istenilen bölümü okumak

muhtemelen çoğu kişi tıp diyecektir, ancak benim oldu olası en çok okumak istediğim bölüm arkeolojidir. maddi kaygılar, gelecek kaygısından dolayı okumadım. ancak içimde bir ukde kaldı. ölmeden önce yapılacaklar arasında .. (bkz: gelecek kaygısı)

bu sene istediğim bölümü kazanmak için çalışıyorum. inşallah olur

liseden mezun olurken kafamda yoktu ama üniversitenin sonlarına gelince sosyoloji okumak istemeye başladım.

iyi bi universitede okuyamiyorsaniz 250-300 puanla sırf istiyorum diye ikinci öğretim mühendislik okuyup harç odemek yerine ozel universitede biraz burslu 2 yıllık daha guzel bi bolum okuyun.. hem ozelde okuyorum diye sorumluluk hissedip başarınız artar. başarıda iyi işler getirir.

valla son saniyede istediğim bir bölüm oldu ve şuan onu okuyorum hemde çok mutluyum bu sebepten dolayı bir nevi hayallerime doğru attığım ilk ve en büyük adım olduğu için belkide sivil havacılık ve kabin hizmetleri okuyorum (host olucam inşallah) eşit:bende biliyorum bölüme gerek olmadığı nı ama bana +1 sağlıcaktır

aile büyüğümüz mehmet amcam vardır.eskiden onun evinde kiracıydık.beni de çok sever.kendisi dedemin amcaoğlu.bana hel sen istanbula vali ol derdi.daha 5-6 yaşlarındayken henüz okula başlamadan.onun yüzünden siyasete çok meraklı olmuşumdur.ve yıllarca "üniversitede ne okuyacaksın?" sorusuna hep siyaset okuycam dedim.ve şuan okuyorum.tokatdayım ama olsun.her dersimin her saniyesinden zevk alarak dinliyorum.lise bittiği zaman diplomaları alırken okul sonuncusu olduğumu belirten müdür yardımcısı bana "senden bi bok olmaz" demişti.aldın mı lan kafasını amk keli

istedigin bölümü okumak hayattaki en büyük şansındır

çocukluğumdan beri okumak istediğim alan hukuktu.lakin ailemin isteği ile sağlık okuyorum.buna da şükür ama hukuk okuyamamak hala içimdeki en derin yaralardan

hukuk okumak istiyorum. fen lisesindeyim ve tıp kazanmak zorundaymışım gibi davranıyorlar. kimseye sayısal yapamadığım için değil -ki yapıyorum- istediğim bölüm eşit ağırlıktan aldığı için eacı olduğumu anlatamıyorum. kolaya kaçmıyorum kardeşim, kandan korkan insanın tıp fakültesinde ne işi var? velhasıl kelam istediğim bölümü yazmakta kararlıyım ama insan yaptığı şeyin destek görmesini istiyor.

kamu yönetimi istemiştim hep öyle de oldu ^.^

mühendislik isterken teknikerlik okumak... (bkz: hayat çok zor)

eğer ülkemizde herşey normal refah düzeyi yüksek ve bilime aşık olan değerleri olsaydı edebiyat, gazatecilik ya da sinema okumak isterdim herkes seveceği işi yapsaydı çok güzel olaylar eserler çıkardı ortaya. sistemi ne kadar siklemez olsamda aile baskısı yahut ortamdır mühendislik beyine kazındı sonumuz hayırola

nasip olmayacak galiba. önce istediğim bölümden emin olmam ve baraj üstü puan almam lazım.

ütopyadır mk. istediği bir bölümü kazansa dahi,illa bi pişmanlık çıkıyor üniversitede insanın karşısına,liseliler bilmez,ben de bilmiyormuşum zamanında.

babam 2 sene yemedi içmedi beni dershaneye gönderdi, gözümün içine baktı öğretmen olayım diye. tercihlerde ilk 5 e bile yazmadım. reklamcı oldum mutluyum. şimdi büyük bir firmada kurumsal iletişim departmanında çalışıyorum babam göğsünü gere gere anlatıyor sağa sola. (bkz: istediğiniz bölümden vazgeçmeyin)

istediğimiz bölümü değil de parası iyi olanı seçiyoruz neden? çünkü arkeoloji okusam iş bulamam ulan tarihe ilgim var ama herkesin doktor ol doktor baskısından sonra mecbur baya baya çalışmam lazım.hayır bir de tıp lan it gibi çalışmam lazım asdfghjklşi yani sonuç olarak para için okucam.

bizde isterdik istediğimizi bölümü okumayı ta ki babamız tercih listemize el koyana kadar. istediği bölümde okumayanlar bu entryi artılayın. (bkz: diyeceklerim bu kadar hakim bey)

6. siniftan beri insaat muhendisligi istiyorsum hayallerim bu sene gercek oldu.

kitap ele alınır. içindekiler kısmından beğenilen bir bölümün sayfasına bakılır ve o sayfa açılır ardından okunmaya başlanır. (bkz: çok komik amınakoyim)

edebiyat öğretmenliği okumak istiyordum aü'de. olmadı edebiyat ya da türkçe öğretmenliği olsun diyordum. edebiyat öğretmenliği tutmadı ama aü edebiyat tutmuştu. lakin ailem pek sıcak bakmadı. ona rağmen ikinci sıraya yazdım. birinci tercihim olan kırıkkale üniversitesi'ni kazanarak bok yedim. ailem karaman'da keşke konya'yı yazsaydım diyorum hep. olm çok mutsuzum lan...

2011 senesinde lise 4teyken tek istegim ege uni matematik bölümü ikinci öğretim istiyordum hepte dile getirdim. neyse tek tercih yaptim ama geldi hazirlik okuyup bolume gecince kasim ayinda biraktim. suan okudugum bolumu oncelerde istememe ragmen suan gayet seviyorum.demek o ki istedigin bolumu kazanabilirsin ama bölümu sevmeyebilirsin yada tam tersi

psikoloji kalbimde yaradır..

(bkz: tıp isterken hemşirelik okumak) stajda tıp okuyan öğrencilerle karsilasinca yorar. gogsunuze oturur. hastalarin tip mi okuyosunuz deyince hayir hemsirelik okuyorum dediginizde gozundeki hayranlik coker. himm diye gecistirir. vizelere odaklanamazsin, masanin bir tarafinda vize notlari olurken diger tarafta ygs kitaplari vardir. kendini surekli ygs calisirken bulursun. sonrası psikoloji falan kalmaz ruh gibi dolasirsin. intihar bile aklinin ucuna gelir ama aileyi uzmeyi goze alamazsin.

istedigim şehirde olmasada istedigim bölümü okumak güzel

öncelikle gerçekten o bölümü isteyip istemediğini anlamayı gerektirir ki bu kısım daha zordur bence. ailen mi istiyor sen mi? acaba öğretmenlerin ya da ailen tarafından yönlendirilmiş olabilir misin? bunu anlamak çok zor. ben kendim tercih ettim okudum bitirdim. hala anlamış değilim.

puanınız yüksek diye illa tıp,mühendislik,hukuk okumaz zorunda değilsiniz arkadaşlar. eğer gerçekten seviyor gerçekten aşıksanız tıp ve mühendisliği okumanızı tavsiye ederim. diğer türlü okunacak şeyler değil çünkü. her gün küfürlerle,belalarla okuyacağına hiç okumayın daha iyi. sırf daha fazla para kazanıcam diye,daha doğmamış çocuklarım için çalışacam diye kendinizi bitirmeyin.

ingilizce öğretmenliği çok istiyorum ama artık son zamanlarda insanların öğretmenlerin atanabileceği inancını yitirmiş olması beni bu düşünceden uzaklaştırıyor, beni öğretmenlikten soğutmaya çalışanların başında babam gelince garipsiyorum, edit : vazgeçmeye niyetim yok

sevdiğin bir yemeği her gün yemek gibi bir şey.bazen sıkılıyosun yemek istemiyorsun her gün yenir mi bu diyosun ama sonra varlığına şükrediyosun ne bileyim çok güzel bir şey.

şanslı insanlar

hayattaki en büyük şanslarımdan biridir. kendimi keşfetmemi, gelistirmemi, her sabah işime mutlu gitmemi sağlayacak şey :)

şimdi yazdıklarım üniversiteye hazırlanan arkadaşlar için yardımcı olması içindir. zamanında aynı yoldan bende geçtim. çok büyük idealist değilseniz, puan veya sıralamaya göre tercih yaparsınız arkadaşlar. istediğin üniversitede okuyamazsın ama herhangi bir şehirde istediğin bölümü okursun. tercih yaparken ben farkında değildim ama bölümümü okumaya başladıktan sonra fark ettim. mesela; ben fiziği hiç sevmedim. ne lisede ne üniversitede. sayısalcı iseniz ve fizik sevmiyorsanız elektrik, elektronik, inşaat ve makine mühendisliğini severek okumazsınız. çünkü hepsinde fizik var. mekanik, dinamik, optik, elektrik vs. matematiği severim ve harita mühendisliği okuyorum. bölüm matematik üzerine. tabi ben bu bölüme matematik olduğunu bilerek gelmedim. şans işte. ben tercih yaparken istanbul istiyordum. baktım harita mühendisliği geliyor yazdım ve geldim. dediğim gibi matematik seviyorsanız matematik üzerine olan bölümleri, fizik seviyorsanız fizik üzerine olan bölümleri vs. araştırıp, piyasada o bölümü bitirip, o bölüm üzerine çalışan insanlarla konuşup, aklınıza takılan soruları sorun. o bölümü okumak isteyip istemediğinizi de öğrenirsiniz kısmen. umarım herkes istediği hayatı yaşar.

istediği bölümü okuyan kişi allahın sevgili kuludur

istediğim bölüm mü bilmiyorum ama okuyorum. daha yolun başındayım ve bu yola seveceğime inanarak çıktım. inşallah severim.

yönetmenlik okuyorum, herkes annen baban nasıl izin verdi? işşiz kalacaksın falan diyor. istyerek geldim, okuyacağım, yönetmen olacağım.

gazetecilik okuyorum ve isteyerek geldim. ailem neyde mutlu olacaksam onu okumamı istediler bu da benim en büyük şansım. sadece aile içinde değil üniversitedeki hocalarda da böyle. ilk derse girdiğimizde hocaların sorusu: "bu bölüme isteyerek mi geldin yoksa puan tuttu bi daha stres çekmeyim okuyum bitsin diye mi geldin" oldu. 50 kişilik sınıfta 5-6 kişi isteyerek gelmiş ve şu an hocalar sadece 5-6 kişinin üstüne düşüyor. derse asla ayaklarım geri geri gitmedim ve bi an olsun pişman olmadım. başkalarının hayatınıza karışmasına izin vermeyin yoksa onların sizden beklediği hayatı yaşarsınız ve siz mutsuz olursunuz

okumak istediğim bölüm diş hekimliği, okunan bölüm bilgisayar mühendisliği... türkiye'de her 4 kişiden birisi istediği bölümü okuyabiliyor düşünün artık.

yönetmenlik okumak istiyordum, okuyorum da. herkes kafayı yemişim gibi bakıyor. annen baban nasıl izin verdi? diye soruyor. sınav sonuçları açıklanınca dedim onlara, isterseniz psikoloji, öğretmenlik falan yazayım dedim. onlar da hayır, istediğin bölümü yaz dediler. hep arkamda durdular. istediğim bölümü okuyorsam onların sayesinde.

istemek bir yana okudugum fakulteye asigim ama keske kimse istemedigi bolumde okumasa,okumak zorunda kalmasa..

kanayan yaramdır. ailem hiç bir zaman şunu oku bunu oku demedi, bana bıraktı. gel gör ki ben 18imde kendini bulmuş ne istediğini bilen biri değildim. yani o zaman heves etmiştim ama tutkuyla istiyor muydum hayır. tabi bunu okulun 2. senesi fark ettim ve burdan da dönülmez dedim. başka alanlara yöneldim kendi çabamla bir şeyler öğrenmeye çalıştım. çok yıpratan bir şey ne istediğini bilmemek. kendini bulma yolculuğu da çok zor hala bile acaba ben bunu gerçekten istiyor muyum dediğim oluyor. ama tutku öyle bir şey ki ömrünün son gününde bile keşfetsen geç değildir mücadele edersin onun için. size tavsiyem kendinizi bulun gerçekten tutkulu olduğunuz alanı bulun bulmak uzun sürse bile.. sonra çok sancılı oluyor

mis gibi bir hismiş. gençleştim resmen bu kadar mı fark eder sabah uyanıyorum derse koşar adımlarla gidiyorum. ders dinliyorum, sanki film izliyorum gibi heyecanla izliyorum. iki saatlik ders maksimum yarım saatmiş gibime geliyor. ders bitiyor üzülüyorum. sınav oluyoruz sınav gibi gelmiyor. hocama bakıyorum, konuştukça öpesim geliyor, sarılasım geliyor hocaya. alanla ilgili kitapları yalayıp yutmak istiyorum. bu dönem normal dönemin iki katı ders almama rağmen hiçbir yorgunluk hissetmiyorum. enerjiğim, mutluyum, meraklıyım. ne güzel şeymiş sevdiğin bölümde okumak. oturdum dün bunu düşündüm ağladım. kendime eziyet çektiriyormuşum meğerse. allah herkesi sevdiği bölüme kavuştursun.

bazen istediğiniz gibi çıkmaz ama olsun, okumayıp yıllar boyu pişmanlığını yaşamaktan daha iyidir.

Hayatımın en doğru kararı. Hem istediğim hem de yeteneklerimi kullanabildiğim hem de ileride bu meslek sayesinde sadece kendime değil insanlara da yardımcı olabileceğim bir bölüm seçmişim. Gurur duyuyorum kendimle valla. Hobim mesleğim bir yerde ve bu amaçla bir şeyleri öğrenmek, tartışmak, fikir edinmek beni çok mutlu ediyor. Belki başkası için bir şey ifade etmiyor ama benim için her şey.

Severek çok isteyerek okudum ve mezun oldum. Peki ne oldu? İşsiz kaldım arkadaşlar mesleğim tıbbın temeli kabul edilir ama hiç değer görmez.

büyük bir nimettir, yok para kazanamazsın yok piyasada iş bulamazsın tongalarına düşülmediğini gösterdiği için zeka belirtisidir de diyebilirim. çünkü 3 seneden sonra okuduğun bölümü bırakıp istediğin bölüm için hazırlanmak bir noktada kerizliktir, mesela benim kerizliğim var biraz. şu an okuduğum bölüme öyle emek verdim ki, kendimi öyle zorladım ki saçıma gencecik yaşımda ak düştü. umarım kimse sudan sebeplerle istemediği bölümlerde okumak ya da çalışmak zorunda kalmaz. çünkü nasıl hissettiklerini anlayabiliyorum, cidden boktan bir his. içindeki sorumluluk duygusu ve hayatımı kendi isteğimle siktim fikirleri durmadan beynini kemirir, zaten böyle bir kararsızlıkla bölümü bitirmek bile ayrı bir işkencedir. inşallah ben bu eziyetten kurtulmaya niyetliyim, herkese de nasip olur umarım.