büyük ihtimalle vicdanın ve gururunun arasında olan bir çatışmanın ortasında kalmissindir. yanlış yaptığını bildiğin halde o gurur gidip onu düzeltmeni engeller. gururunun beslediği o muhteşem egon bütün bencilliği ile vicdanını yenmesi ile sonuçlanır. ve kapanış
2
+
-entiri.verilen_downvote
çok bok bir histir. düşüncelerim saçma sapan olurken ağzımdan çıkan sözler tam tersi oluyor. resmen kendimle savaşıyorum. içimde hastalıklı bir şey var sanki o düşünceler bana ait değil fakat öyle bir kuruluyor ki aklıma söküp atamıyorum. insanlardan konuşmaktan kaçıyorum bazen sırf bu yüzden. kendimi dört duvar arasına hapsetmek istiyorum. o sahte düşünceler ile kendi benliğim çekişip duruyor.
1
+
-entiri.verilen_downvote
üzücü bi konu aslında. eğer kazanırsan, kaybedeceksin
bir kaç gündür tek vakit geçiriyorum. ertelenmiş sorular üzerine geliyor. kafamı duvarlara sürtmek istiyorum. dersler beni titretiyor. sağlam bir şekilde ayak uydurmak için uğraşıyorum galiba.
bir de geceler harika.
1
+
-entiri.verilen_downvote
“belki yüz kez bıçağı alarak, kabardıkça göğsümden taşacak gibi olan bu kalbi durdurmak istedim. hani bazı atlar varmış. bunlar çatlayacak kadar koşup ağzı köpükler ve dumanlar içinde kalınca kendi dişleriyle damarlarından birini ısırıp kanlarını akıtır ve rahatlarlarmış. ben de çoğu kez kendimi bu halde buluyorum.”
3
+
-entiri.verilen_downvote
Sık sık kendimi içinde bulduğum durum.
Sürekli bir şeyler düşünüyoruz. Hepimiz. İyi, kötü, geçmişle ilgili, gelecekle ilgili, sahip olduklarımızla ilgili, sahip olmak istediklerimize ilgili, korkularımız, mutluluklarımız, kazandıklarımız, kaybettiklerimiz ve çok daha fazlası.. Ben bazen saplanıp kalıyorum birinde, diğerine geçemiyorum. Zorlanıyorum bazen. Günlerce ayni düşüncenin içinde boğulduğunu biliyorum. Bana hiçbir şey kazandırmayan hatta zamanla birçok şeyi kaybettiren bu durumu içinde fare beslemek olarak tanımlıyorum. Yavaş yavaş, içten içe insanı kemiriyor ve kontrol ne kadar bizdeymiş gibi gözükse de maalesef bizde olmuyor.