geceye bir şeyler haykır

haykıracak nefesim kalmasa bile,ellerim uzanır olduğun yere.

tam haykıracakken midem benden önce davrandı,gece öğünüme doğru gidiyorum.

geceye haykırsam ne olacak o da güneşin kalbini kırmış baksana güneşi batırıp ayı koynuna almış. kitaptan alıntı değil.from kirliatlet

“aşk” denen şeyin kazanılınca dünyanın en güzel şeyi, kaybedilince en cefa dolu şeyi olduğunu hissedenler bilir. lakin bazı sevdalar vardır ki cefa bile çeksen “onu hiç tanımasaydım keşke” bile demeyi aklın ve gönlün düşüncene kızarak engeller. vardır dedim ama bu düzeyde yaşayan var mı bilmiyorum. ben öyle bir kız sevdim ki dünyalar güzeli değil belki ama dünyamın güzeli. ama görmeniz lazım dünya üzerinde birbirini bulması gereken çiftiz tam olarak. ben çok sabırsız, o inatçı. o sabırsız, ben gerçekçi. ben sakin, o fevri. ben durgun o adrenalin dolu... böyle birbirimizin çoğu şeyi ters ama bir o kadar da tam olarak birbirimizi böyle dengeliyoruz. nasıl diyeyim mıktanısların zıt kutbu geçtikçe oldu size eş kutupları. çok sıkıntılarımızda oldu, çok tartıştığımızda. ayrıldığımızda oldu, araya mesafe girdiğide zamanın girdiğide. ama ne o kabullenebildi benden gidemediğini ne de ben kabullendim gittiğini. zaman da , mesafeler de bir sarılışta yok oldu aramızda hep. hala daha sorsam inkar eder, ama ben hep bilirim gerçeği. o da bilir ama kabul etmez kendisi. ama insanda birlikte fışkiyelerde delicesine ıslanıp 60 yaşındaki dayılara kendini güldürmesine rağmen eğlenecek kadar mutlu olamaz herkesle. hatta hala daha bana waffle sözü olmasına rağmen “canım çektisine” boyun eğerek ısmarlamaktır bazen aşk. aslında burda birazda sitem ediyorum ama yine benden çıkar hesap canı sağolsun. aslında hep yanımızda aşk. bir gece kafamın üzerinde kıvrılarak uyuyan bu insana kulağımın uyuşması korkusuyla uyanmama rağmen ses etmeden uyanana dek beklemektir aşk. o yanındayken yeterince mutlu etmek için çabalayıp birşeyler yapmak, hediyeler almak, süprizler yapmakken o yokken öğrenci evinde makarna yapıp yemeye üşenmektir aşk. hiç unutmam bir gün dilek balonu uçuruyoruz, yoldan geçen asi gençler geldi dedi ki “deney mi yapıyoruz gençler” . sanırım o an unutulmaz ve o anı ikimizde başka insanlarla yaşayamayız ve hayatımıza mıh gibi kazınan bir olay oldu. ne o şey kolay kolay yapılır bir daha, ne de o an kolay kolay bulunur ne de aynı heyecanı hissedersin ne de aynısı gibi saçma bir durum yaşarsın. sanırım aşk buydu işte. aşk bir yolunu buluyordu. kişi belliydi, yer belliydi, yurt belliydi. aşk yolunu bulup bunları birleştiriyordu. sonucunuda ölümsüzleştirerek mıh gibi hayatımıza kazıyordu. ve ben de mıh gibi hayatıma kazıdım, aşkı. duyuyorsanız; onu. duyuyorsan; seni...

"depresyon sadece bir yüze sahip değil. mutlu ve eğlenceli görünüp hala depresif olabilirim. verimli bir şekilde çalışıp yine depresif olabilirim. sırf yapacak işleriniz var diye, ya da güzel bir gün geçirdiniz diye ortadan kaybolmaz depresyon. birinden daha iyi bir hayat yaşıyorsunuz diye, güzel şeylere ve insanlara sahip olduğunuz için şanslısınız diye kaybolmaz. heyecanlıysanız ve hava güzelse de kaybolmaz. depresyon maskeler ardına gizlenebilir, o yüzden insanlara nazik olun. her hastalık gözle görülmez ve çevrenizdekilerin ne yaşadığını hiçbir zaman tam olarak bilemezsiniz."

vicdansızın oğlu daha ne kadar böyle gidecez bir şey belli et de bizde yolumuza bakalım artık. bunu demeye ihtiyacım vardı teşekkürler sözlük

eğer hayatımız bir oyunsa beni yöneten kişiye sesleniyorum; yalvarırım değiştir şu kolu bozuk işte görmüyor musun?

545 gün çok fazla değil mi yüce tanrım? sen her şeye gücü yetensin, artık dindirsen bu acıyı? ya benim canımı al ya da bizi kavuştur artık, dayanması çok güç...

ses tellerine kadar kırılmış insanlarız haykırışımız duyulmaz bizim.

bir şeyler de ben haykirayim derken aslında bir çok haykıracak şey olduğunu fark ettim bir kez daha sustum

arkadaşlarım neşeli olmama ve her şeye gülmeme alıştı ama benim de göğüs kafesimin sol altında kalbim var. kan pompalayan, herkeste olan o kalp bende de var. ulan ben de kırılabiliyorum. insan içinde ağlamadığım için kalp yerime taş taşıdığımı mı düşünüyosunuz karaktersizler

kimseyi değiştiremezsin hayatta. ve kimse için de değişmemelisin. kimliğini kaybettiğin an, yaşamını çöpe attın demektir. i̇stemediğin sürece, hiçbir şey için ödün vermeyeceksin. çünkü gün gelir, verecek hiçbir şeyin kalmaz. her şeyi sen istediğin için yapacaksın, başkası senden istediği için değil. ve sen, sen olarak kaldığın sürece senin yanında olanlar da mutlu olacaktır. bırak hayatına eşlik etmek isteyenler gelsin seninle. (bkz: charles bukowski)

aklıma şirinlerin şarkısı geldi. dingin bir haleti ruhiye ve belki bir iki kişinin eşliğinde ile yozgat akşamları bu nameler ile inleyebilir.

mesafelerin amına koyayım yanında olamadığım her günün her saatin her dakikanın her saniyenin amına koyayım bana içinde sen yokken de nefes aldıran bu şehrin amına koyayım

neymiş efendim kartaliçeler zekiymiş ama güzel değilmiş ulan hem güzel hem zeki olsak barselonayı tutardık dimi

bu amina kodumun iç sıkıntısı niye geçmiyor? sanki böyle derin bir nefes alsam biraz tutup geri versem, sıkıntım da çıkacakmış gibi oluyor. deniyorum olmuyor. çıkan tek şey birkaç gaz.

tuhaf biriyim evet çok tuhaf

ben senin beni sevebilme ihtimalinden vazgeçtim,allah senin belanı versin.

hak etmedim ulan.

seninde yüreğin yansın başka ellerde mum gibi

ölüyorum lan görmüyorsunuz.

bana beni geri ver bir şansım olsunnn

Şu an yanımdaaaa olsan, sanaaa neler söylerdim.

Bu kadar dertten sonra mutlu olmazsak ortalık karışır.

Sen gece olmuşsun benim gönlüme Sensiz bu gönül ne ede Sensiz geceleri birde bana sor hele Sade bir Türk kahvesi içelim göz göze

Çoktan öldürürdüm kendimi de annem üzülmesin diye yaşamaya devamke..

Ceketimi çıkartabilir miyim?

Teoman haykırmış benim yerime; napim tabiatım böyle

Aşırı pişmanım her şeyim olan bu yere saçma sapan birinin yer aldığı anılar bıraktığım için, aşırı hem de.Kendimi boğmak isteyecek kadar

Yeter be kardeşim yeter nedir bu çektiğim? Düzelmeyecek mi hiçbir şey, hiçbir şey oluruna girmeyecek mi? Konuşmayın, susun susun! Ne anlarsınız benim halimden.. kader mi lan bu benim kaderim mi?!

Alarmlı bi sabaha uyanmak istemiyoruuuuum

beni neden sevmedin lan??

Hepinizi affettim.

Eğitilmez bir cahilimmm

Bu tam haykırmak gibi olmicak ama aklıma geldi dndndn 2021 de çoğu kimse tarih yazarken yıl kısmında yanlış yapmayacak gibi ndndnd

O kadar yorgunum ki kelimeler anlamsız kalır bunu anlatmaya. Bir evin ilk çocuğu olmak ve kız çocuğu olmak beni tüketiyor. Bütün zorlukları yoklukları ben ve benim zamanimdakiler çekti. Şimdikiler laylaylom, hiç bir şeyin farkında değiller.

Affedemiyorum yapılanları