ilk aşkın ilk kez görüldüğü an

pek takmadım sonra ni kaç kere kantinde kavga ettik falan sonra sevgili olduk.

ömrümdeki 10 senelik kısmın lanetlenmesini imzaladığım an.hayatım sikildi.

okulun ilk günü görmüştüm yeni taşınmışlardı o mahalleye adı asiyeydi ilköğretimdeydik tabi o zamanlar çocukluk aşkı falan ama birde vadi meşhur ulan laz ziya ne zaman oy asiye türküsünü koysa bende dertleniyodum onla birlikte

birinci sinifta bana egik yazi yazmayi ogretmek icin yanima oturmustu,sonra tesekkur etmek icin cips almistim. not :kizin diyabet oldugunu yillar sonra ogrendim

aynı lisedeydik regina ile hiç dikkatimi cekmemisti okulun popüler cocuklarindandim, ben son sınıf o 2.sınıfti, bor doğum gününde tanıştık bir gülümsedi aklım gitti 4 sene arada görüştük hayatlarıimza baskalari girdi gorusmedik vs sonra 1 sene önce aynı gece birbirimizi rüyamizda gördük görüşmeye başladık sevgili olduk vs derken gün geldi ayrıldık. o 1.5 sn tam 5 yılıma maal oldu. akıllandin mi derseniz hayır. şuan yanımda olsa gözlerimin içine bakarak bana gülse ve seni seviyorum dese bir 5 yıl hatta 10 yıl daha feda edebilirim.

geçtiğimiz ekim ayının ilk haftası üç saniyeliğine gülüşünü gördüm.sonrada güz gülleri gibi baharı göremedim birdaha

o sene çoh kar yağmişti, yollar kapanmişti :)) şaka bir yana ilkokul aşkı işte.7 yaşındaydım yoklama alınırken onu gördüm.ama 12 yaşında aşık oldum tabi.

mahalle maçında görmüştüm ben karşı takımın kalecisiydi ona gol atmiyim diye hep dışarı vurdum topu sonuç karşı mahalleye meybuz ısmarladık mk

bir yıl önce bugün. dershanenin ilk günüydü. yan sıramın bir önünde oturuyordu. kahkahasıyla dönüp bakmıştım bir kere. şans eseri de bir konuşmasına şahit oldum. bir isimden bahsediyordu, tanıdığım bir isim. umursamadım ama. bana ne deyip geçivermiştim. dershanedeki sıra arkadaşımls hemen kaynaştık, kafa dengiydi arasam bulamam. günün sonunda onunla yürüyorduk eve. o hızla yanımızdan geçip gitmişti. benim yine umrumda değildi. daha sonra ki günlerde de yanımdan geçip gittiği ya da karşı yoldan giderken gördüğüm ya da karşıdan karşıya geçerken arkamdan geldiğini gördüğüm olmuştu. hala ilgimi çekmiyordu, hala umrumda değildi. gel zaman git zaman konuşmaya başladık. o tanıdığım isim dediğim kişiyi ilkokuldan tanıyordum. meğer biz aynı okulda okumuşuz 1-2 sene falan. hem de benim mahalleden en yakın srkadaşımın sınıfındaymış. sık sık gittiğim bir sınıf. yani onu öncesinde sık sık görmüşüm. yıllar sonra 2016'ın 20 eylülünde tekrar karşıma çıkmış. samimiyet biraz daha ilerlemişti. ön sıramda oturmaya başlamıştı. artık daha sık iletişim hslindeydik. onu tanımaya başlamıştım. kalbimde yer edinmeye başlamıştı. i̇lerleyen günlerde bir sabah yolda karşılaşmıştık. ben ygs'yi umursamadığımdan soru çözümüne kalmazdım, o ise ara sıra kalırdı. o karşılaştığımız sabahtan itibaren soeu çözümüne kalmadığı günlerin çıkışında beraber yürümeye başladık. ara sıra sabahları rastlaşıyorduk. bu yürüyüşler sırasında benim ona ilgim artmaya başladı. i̇lk görüşte aşk değildi; zamanla tüm vücüda yayılan, tutkulu bir aşktı. onunla daha fazla zaman geçirebilmek için, onunla yürüyebilmek için soeu çözümüne kalmaya başladım. yukarıda dedim ya ilk okul arkadaşıymışız ve yıllar sonra 2016'nın 20 eylülünde karşıma çıktı diye. kader işte. bu yürüyüşler sonrasınds eve geldiğimde düşünmeye başladım. acaba alnıma yazılan o muydu? bunca yıl sonra karşıma çıkıp kalbimi fetheden, dikkatimi ilk çeken kişi olmasının bir sebebi olmalıydı. belki allah aşkı tatmamı istedi belki de evleneceğim kişiyi karşıma çıkardı. bunu sadece önümüzdeki günlerde anlayacağım.

sanki bir ebabil kuşu kızgın bir taşı kafama bırakmışta o taş vücudumda ağır ağır aşağı iniyormuş gibiydi...

lünapark bir güldü , bir baktı ondan sonra zaten katilimi bulmuştum.

12. sınıfın başındaydık, 12 olduğumuzdan bizim dersler erken başlıyordu. sınıfa yeni bir kız geldiğini duymuştum ama ne gördüm ne adını biliyorum. neyse beni de okula babam bırakıyordu geçerken, babam da baya erken gittiğinden millet gelmeden yarım saat önce filan sınıfta olurdum. genelde müzik dinler veya uyurdum beklerken. 12. sınıfın ilk günü sınıfa bir girdim içerde bi kız var böyle bi an göz göze geldik sonra bakamadım ama beni bi heyecan sardı. o kadar az görmüştüm ki önüme 5 tane birbirine hiç benzemeyen kız koysalar bir tanesi de o olsa yine tanımazdım ama işte.. o zaman hayatımdaki en büyük pişmanlıklarımdan birini yaptım, konuşmadım. 1-2 hafta boyunca hep sabah sınıfta yarım saat kadar yalnız kalıyorduk ama en fazla günaydın diyordum ve şu an bile pişmanım.

başlık güldürdü. daha 2. sınıftayız ve tenefüste kendi halimizde takılıyoruz. kapıda bir kadın ile yanında bir çocuk belirdi ve kadın şunu dedi: "2/a burası mı?" e haliyle onayladık biz de. kadın devam etti "bakın yeni arkadaşınız, artık burada okuyacak." kabullenemedik. 5-6 kişi "hayır ya o 2/b de okuyacaktır. burası değil onun sınıfı." diye başladık itiraza. fayda etmedi itirazlar ve o geldi. i̇lk tanışmamız böyleydi. nereden bilebilirdim o esmer ve istenmeyen çocuğun ilk aşkım olacağını ve nereden bilebilirdim onun ilk aşkı olacağımı. hoş gelmiş meğer.

9. sınıfta servise yazilmistim ilk ben biniyordum haliyle kimin nerede bindigini nerede olduğunu öğrenmiştim neyse ilk günlerde binen kisilerden pek hoşnut olmamistim daha sonra bu bindi ben hep kapının önünde otururdum önümden geçerken bakardım o da en arkaya otururdu. serviscimiz onu evin önünden almadığı için hep acaba hangi ev onun diye muallakta kalırdım .o zamanlar bir şey hissetmiyordum ama zamanla ilgimi çekmeye başladı ve sonucunda platonik olarak kaldım ilerisine gidemiyorum .hala evinin önünden geçerken acaba hangisi onun diye düşünürüm .ya da bı kere çıksa da görsem keşke derim böyle işte

görmedim

(bkz: onu benimlen garı bilir ) (bkz: sen ne bilecen )

2006nın kasım ayında gördüm lise 1 e gidiyordum o ise 8.sınıftaydı o gün allahım bana onu nasip et diye dua ettim 2010 ocakta sevgilim oldu 2017 ağustosta ayrıldık söyleyeceklerim bu kadar iki hafta kadar önce de nişanlandı allah yolunu bahtını açık etsin

hiç göremedim

ilk aşk değil de çok net hatırlıyorum onu ilk gördüğüm anı 2016 eylül zamanlarıydı. üstünde beyaz bir şey vardı. karşı koridorda görmüştüm. hocaya soru soruyordu. çok net hatırlıyorum.

13 yaşındaydım, tiyatro kursunda kostümler yeni gelmişti cadı şapkasını kafama geçirip aniden döndüğüm o an...