küçük takıntılara sahip olmak

okuduğum kitapta kaldığım sayfayı asla kıvıramam, sinavlara çalışırken hazırladığım ders notlarını yıllar geçse de atamam saklarım. ve sanırım takıntılarım beni mutlu ediyor.

üç kişi yolda yürürken kesinlikle ortada olmam lazım yoksa katiyen yürüyemiyorum

insanlara o küçücük takıntılarına aykırı bişey yaptığında ne kadar sinirlendiğini bir türlü anlatamamak var deli oluyorum küçük bişey olabilir ama istemiyorum yapma işte aq

tırtık seslerinden nefret ediyorum fermuar sesleri hatta birinin parmaklarina dokunamayacak kadar takıntılıyım

odam aşırı dağınıktır ama dolaplarımın ve çekmecelerimin içleri inanılmaz simetrik ve düzenlidir.

benim takıntılarım yok takıntıların beni var. baştan aşağı takıntılarla dolu + düzen manyağı bir insanım...

küçük gibi gözükebilir ama beni çok etkiliyor, büyük. yani aslında alışınca hoş bile oluyor, aşırı olmazsa. yürürken adımlarımı, otururken etrafımda birbirinin devamı olan nesnelerı, merdiven basamaklarını, metronun fayanslarını -önüne geçmememiz gereken sarı çizgilerin her bir plağında 28 tane çıkıntı var- o an gözüme takılan her şeyi sayıyorum. yoksa rahat edemiyorum. level atladım artık konuşurken sayabiliyorum. bir de misophonia var ki...

mutfaktan çıkarken kapının yanlarına her iki elimin orta parmağımın dışıyla vuruyorum ayak baş parmağımın altıyla halının köşesine dokunuyorum odama girerken yine parmaklarımı kapının yanlarına vuruyorum ve oturmadan önce baş parmağımın altını yine halının köşesine sıkıştırıyorum son kez elimi dolabın yanına dokundurup sandalyeme oturuyorum. yazı yazarken capslocka iki kez tıklıyorum ve bir iki kez bazen sürekli w harfine basıp basıp siliyorum. gayet mutluyum ben...

kitabi veya ders notunu telefondan pdf'den okuyamam somut olmasi lazim o kağidi tutucam bi kere

başkasının notlarıyla asla ders calisamam. basit bir konu olsa dahi kendi cumlelerimle yazar oyle calisirim.

sevmediğim insanlar bana dokunduklarındai elini omzuma falan dokundruduklarında bi huylanma gelir ilk eli indirir omzumu temizlerim sonra içimden bir ses azının ortasına sağlam bir şekilde yapıştırmam gerektiğini söyler

ağız kokusu takıntısı var bende. biriyle çok yakın mesafeden yüz yüze konuşamam. mutlaka çantamda sakız bulundurur karşımdaki kişiye uzatrim ayıp olmasin diye bende cignerim

gece yatmadan evde yaptığım şizoca kontrol hsjskskd

diziye film diyenleri uyarmadan duramam. 300 bölüm olmuş hepsini izlemis hala film diyorlar çıldıriyorum

entry karması düzeni. mesela; 2 1 0 -1 buna uygun ortam varsa oyumu bunu uygulamak için kullanırım.

yazıların altını çizemiyorum, çizince o sayfa bana kirli görünür hemen silerim.

bir sürü küçük küçük takıntıya sahip olmak zor iş bazen takıntımı unutup yapmıyorum

sürekli dudaklarıma hava üflüyorum sanki orda bir şey varmışcasına ve acayip titizim toplum içinde çok rahatsız oluyorum

çift sayı takıntım var elimdeki eşyalar ya da tepsiye birşey koyacaksam çift olmasına özen gösteririm. bulaşık yıkıyacaksam mutlaka domestos kullanmam gerek yoksa temizlendiğine inanmam. temizlik yapacağım zaman bir yerde leke gördüysem çıkana kadar silerim o leke gidecek o kadarr. okula ya da dışarı çıkacağım zaman hazırlanırken müzik dinlerim

az önce telefonla konuştum. 1 dakika 29 saniye sürdü. evet 29 lanet olsun 30 değil 29

Arakdşalarımla beraber yolda ilerlerken ya en önde olmalıyım ya da en arkada, arada kalmak ruhumu darlar aynı hizadaysak arada kalamam en sağda ya da en sonda olacağım. Saçma ama böyle.