beklentisi sıfır olan insan

mutludur. ..... .

dışarda kiyamet kopsa "bu ne gürültü aq yerinde" diyebilecek insandır

bu benim. çünkü neden bi beklentim olsun ?

derslerine günü gününe çalışırsa daha yüksek beklentilere girebilecek insan tabi bu beklenti ders içinse .hayattan beklentisi sıfırsa iş başka majör depresif bozukluk olabilir. eğer ki milli takımın gruplarda toplayacağı puan ise bu sıfır derhal burayı terk et kardeşim.

yok öyle bir insan. durakta otobüs beklerken bile otobüsün bir an evvel gelmesini hatta belki boş olup oturabilmeyi bekliyorsun.

bu saatte gidip uyuyan insandır. geceden ve hayattan bir şey beklemez..

beklentisi yüksek olan insandan daha az üzülür

İnsanlara karşı böyleyim ama bunu diğer alanlara hala taşıyamadım

İnsanların “Nasılsa bu insan evladı hiçbir şey beklemiyor, istediğimiz gibi hareket edelim.” diye düşünmesine sebep oluyor bu durum bir süre sonra. Kıymet bileceklerine kullanıyorlar.

hayatta neye karşı bir beklentim olsa hep sıçtığı için ağzıma artık hiçbir şey beklemiyorum. olursa seviniyorum, olmazsa zaten alıştık.

Beklentin yokken olursa olur, olmazsa da koymaz çünkü. Heveslenip kursak kanseri olmaktan yorulduk.

Bu sadece vazgeçmekle olabilen bir şey. Her şeyden vazgeçmek ama öyle melankolik depresif anlamda değil. Her şeyi bırakıp o ana odaklı yaşamak. İnsanlardan ve hayata dair şeylerden vazgeçip kendime odaklı yaşadığım günden beri bu kendiliğinden olmaya başladı. Şöyle bir işim böyle bir kariyerim olsun diye bir beklentim yok çünkü hayatı akışa bıraktım ben sevdiğim şeyleri yapıyorum kendime bir şeyler katmaya çalışıyorum hepsi bu. Yaptıklarımı beklentisiz yaptığımı fark ettim aslında. İlerde hayalini kurduğum bir konum ya da bir iş de yok. İnsanlar konusunda da bu böyle. Herkesten vazgeçtim sadece kendimleyim. Gelen gelir giden gider kafasındayım ve zamanla fark ettim ki kimseden geleceğe dair bir şey beklemiyorum. Şu an için bile yanımda olsun diye beklemiyorum. Mesaj arama herhangi bir şey beklemiyorum. Beklentilere dair kafamda tam anlamıyla bir boşluk var. Hiç kimseden hiçbir şey bekleyemiyorum. Hayatımda olmayanlara değil olanlara odaklanıyorum ve onların tadını çıkartıyorum. Olay tamamen bunda gizli sanırım.

Beklenti olayını çözebilmek için çok çaba harcadım çünkü beklentiler sadece üzüyordu. Ve oluyormuş, sonunda bir yerlerde ipler kopuyormuş. Artık beklediğim bir şey yok, hayat ne getirirse onu yaşıyorum.

Öyle bi insan yok. Olsaydı mutlu olurdu. Mutlu olan insanlar beklentilerine sahip olmuş insanlar. Ki onlar da zaman zaman mutsuz. Bi İsmail abi var o da gemi bekliyo zaten.

Mutluluğun formülünü bulmuş insandır

Bugün bi olaya şahit oldum hemen anlatıyorum, Dershanede sınıfça bişeyler yapalım dedik oturduk sınıfta herkes var bişeyler yiyoruz bi arkadaşım dikkatimi çekti. Almış eline yemeği ağzındakini çiğnerken elindeki parçayı aşağı indirmiş eliyle sıkıyor utanıyor falan. Size gereksiz gelebilir ama bu beni o kadar üzdü ki oturup ağladım. Böyle insanlar mı hayattan beklentisi olmayan insanlar bilmiyorum ama ben böyle temiz insanlar varken böyle olmak istemiyorum. Dershaneden çıkana kadar bunu düşündüm yolda giderken de düşündükçe gözlerim doldu mahçup hissettim bu kadar hassas bi insan olduğumu da bilmiyodum açıkçası. Beklentisi olmayan insanları biraz olsun mutlu etmek için elinizden geleni yapın biraz umut dolsunlar tabiki bunu yaparken onları mahçup etmeyin. Hayat bugün aslında bi ders verdi bende sizinle paylaştım düşünce yapınız değişir benim gibi belki...

imrenilecek bir yanı yoktur. büyük ihtimalle geçmişi bir çöplüktür, geleceği de farksız olacaktır.

bu bir yandan iyiyken bir yandan insanı içinden çıkılmaz davranışlara itebiliyor zannımca. beklenti sıfır olunca, o işin olacağı varsa da olmama ihtimali artıyor. çünkü o işin olması için uğraş verilmemiş oluyor. ondan sonra da gelsin Murphy kanunları: "evren işinizin olmaması için bütün olumsuz ihtimalleri bir araya getirir" falan filan.

güne lenslerimi takmadan başlıyorum. unuttuğumu fark edince de amaan koy göte görmeye değer bir şey mi yaşıyorsun diyorum.

ben bunu iyi bir şey sanıyordum herhangi bir beklentim kalmayana kadar ama baya kötü bir şeymiş bu ya gerçi beklentin olmasıda kötü hangisi daha kötü karar veremedim.

kimsenin sıfır beklenti ile yaşadığına inanmıyorum. çünkü en umursamaz insanın içinde bile bir beklenti kırıntısı hasıl olur bazen. şahsen beklentilerini minimumun da altında tutarak yaşamaya çalışan bir insanım fakat yine bir şekilde, istemeden bir beklentiye girmiş oluyorum bazı durumlarda. yani kaçınılmaz bir son bu beklenti denen meret..

vs beklentisiz duramayan insan (bkz: me)

imkansız. insanın varoluşuna aykırı. hepimiz birbirimizden bir şey bekliyoruz, beklemeliyiz.

2 senedir tam olarak bu kişiyim. neyden neyi beklicez allah aşkına zaten... (bkz: istemiyorum)

Bu direkt benim CV. Fakat gün geçtikçe boşluk hissiyatı oluyor. Her geçen gün daha kötü hissettiriyor.