pencere kenarında hayatı sorgulamak

yoldan geçen insanlara bakarak hayat mücadelelerini irdeleme durumudur. hepsinin bir işi ve derdi var babuşlar. çok garip ama uzaktan bakıldığında hepsi için üzülüyorum nedensiz. (bkz: her kuşu siktin bi leylek kaldı)

pencere önü çiçeği..

bizim yurdun yanında inşaat var bizim pencere de inşaattan kenara istiflenmiş molozlara bakıyor. pencereden moloz izleyerek hayatı sorguluyorum. sanırım önce kendimle olan sorgumu bitirip hayata öyle geçmeliyim. o son molozla o kadar kesişmicektim.

yavaş yavaş aydınlanan gökyüzüne bakıyorum pencerede dikilmiş. sokak lambaları hala anıyor. gökyüzü zifiri karanlığını bırakıp mavileşiyor ağır ağır ve ben öylece izliyorum. tek bir kuş bile uçuyor, onlar bile uyuyor şuan. ama ben öylece gökyüzünü seyrediyorum. aklımdan sürüyle düşünceler birbirini kovalıyor. hepsi içimi acıtan şeyler. cevapsız kalan her nedende bir yumru doluyor boğazıma. yutkunuyorum defalarca ama geçmiyor. ruhum acıyor artık, çok acıyor...

pencere karşısında öpüşen iki insan, yan tarafta kıraathane ahalisi onları izlerken ciddi olarak onları sorguladım, yani merak ediyorum neden daha tenhada yer mi yok, biri kızı tanısa, babası hortumla dövse falan düşünmüyorlar mı, benim babam olsa beni doğrar, kasaba gidip birinci sınıf mal diye satar yani.

sokakta oynayan küçük kardeşlerim,köşe başlarında genç kardeşlerim, janti giyinmiş kelle kulak yerinde aksesuar tam takım arkadaşlarım,ağır abilerim bide trafonun orada torbacıyı görüyorum. pencere önünden hayatı sorgularken yakalandım semte inicez birazdan.

şair tribine girip bir sigara yakarsın önce. sonra sokaktan geçen kediye köpeğe bakıp film artizleri gibi gülmeye çalışırsın. ardından sabah ezanı okunur ve sen vay amına koyayım sabah olmuş ben siktirip gidip yatayım dersin ya işte hersey orda iptal

acil serviste pencere olsaydı bende sorgulardım fakat şimdilik bu eylemi havalandırmaya bakarak yapıyorum

ben iste o ben (bkz: adım mahalle muhtarına çıktı)

şu an balkonda sorguluyorum. seviyeyi siz düşünün.

ateş böceklerini izliyorum da allahım ne kadar güzel yaratmış maşallah. bu arada hala sorgulayabiliyorsanız şükredin sıçarım melankolinize

sorgulancak bir hayatım varmı önce onu düşündüm

6 sene önce falan bu eylemi çok yapıyordum pencerede duruyordum baya bi şarkı dinliyordum öyle boş boş bakınıyordum anlamsız bi iyi geliyordu önünde oturuyordum falan sonra karşı apartmandan birileri beni şikayet etmiş niye sürekli pencerede bilmem ne diye baya koca apartman benim dedikodumu yapmış hadlahskajslajskajslsjsk pencereden bakınıyorum lan??? (bkz: kafaların fazla güzel olması)

gökyüzüne bakıp "biz neden yeryüzündeyiz?" demek sorgulamaya girer mi?

aha leke var ne sorgulamasi kalk temizle sunu

bunu yaparken durmayan gözyaşları ve ağızdan düşmeyen küfürler

bu şey değil mi, kaybedenler kulübündeki dinleyici ayşe.

uzaklara dalıp neden herkes mutlu düşüncesi

pencere kenarından hayatı sorgularken üst komşu üzerime sofra bezi silkeledi nasıl bir hayat sorgulanmıyor bile aq

pencere kenarına kadar gitmeye üşenip ,yatağımda sorgulamayı tercih ediyorum

valla sorgulamak bana düşmez :/

özellikle yatağınız pencerenin dibindeyse bulutlara yıldızlara bakıp hayatı sorgularsınız

özellikle otobüsün penceresinden dışarıyı izlerken yapmadan edemiyorum. ayrıca bu konuyla ilgili (#1759585)

her gün yaptığım eylem. bi yandan kahvemi yudumlayıp diger yandan hayati sorgularken,icerden annem seslenir --> sen benim yeni temizledigim tezgahta kahve yapıp niye orayı batiriyosun,o karnına s.. :d