunun açık konuşmamalarından kaynaklandığını anladım. o zaman, doğru yolda olmak için açık konuşmak ve açık davranmayı seçtim."
"azizlerden çok yenilmişlere karşı bir dayanışma duygusu içindeyim. sanırım yiğitlik ve azizliğe karşı eğilimim yok. beni ilgilendiren bir insan olmak."
---
spoiler ---