sözlük yazarlarının geç öğrendiği şeyler

babamın askere gitmediğini çok geç öğrendim. bi kere merak edip sorduğumda kayseride komandoydum demişti. senelerce buna inandım, sonra babamın bi gözünün kör olduğunu da çok geç öğrenmemle birlikte askere gitmediğini fark ettim.

ayakkabının çorapsız giyilemiyiceğini az önce öğrendim deri meri kalmadı ayakta.

Babamla evlenemeyeceğimi 9-10 yaşlarımda öğrendim. Tavuk göğsü tatlısının gerçekten tavuk göğsü ile yapıldığını 2-3 sene önce öğrendim, bilseydim asla yemezdim. Ama iyi ki de yemişim çok güzel. Annemin bayramlarda neden bayramlık almadığını daha yeni öğrendim. Tacizin ne olduğunu 13 yaşımda öğrendim. Ama çok geç bir yaş. Her çocuğun 4-5 yaşlarında öğrenmesi gerekiyor.

Makine mühendisliğinde 3. Sınıfa geçiyorum 1 yıl hazırlık nerden baksam bok gibi bölüm. Seneye bir daha sınava gireceğim

hayata dair olan hemen hemen her şey. inatla, sonunu bile bile aynı hatayı tekrar ederim, sonra kalıcı bir ders olur. belki de böylesi daha iyidir. edit: imla.

insanlar sen mükemmel iş bitirici olduğun için değil kendi angaryalarını sana yıkmak için her seyi sana sordular. sen de mal gibi ben hallederim dedin. onlardan bi farkın veya fazlalığın yoktu. pardon onlardan tek farkın salak olmandi. Bunu kendime soylelemem epey zaman aldı. (bkz: cam gibi gençlerdik)

Her insanın sempatik bir yanı olduğunu düşünürdüm arkadaşlar öyle bir şey olmadığını öğreneli 10 dakika falan oluyor

Kimseye güvenmemem gerektiğini 27 yaşımda öğrendim

Hep derim ki geç olsun da güç olmasın. Ha ama sonradan küfretmez miyim en alası bizden çıkar. :) Sonuç itibariyle hiç bir bilgi sabit kalmıyor. Kişiye göre de değişebiliyor

Ya bakın ben beynimin coğrafya kısmı hiçbir şekilde çalışmıyor. Belki 13 yaşında üç metreden kafamı yere çaktığımda o kısımdaki sinirler ölmüş de olabilir. Böyle bir durum da olabilir mi bilmiyorum ama neyse. Ben Sivas'ı Karadeniz'de sanıyordum. Bağdat'ı da Mardin'de falan sanıyordum. Tabii bir 5 yıl önce ama 17 yaş da geç be bunlar için. Harita bilgisi sıfffır sıffır sıfffır. (bkz: beynin çalışmayı durdurduğu anlar)

Kitap okumaya 25 yaşında başladım baya geç oldu benim için okumadığım yıllara üzülüyorum yaş oldu 30

sağ ve sol. Sağ avucumun icinde ben var, beden egitiminde sağ-sol talimatları yapılırken ona bakıyordum öyle dönüyordum sağıma soluma.

Kimseye minnet edilmemesi gerektiği. Bu hayatta sana sadece sen lazımsın.

düzenli yaşamın insan hayatını iyi yönde etkilemesi. ben hep rasgele yaşayan bir insandım, asla ne yediğime ne içtiğime dikkat etmezdim. son 2 aydır her öğünü saatinde ve kararında yapıyorum. bol bol hareket edip, şekerli aşırı karbonhidratlı yiyeceklerden de kaçıyorum. fazla olan 3,5 kilomu verdim. her ayağa kalktığımda başımın dönmesi bile olmuyor artık.

sevginin değersiz bir şey olduğunu çok geç öğrendim daha doğrusu yanlış insana sevgi beslemenin. Bilmiyorum sanırım karşıma sevgimi değerli kılacak birisi gelmedi bundan dolayı bana değersiz gibi geliyor sadece üzülüyorsun bir boka yaradığı yok.

Geçmişe bakmamak gerektiği. Kötü anılar ve başarısızlıklarımız, yaptığımız hatalar; yüzümüze vurulsun ya da vurulmasın, ufak ufak sanki bir zehirmiş gibi damla damla işler benliğimize. En sonunda o kadar büyürler ki arkamızda kocaman ve kapkaranlık bir gölge oluştururlar. Oysa her gölgenin önünde bir sahibi olan cisim, eşya ya da kişi vardır. Kişinin gölgesinin oluşmasını sağlayan şey ise güneştir. O kapkara karaltıya bakmak yerine belki önümüze baksak ışıklarıyla gözlerimizi alacak güneşi görebileceğiz belki de. İlgimizi çekecek ve ulaşmak için yürümemiz gereken güzellikleri de bir bir bir göreceğiz ve onlar için ufak ufak da, emekleyerek de olsa adımlar atmaya başlayacağız. Benim geç de olsa öğrendiğim şey bu. Geçmişe dönüp bakmak her zaman insana köstek olan bir şey. Evet hatalardan ders çıkarmak önemli ama bunun için de kendimize işkence etmeye hiç gerek yok. Teşekkür ederim hayat. Artık öğrendim hangi yöne bakmam gerektiğini.

"la edri"nin bir nevi anonim demek olduğu..

Bazı şeyleri öğrenmenin geç yahut erken olmayacağı,aslen tam zamanında öğrenildiği.

Evlenince öğrendiğim şeyler; çorapları çıkarınca yere fırlatmak yerine kirli sepetine atmak buzdolabındaki suyu kafaya diklememek, bardağa koyup içmek.

Çocukluk yıllarımda dünyanın daha güzel olduğu. İnsan büyüdükçe anlıyor “güler yüzün, komşuluğun, insan olabilmenin, kalabalık sofraların coşkusunun” kıymetini. Doğanın hatta soğanın bile kıymetini anlar olduk.

İnsanların bu kadar kötü olabileceği

gönül işlerinin çok zor olduğu

Üniversite okumadan da hayat olabilirmiş.

Ay dedenin beni takip etmediği, bu durum beni bir miktar üzdü :((

mesele üniversiteyi bitirmek değil, üniversiteden sonraki hayatını düzene koyabilmekmiş

kimse vazgeçilmez değilmiş

Kimsenin derdinin kimsenin umrunda olmayışı oysa ben herkes herkesi dinliyor sanıyordum meğer dinliyor gibi yapıyorlarmış

oy asiye türküsünün nakarat kısmındaki bir cümleyi hep yanlış anlamışım bu zamana kadar. ben "tütün koydum keseye" olarak algılamıştım hep. bu gece bir aydınlanma yaşadım kendi kendime. meğer "tütün koydum kesiğe" diyormuş. yaraya, kesik olan yere tütün basmak anlamında. (bkz: yaraya tütün basmak)