insanlara güvenmemek için sebepler

hayatınız boyunca insanın bazen sık sık bazen nadiren bazense belirli aralıklarla karşısına çıkan didaktik nitelikteki olaylardır. ben bazen kendimi türkiye'ye benzetirim. yıllardır binbir çeşit binbir tane kazık yedim ama hala ayakta durmaya çalışıyorum. tabi güvenimiz zedelense de güvenmekten vazgeçmeyiz. bazen terakkiciler gibi alman hayranlığı misali birini dost ediniriz işte bulabileceğim en büyük dostum budur deriz. bazen sayın cumhurbaşkanımız gibi (siyasi olarak bir destekleme bulunmamaktadır, her ne olursa olsun milletimizin seçtiği türkiye cumhuriyeti cumhurbaşkanı sayın sıfatını hak ediyordur) kardeşim esat diyip, bir kaç yıl sonra katil eset deriz. aslına bakarsanız dostlar, dünya üzerindeki hayat tam anlamıyla bir bütün olarak yaşanmaktadır. bazı insanlar bazı insanlardan daha fazla para kazanır, bazı insanlar hasta bazı insanlar sağlıklıdır. hepimiz bir ağacın yapraklarıyız aslında. sadece meyve verdiğimiz dallar ayrı. velhasıl kelam güvenmeyeceğim dese bile tekrardan güvenmek insanoğlunun doğasında vardır. bunun örneklerini etrafımıza birazcık baktığımızda çoğaltabiliriz. çok fazla uzatmamak kaydıyla bir anımı paylaşmak istiyorum. benim ne yaşadığım nasıl bir yaşam biçimim olduğu nerelerden nerelere geldiğim hiç birinizin umurunda değil. ''iyi de bundan bizene aq'' diyenleriniz olackatır. eyvallah. ama bu anıyı anlatmak istiyorum ki bir nebze de olsa hem ben içimi dökmüş olayım, hem de olur ya bir iki kişi ders çıkarır da aynı üzüntüleri yaşamaz. belki de bazılarınız benden daha az soğur insanlardan. bu da benim için iyi bir sonuç olacaktır her ne kadar öğrenemesem de. ben lise hayatıma başladığımdan bu yana gurbetteyim. liseyi de üniversiteyi de ailemden uzakta okudum ve şu an yapmakta olduğum yüksek lisansı da yine ailemden uzakta okuyorum. lise için şehir değiştireceğimde benim birlikte büyüdüğüm daha doğrusu ben büyürken benimle birlikte onun da büyüdüğünü sandığım eski bir dostum benimle gelmeye karar vermişti. çok mazlum bir tipti. defalarca dayak yemekten kurtardığım oldu. defalarca onun hakkını savunduğum oldu. başımı türlü türlü belalara soktum da tek bir faydasını ne gördüm ne bekledim. beni dinlese yeterdi benim için. zararı olanların yanında etkisiz eleman da olsa faydalı gibi görünmüştü belki de gözüme kim bilir. ailesinin durumunu bildiğimden her türlü konuda maddi manevi destekçisi oldum. abisi gibiydim. bir abisi olsaydı en fazla benim kadar destek olabilirdi ona eminim. yeri geldi harçlığımın yarısını, yeri geldi ekmeğimin yarısını, yeri geldi sigaramın yarısını kısacası benim olan ne varsa onunla paylaştım. bir gün annemde beyin tümörü olduğunu öğrendik. tedaviler vs. vs. derken iyi bir doktor bulduk. ameliyat ettireceğiz. ameliyattan bir gün önce doktor 4 ünite kan bulmanız gerekiyor dedi. annemin kan grubu 0 rh (-). sorduk soruşturduk bulmaya çalıştık. haliyle en yakım dostum dediğim adamı aradım. önce işim var ben sana döneceğim dedi. bu akşam halletmemiz lazım bak kesinlikle dön bana dedim. saatler geçti haber yok. bir şekilde bulduk biz ihtiyaç olan kanı. ameliyat günü geldi. ameliyathanede akrabalarımız vardı. gelen giden arkadaşlarım olmuştu eksik olmasınlar. dostum dediğim adam hala yok. ne bir telefon ne bir haber, yok.. annem ameliyattan çıktı şükürler olsun başarılı bir ameliyat geçirdi. ilk gece çok zordu , ilerleyen günlerde de farklı sebeplerden dolayı yardıma ihtiyaç duyduğum anlar oldu. dostumu aradım, bana babam kalp krizi geçirdi onunla uğraşıyoruz müsait değilim dedi. ben bunu duyunca hastahanede yatan hasta annemi bırakıp mecazi anlamda koşa koşa gittim. hangi hastahanede olduğunu söylemedi. evine gittim kapı açılmadı. aradım telefona bakılmadı. bir öğrendim ki yalanmış. aşağı yukarı 40 gün kaldık hastahanede. bu süreçte ihtiyaçları karşılamak için çarşıya indiğim günlerden birinde bu eski dostumu gördüm. nargile içiyordu, okey oynuyordu. gittim yanına. baktım önce gözlerine. arkadaşlarına bir göz gezdirdim. omzuna attım elimi. önce suratına bildiğiniz tükürdüm. okkalı da bir tokat attım. herkes ayaklandı tabi. zannettiler ki o bana karşılık verecek veya ben devam edeceğim. bilmiyorum belki devam ederdim ama şuan düşündüğümde etsem de fark etmezdi. işte o gün bu gündür kimseye senin için ölürüm demem, benim için öl de demem. herkesin buna benzer yaşadıkları vardır mutlaka. ama size diyeceğim şudur ki, bu dünya sizin dünyanız. bu dünyada yalnızsınız. yanınızda olanlara da yanımda olanlara da teşekkür ederim. ama her zaman olacaklarına asla şartlanmayın. giderler. hayvanları sevin mesela. onlar ömürleri yettiğince kalır yanınızda. çok çok yaramazlık yaparlar ama nankörlük yapmazlar. uzun bir yazı oldu ama benim için özel bir yazı oldu. okuyup da boşuna zamanını çaldığımı düşünenler haklarını helal etsin. diğer okuyanlara da teşekkürlerimi sunarım. vesselam..

(bkz: insan insanın kurdudur) - thomas hobbes

menfaatçi olmaları, şu devirde menfaatçi olmayan kalmadı maalesef.

insan olmaları

insanlara güvenim kalmadı niye mi ? çünkü benden nefret ettiğini düşündüğüm insanlarda, bana en çok değer verdiğini söyleyenlerde bir nebze de olsa kırdı beni

insan olmaları yeter.

bazıları harbiden çok kötü kalpli

insan olmaları

kaç yüzleri olduğunu saymaya matematiğimin yetmemesi. bilmiyorum belki matematiğim kötüdür fakat ben onların kötü olduğunu düşünmeyi tercih ederim.

güvenmek için sebep yok diyorum var sen düşün niye güvenmeyeceğimi

okuduğum, gördüğüm ve bildiğim kadarıyla hepimizin çok acı hatıraları olmuş. gerek aile gerek arkadaş, gerekse kardeş dediğimiz insanlar yönünden. şunu söylemek isterim dostlar, her zaman bir şeyin, bu herhangi bir şey olabilir. sonunun geleceğini bilerek yaşayın. diyeceksiniz ki sonunun olacağını bilsek neden o denli değer verelim? insan işte ne kadar kurnaz da olsa ne kadar fedakar olsa bir kere sevdiği insanın taktığı çelmeyi unutamıyor. dostum dediğiniz adama güvenin buna bir şey demiyorum güvenmeden yaşayamaz çünkü insanoğlu. inanmak onun yapısında vardır. inanmadığı zaman birine hep bir tarafı eksik yaşar bana kalırsa ama o olmadan hayatınız olmayacak gibi de yaşamayın. inanın çok uzun süren şeyler bile bazen mola vermeyi hak eder. daha güçlü kalkabilmeniz ise size bağlı bir olay. daha çok birbirinize olan samimiyetinize ve bağlılığınıza. çok sevdiğiniz insanları kaybedecek, yeri gelecek kimsesiz gibi hissedeceksiniz ama illaki geçecek dostlar. birilerine güvenme olayında da sevdiğiniz insanlara güvenin ama bir gün yalnız kalacağınızı da unutmayın.

kendime verdiğim sözü bile tutamıyorum. bir başkasına nasıl güveneyim şimdi?

kendi çıkarından başka bir şey düşünmeyen, sadece kendi varmışcasına yaşayıp giden varlıklara güvenmek pek de akıl işi değil şu devirde.

kimse kimseye güvenmiyorsa gerçek benliğini de yansıtmıyordur. bunu düşünen insanlar daha da güvenemez oluyordur. döngüyü kırmak için elimden geleni yapıyorum.

devir

zaman zaman yemiş olduğumuz kazıklar çok güzel bir sebep

daha önceden güvendiklerinin güvenini boşa çıkarması

çünkü arkanızı döner dönmez ellerinde bulunan hançeri acımadan sırtınıza saplaması.

kendime bile güvenmeyen bi insanım bi başkasına güvenemem dfgkjg

İnsanlar zalımm, insanlar gaddar, insanları sevmeyin demiycem. İnsanlara karşı güven duygusunu doğru kişilerde kullanın. Bak ne dediğimi kendim bile anlamadım. Güvenmemek için çok sebep sayabiliriz. Ama en güzel sebebi insanoğlu hata yapabilir.

Birlikte yürüdüğünüz yolun ortasında önünüze bir dağ çıkarsa tek kalabalirsiniz de ondan. Siz onun derdini sırtlarken o sizi bırakır gider. Insanoğlu çiğ süt emmiştir babanın oğluna bile güvenme

İnsanlara güvenmemek için önce "hangi insanlara güvenilmez" diye iyi bir ders almak lazım. O da ancak güvenmekten geçiyor.

Çok güvenirsin o da ölür. Yine kendin kalırsın. Bu hayatta yalnız sen varsın seninle.

İnsan olmaları güvenmemek için yeterli bir sebep.

Çünkü neden güvenelim ?

Bir sürü sebep var bir sürü gerekçe var ve bunlar tecrübe ile sabit olanlar Genelleme yapmayacağım ama açıklamam gerek Önce tanımak lazım güvenmemek için benim burada tek kırmızı çizgim var (bkz: yalan) bir insan yalan söylüyorsa güvenmem Adamın yalan götüne yuva yapmış ben ona nasıl güveneyim. Yalanını yakaladığım anda güvenim düşmeye başlar ve o yalan söylemeye devam ettikçe kredisi biter altın vuruşu ise siktir ederek yaparım

Güvendiğin insanların neler yaptığını unutmamak

Onları tanıyor oluşumuz.

Çok ünlü bir avukatla yapılan sohbetten; "Kulağına küpe olsun" dedi. "60 yıllık avukatlık yaptım. Tüm davalar birbirine güvenen insanlar arasındaydı.."

Millet bunları söylüyor tamam da hepimiz iyi insanlarız zaten Allah Allah o kötüler nerde lan acaba? Kimi görsem böyle söylüyor. (bkz: zincirleme kalp kırılması)

çiğ süt emmiş olmaları

İnsanlar bir kere lan asdfghjkşi

Sakın. Sakın tek bir kelime daha edeyim deme. Sakın tek bir yalan daha söyleme. Niye biliyor musun? Çünkü inanırım. Ezel izleyenler bilir, güven denilen şeyin ömrü kelebeğin ömründen daha kısa olduğunu.

Sevilmemek

Her insanın birini sırtından vurmak için bir zaafı vardır.

Bence insanlara güvenmek için sebepler olsaydı daha iyiydi. Güvenmemek için sebep çok, güvenmek için sebep yok!

güvendiğimiz de neler olduğunu gördüğümüz için güvenmiyoruz

En duygusal anımda yanımda olduklarında derdimi anlattıklarım, zorda kalınca suratıma çarptığında anladım güven öyle herkese duyulacak şey değil.

Birçok sebebi var sevgili dostlar.

En öncelikli sebeb daha önce güvendiğin için pişman olman

En iyi arkadaşım lisede benimle konuşmayı kestikten sonra sınıfta hiç alakamızın olmadığı insanlarla benim dedikodumu yapmıştı. Lan 16 yaş için çok üzücü olay bence. Şu an olsa gülerim gerçi, ne biçim duvar ördük insanlar bilse şaşar öyle sağlam.

Bir sebebi yok ağır bi olay falan da yaşamadım içten gelen bi güvensizlik hissiyat

çünkü neden güveneyim?

Güvenmemek için sebeplerden ziyade güvenmeyi çok isteyip cesaret edilemeyen zamanlar ne yapmak lazım diye düşünürüm genelde

İnsanoğlu çiğ süt emmiştir. Oğlu anasınını babasını dolandırıyor lan daha ne olsun. her şeyi herkesten beklemek lazım

Guvendikte ne oldu sirtimizdan vurmadilar mi?! Arkadasim dostum canim cigerim dedigim insan kendi gotunu kurtarmak icin hic alakam olmayan bir seyle ilgili bana iftira atmisti. Tum ihale bana kaldi. O gunden sonra ne guven kaldi ne dostluk benim icin. Al sana guvenmemek icin bir sebep (bkz: Dost dedigin insanin sana iftira atmasi )