ikilemde kalınan anlar

dilenci para istediginde hep zorlanirim. bazen ihtiyaci olduğunu ve vermem gerektigini, bazen de dilenerek ortalama bir insandan daha lüks yasayabildigini düşünürüm. ve bence bu ikilemin net bir sonucu yok.

koridorun tam ortasındayım iki uçta tuvalet var ikisine de karar veremeyip köşede prostat olmayı bekledim

mesaj atsammı atmasammı?

'bu cümleleri ona karşı konuşurken kursam mı? kurarsam kırılır mı?'

intihar etmeyi isteyip, hiçbir engel olmadığı halde edememek

gitsem mi gitmesem mi konuşsam mı konuşmasam mı düşünsem mi düşünmesem miiii

bayramlaşırken acaba iki kere mi öpsem üç kere mi öpsem ikilemi abv. kötü sonuçlanabilecek bir ikileme dönüşebilir her an...

Biri ile telefonda konuşarken başka birinin araması sonucu ekrana gelen bildirimde 3-5 saniye ne yapacağına bile karar verememe anı

İçsem mi içmesem mi

Basım ağrıyor diye uyusam mı yoksa tatilin keyfini çıkartmak için müzik mi dinlesem?

bir şeyi almak ya da almamak. bu sıralar genelde düştüğüm ikilem. “ee alsam ne olacak”

su içip mi tuvalete gitsem yoksa tuvalete gittikten sonra mı su içsem?

tecili bozdursam mı bozdurmasam mı

Benim iki tane çok kötü özelliğim var. Aslında bunlar benim için yorucu olmasına rağmen iyi ama çevremdeki insanlar için genellikle kötü olabilecek özellikler. Birincisi, beynim biraz değişik çalışıyor. Herhangi bir durum karşısında süratle tüm olasılıkları hesaplıyor. Olumlu ya da olumsuz o durumun meydana getireceği ne varsa dökülüyor beynimde. Bu yüzden birisi bir konu hakkında benden yardım istediğinde hemen bu mekanizma devreye giriyor. İkilemde kaldığım durum ise; beynimin yapmış olduğu mevcut sonuçların hepsini karşı tarafa iletip iletmemek konusunda oluyor. Özellikle olumsuz sonuçları duymayı isteyip istemeyeceği konusunun yaratmış olduğu endişe bazen beni bu ikilemde bırakıyor. İkinci kötü özelliğim ise, her durumda tarafıma söylenen yalanın yalan olduğunu anlamam. Yalan söylendiğinde kişinin karşımda olmasına bile gerek duymuyorum. Lanet olsun bu çok kötü bir özellik. Bu durumda yaşadığım ikilem ise, kişinin yalan söylediğini anladığımı belirtip belirtmemekte oluyor. Aslında çoğu zaman bu durumlarda sessiz kalıp salağa yatmayı ve sonrasında gelişecek olayları beklemeyi tercih ediyorum ama bazen kendimi tutamayıp insanların yalanlarını yüzüne vuruyorum. Bu ikilem beni çok yoruyor ama hangisinin daha doğru olduğuna tam anlamıyla karar vermiş değilim. Aslında insanların yalanlarını yüzlerine vurmak çok hafiflememi sağlıyor ama sonra sanki hata bendeymiş gibi vicdan yapıyorum. Bu ikilemler bir gün beni öldürecek ya hadi hayırlısı...

güzel bir yemek olunca, acaba yatmadan önce bi kere daha mı yesem diyorum. şöyle bir iki dakika düşündükten sonra, hemen gidip hapır hupur yiyorum.

Çok beğendiğim 2 ürün vardır ve param sadece bir tanesini almaya yetiyordur. Bu kadar...

İçim el vermese de yarın bir gün yanında birisini görürüm korkusuyla ben seni artık sevmek istemiyorum diyerek her yerden engelleyip görmesem mi yoksa acaba bir gün beni sever mi diye gözünün önünde bulunmaya kendimi göstermeye devam mı etsem ? Bunu yaşamış birisi bana fikir versin lütfen

sarılıp öpüşürken üçlesem mi ikide mi bıraksam. zaten sevmiyorum öpüşmeyi sarılmayı bu üçleme mevzusu da beni geriyor. ikide bırakıyorum karşıdaki beni bırakmıyor alt dudak alacam bi tane görecek aq