şimdiye dek en çok can yakan cümle

senin bana karşı hissettiklerini bir gün bende sana hissederim diyemem.

"herkes hayatımda bir yere sahip ama sen değilsin, kalbini kırmak istemiyorum.bir daha bana mesaj atma"

senden nefret ediyorum

-hiç mi şansım yok? +yok.

"ve benim sana artık inancım kalmadı"

100 tane kalbim olsa 1 ini bile sana vermem

"ne bekliyodun ki"

biz seninle bundan sonra anca elaleme rezil oluruz

seni sevmiyorum

11. sınıfın başları akşam eve gelmişim yemek yenmiş sofrada muhabbet ediyoruz ve o yaşıma kadar babam her gün ders çalıştırırdı bana ve o sene artık üniversiteye hazırlandığımı ve kendi başıma ders çalışmayı öğrenmem gerektiğini düşünerek bana ders çalıştırmayı bıraktı babam ve kardeşlerimle daha çok ilgilenmek istediğini söyledi ve ben de açıkçası bu durumdan memnun kalmıştım ve bunun üzerine kardeşlerimin fikri sorulduğunda onlar babama saatlerce çalışınca bir şey anlamadıklarını ve dersten soğuduklarını söylediler. bunun üzerine ben de hem kardeşlerim daha istekli olsun hem de babam işten yorgun argın gelip saatlerce başlarında dikilmesin diye kardeşlerimi desteklediğimi belirtmek için "evet baba ben de saatlerce ders çalıştığımda soğudum derslerden" dedim ve babamın tepkisi ben de senden soğudum oldu ve ben o kadar üzüldüğümü ve ne dedim de bu tepkiyi aldım diye o kadar çok düşündüğümü hiç hatırlamıyorum

escrem sen şimdi beni seviyorsun ya hani. çok güzel duygular bunlar ama ben seni sevemiyorum hatta sevmiyorum demişti. sevemiyorum deseydi iyiydi ama hatta sevmiyorum demesi cok uzmustu be

"şimdi benim yolum sana dar senin sokağın bana çıkmaz" (bkz: biz o sokağın çıkmaz olduğunu bile bile bekleyenlerdeniz)

babamın söylediği cenazeme gelme cümlesi. vallahi hakedecek bir sey yapmamıştım be sözlük

delicesine sevdiğim kızın 2 buçuk yıl konuştuktan ve peşinden koştuktan sonra bana "ben niye sevmediğim biriyle zaman geçireyim ki?" demesi ilk önce bi kötü oluyosunuz ama sonra geçiyor işte

"..melis irem t. ile meryem g. hayatını kaybetti siz nesi oluyorsunuz?"

umarim seni seven üzmeyen birini bulursun.

kesinlikle başınız sağolsun

sen ne biçim evlatsın,bundan sonra benim evladım değilsin.

yürütemiyorum.

(bkz: seni seviyorum ama) ama ne amına koyyim ama ama ama ammına koyyim.

'sen bilirsin' aslında her gün kullandığımız bir cümle demekki tokat olabiliyormus.aylarca sesine hasret kalmışken,gönlümü almasını beklerken bütün hikayenin bitmesine 'sen bilirsin' demesi.ben artık bildiklerimi unuttum.

iyi günler x bey bugün sizinle ikide randrvumuz vardı fakat biz başka biriyle anlaştık iş görüşmesine gelmenize gerek yok

sensiz yapamıyorum ama seninle de yapamıyorum. sen benim alışkanlığımsın, ama ayrılalım. yalan yok unuttum diyorum sorana. belkide gerçekten unutmuşumdur ama yaşananlar ve geçmiş aklıma geldikçe canım çok yanıyor.

haklarınızı helal ediyor musunuz?

-benimle çıkar mısın ? +sence? ,,,,

sana guvenmistim... yazarken yine yakti

daha geçen annem dedi, "ben onlara kız vermem, unutmak zorundasın." öyle bir yaktıki

''bunları yeni anlaman üzücü''

bu evden gidersen git napıyım

"siktir git seni bidaha görmek istemiyorum"

off ulan ne çok üzmüşler bizi,allah belalarını versin

hayatımda biri var lütfen beni bir daha rahatsız etme.

bakarız, deyip hiç birine bakmadılar zalımlar

2004fatih adlı oyuncu "mid sal yasuo main 800k" dedi

4 nasipse 19. dönem polis özel harekatçı olucam, kız arkadaşım bu konuda şöyle dedi. "-sen gidiceksin özel harekatçı olucaksın ne olucağı belli değil ben çoçuklarımın anne babasıyla büyümesini istiyorum onlara tek bakmak istemiyorum dedi." bende şimdi onun çocukları babasız büyümesin diye vatanı koruyacağım. biz böyle gördük, vatan sağolsun.

"seni sevmeyi denedim aslında, napayım olmadı" evet şuana kadar en koyan cümle bu, inşallah daha kötüsünü duymam:/

hayatımdan çıkma ama umutlanma

" seviyo musun onu " demiştim, " sevmesem böyle bir şeye kalkışmam " demişti. nefes alsan alamıyosun , almasan nasıl olcak

çok değil 6 gün önce sabah saat 05.33'te abim aradı. yaklaşık 20 saniye telefona bakakaldım. telefonu açınca abimden ilk duyduğum cümle uzun zaman hatıramdan silinmeyecek ve daha acısını duyana kadar en acısı bu olacak. "dede vefat etti" hala kulağımda çınlıyor bu ses. sevdiklerinize sıkı sıkı sarılın. yarın her şey için çok geç olabilir.

bi kız arkadaşım vardı kanserden kaybettim. vefat ettiği gün abisi "artık buraya gelmene gerek yok o öldü." dedi bu bayağı ağırdı sonrasında ise baş sağlığı için gittiğimde annesi; "seni gördükçe onu hatırlıyorum bidaha karşıma çıkma" dedi o gün bu gündür oralara gitmem cenazesine de gidemedim zaten.bunlar bayağı acıydı.

"size tavsiyem alışmanız. bir kaç ay ömrü kaldı." ve o gunden sonra babanızın gözüne her baktığınızda kafanızı çevirirsiniz.

sevgiliyken minik kraliçem diye seven adam ayrılırken ben seni hiç sevmedim ki demişti. 4 yıl nası dayandin o zaman oç

"ben hep yanındayım" ilk dediğinde çok güzel bir cümleydi oysaki

evden disari adimimi atmama izin vermeyen kimseyle konusturmayip gorusturmeyen defalarca aldatan ve beni depresyonun en dibine surukleyen eski sevgilim demisti "orospu"

özür dilerim beni sevdiğin kadar seni sevemediğim için bkz:nasıl güzel terk edilir

çocuktum daha. 14-15 yaşında var yoktum. o zamanlarda kankam var abdurrahman ciddi ciddi kankam. kardesim gibi adeta. bi gün babamla oturuyoruz babamın telefonu çaldı kapattıktan sonra o canımı en cok yakan cümleyi söyledi. 'oğlum apo ölmüş...' mekanın cennet olsun kardesim...

"ölsen de şu sesinden kurtulsak artık"

'annenizi üzmeyin, onun hiç evladı yok.' annemin 4 kızı vardı bu cümleyi duyduğumda. evlat sadece erkek midir?.

"sen niye böylesin, niye bu kadar umursamazsın"