şimdiye dek en çok can yakan cümle

"inşallah bulursun gönlüne göre bi sevgili" demişti ben ona aşığım sana dediğimde.o an ona söylemek istediğim yüzlerce cümle vardı içimde ama sadece bitsin burda bu konuşma diyebildim.

yapmasaydın

"ben seni hiç sevmedim." ulan madem sevmedin.çıkıp adam gibi sevmiyorum deseydin ya lan. mahvettin lan beni. hala bıraktığın döküntüleri toplamaya çalışıyorum

"biraz -tuhaf- ama iyi biri"

benim evladım yapmaz dediğim herşeyi yapmış olman canımı yakıyor..

bakiyeniz yetersiz.

burak anla artık

babanızı kaybettik.

seni kullandım

bana dediki ben senle duruldum .ben böyle değildim dedi.seninle hayatım durdu.yapamiyorum dedi ilişkiyi sürdüremiyorum.ayrilalim dedi .çok canm yandi be.ona son kez sarılmak son kez öpmek çok canımı yaktı.

çok acıdır ki eski sevgilim "ya ben yüzünün gözünün güzelliğine sana daha fazla katlanamayacagim" demişti. en çok canımı yakan cümle bu değildi belki ama ezberimde kalan tek cümle bu oldu

senden sıkıldığım için ayrılmak istiyorum

"beni unut, seni sevdiğimi unutma" dün gece epeyce yaktı....

erkek arkadaşım ilerde kız çocuğu olursa adını merve koymak istediğini söylemişti. ayrılınca öğrendim ki eski sevgilisinin adıymış.

uzun yıllar sonra sonunda kendimi açtığım uzunca olan mesaja karşılık farklı şehirledeyiz beni rahatsız etme demişti, ömrümü kimseyi rahatsız etmemeye adama nedenim oldu işte sonra

kalbim'de biri var,ama o sen değilsin demişti

ben hayatımda hiç bu kadar sevilmemiştim ama napiym denesemde seni sevemiyorum demişti sonrası zaten iki damla yaş

özür dilerim, keşke böyle olmak zorunda olmasaydı

özür dilerim, keşke böyle olmak zorunda olmasaydı

o cümleyi ben kurdum. " umarım hayatta her şey gönlünce olur. elveda. "

babam söylemişti zamanında sana kümes bile fazla herhalde hayatımda başka hiç bir cümle şu kadar kırmadı

canımızı en çok cümleler değilde büyük bir sessizlik yakıyor.

'seni üzmek istemiyorum' dedi bana. ama üzülmek bir yana çok acıdı, kalbim. sonra aklım acıdı, düşüncelerim acıdı, çayım bile acıdı lan. hiç üzülmedim ama.

derslerim e çalışmam gerek arkadaş kalalım bana bidaha yazma.(iki hafta sonra sınıf arkadaşıyla sevgili oldu.)

"sen güçlü bir kızsın bunuda atlatırsın."

ambulanstaki görevli hemşire (bilmiyorum o kişinin ünvanını tam olarak) o söylemişti , -" başınız sağolsun " diye o an ilk defa kalbimin acıdığını hissettim keşke demeseydi

cümleler değil duygular can yakar.

"dilerim karşına seni en az senin kadar seven biri çıkar." sevemeyenlerin dilinden ne kadar kolay dökülüyor öyle...

ayrılık konuşmasını yapmaya gittiğim zaman "sen bana söz vermiştin" demişti. başka hiçbir şey bu kadar dokunmamıştı.

yokluğumu farketmezsin hayatında iki aya unutursun demiştim ,aynen öyle demişti . 1 ay sonra sevgili yapmış.

git...

unutursun elbet unutulduğun gibi...

artık kardeşin yok

başınız sağolsun

normalde ağlak biri değilim. kolay kolay film izlerken de duygulanmam. ama incir reçeli 2'yi izlerken şu kısım beni çok etkiledi, salya sümük ağlamıştım; "her şey çok güzel olacak demiştin. önünde uzun bir yol var demiştin. bırak yol almayı, sağ ayağımın sol ayağıma güveni kalmadı be aşkım."

"Çok abartıyorsun" hayır abartmıyorum sadece duygularımı ifade ediyorum ki..

Arkadaşımın ölüm haberini alır almaz inanamayarak evine gitmiştim. Kimse yoktu. O sırada beni gören komşulardan biri şey demişti: "Cenazeyi almaya gittiler kızım, kimse evde değil şu an"

Kekik bu kupon da tutmadı, artık seneye isteyebilirim seni babandan.. (bkz: hayallerimiz falan vardı esasında)

okulda benden nefret eden biri yanından geçerken "böyle salak şey görmedim" demişti. Salak kısmı problem değil de şahsımdan şey diye bahsediliyor olması kırıcı :D

Çok tatlı bir insansın :((

"en değer verdiğim insanlardan birisin."

Senin sevgin insanı yaralıyor. Sen sevmeyi bile beceremiyorsun :)):)))

"Ölüm döşeğinde olmadığın sürece bana mesaj atma"

annemden duymuştum ben de canımı çok yakan cümleyi. canımı yaktığını çok sonradan fark ettim. benim kızım olduğun için utanıyorum demişti. gören kötü yola düştüm sanar. aileden duyulan sözler çok can yakıcı..

“Seni kaybetmekten korkmuyorum.”

"seni hiç sevmedim."

" ne okuyacak ki bundan başka ( ve daha iyi ) ? Saçma sapan işe yaramaz bir bölüm" Hayır size ne oluyor ya? Ne? Beni siz mi mutlu edeceksiniz? Mutluluğum umrunuzda değil, birde kararlarımı sorguluyorsunuz. İşte bu yüzden size karşı sevgim eskisi gibi değil. Beni düşünüyorlarmış... Aynen canım, aynen öyle... Tühhh bir hakim savcı olamadım, kapılarımı açıp ceket iliklerdiniz o zaman tühhh. Nasıl kaçırdım ben bu fırsatı yaaa? Bu arada buradaki cümleyi de yumuşattım ben. Benim çok kırıldığım bir olaydır bu.....

'yalnızlar aralarında ikiye bile ayrılamazlar..' dünyanın en acı cümlesi :(

'Olmasan da olur yani'

Şu sıralar canımı en çok yakan cümle şu, “Senin mutlu olmaya hakkın yok.” Kendim, kendime söylüyor. Suratında kaltakça bir ifade var. Pis pis de sırıtıyor. İşin garibi, ona hak veriyorum. Benim mutlu olmaya hakkım yok.