yalnızlığı sevmeye başlamak

sevmeye başlamakta problem yokta alışkanlık haline getirirsen sıkıntı.

tebrikler. doğru yoldasınız

insanlarla olmaktan rahat edememek.

insanların bi boka yaramadığını farketmek.

o kadar çok yara alırsın ki insanlardan bir insan daha girse hayatına fazlalık gelir kendi kendine eğlenmeye yaşamaya başlarsın ve ne mi olur sonunda mutluluk 😊

sanım şuan yaşadığım şey o hayatıma biri girerse bütün düzenim hoop çökecekmiş gibi geliyor ve katiyen kimseyi almıyorum, almak istesem bile alamıyorum hayatıma hep bi engel çıkarıyorum kendi kendime

normalde sokakta dümdüz yürüme işini bile yalnız yapmamak isterdim. son zamanlardaysa yalnız başıma bir şeyler yapmak için fırsat oluşturuyorum kendime. yürüyüşe gidiyorum, alışverişe çıkıyorum. bazıları, sen yalnızlığı sevmezdin, diye şaşırıyor. anneme ise hiç bahsetmiyorum çünkü yalnızlığımın sebeplerinden biri burada olmaması ve bu onu üzer.

"yalnızlığına iyi bak, sahip çık. kaç kişinin emeği var onda kim bilir." oğuz atay

bazı insanlarla gereğinden fazla samimi olunca işin tadı kaçıyor.tıpkı tadı kötü bir çiğdemin anlık keyfinizi kaçırması gibi.bu tür insanlar sıkıntılı döneminizde fazla kötü tat bırakıyor ve yalnızlaşıyorsunuz.yalnızken neler yapılır kısmına kendimden birkaç tavsiye vermek istesem "mızıka çalın,fotoğraflar çekin,kitap okuyun" demek isterim.bu üçü de yalnızlığa birebir ve kimseye ihtiyaç duymuyorsunuz..

en kralı..

iyi değildir. yalnızlığa bir kere alışınca geri dönüşü zor olur. sınırlarını çizdiğiniz çember öyle daralır ki bi yerden sonra bırakın başka birini o yalnızlığa dahil etmeyi, kendiniz bile kendi yalnızlığınıza sığamazsınız.

Yalnızlığa herkes alışır mı orası bilinmez. Eğer yalnızlığa alışırsan o yalnızlık seni kabuk misali sardıkca sarar, sardıkca sarar. Gün gelir yalnızlıktan çıkmaya çalıştığın zaman yeni yürüyen çocuk misali tökezlersin. Belki tökezlemek zor gelir kabuğuna çekilirsin veya yalnızlıktan çıkana kadar yara bere alamaya devam edersin ama mücadele edersin.

hayata geç kaldığınızın göstergesidir. ister armağan deyin, ister çile; yalnızlık bu hayatta sahip olduğunuz tek şey. onu oldum olası seviyor olmamanın faydasını, onu sonradan sevmeye başlayanlara birçok konuda tur bindirerek gördüm. hala sevmeyenlerle kendimi mukayese bile etmiyorum. (dezavantajları da oldu tabii. fakat her şey bittiğinde kazanan hep ben oldum.) "yalnızlığım benim çoğul türkülerim"