yıkık

ağlatan bir kıraç şarkısıdır .

“bırakma beni, insanlar kötü. bırakma beni, korkuyorum.” kıraç bu şiiri yorumlamasaydı koca bir nesil bu güzel sözlerden mahrum kalacaktı.

aga kıraç'ın beni benden alan şarkılarından.. --- spoiler --- birakma beni insanlar kötü birakma beni korkuyorum bir dayak yemis adamim simdi bezginim kararsizim yilginim... al götür beni o kayip gecelere yeter ikimize yalnizligim birakma beni insanlar kötü birakma beni korkuyorum... --- spoiler ---

(bkz: yıkık oç) (bkz: asdfghjklşi) (bkz: muazzam küfürler)

efendim?

“bugün yıkığım, biliyor musun?”

Stüdyo kaydının mutlaka dinlenmesi gerektiğini düşündüğüm (bkz: kıraç) şarkısı. tam şurada bulabilirsiniz.

çevremdeki çoğu insan;

that's me.

yalnızca birkaç dakika önce yıkık bir insan olduğuma dair bir tweet attım ve hemen ardından sözlüğe girip bu başlıkla karşılaştım. t e s c i l l e n d i .

sıcak bir yaz günü öğrenci işlerine bir iki soru sorduktan(ve olumsuz cevaplar aldiktan) sonra kapıdan çıkarken hissetim bunu. kafamda ise yine o şarkı çalıyordu. pinhani'den ben nasıl büyük adam olucam. sonra başka bir gün, başka bir mevsimde; kışın ortasında yıkık hissettim kendimi. 7 yıllık dostmu son görüşümdü. bir yerde okumuştum. 7 yıldan fazla süren dostluklar hep sürerler diye. bizimkisi her şeye rağmen zaman aşımına uğramıştı. bugünlere daha yakın bir gecede yürümeye karar verdim. sadece birkaç kilometre yürümeliydim. sonra daha mutlu olacaktım. mutluluğu bir şeylere bağlamak gerekiyordu. yürümek pilav günü gibiydi. 3 eski arkadaşımı gördüm. normalde görmezden gelirdim. onlar da böyle yaparlardı ama bu defa durdurup (ilk başta kendimi hatırlatıp) muhabbet ettim. yapmamam gerekirdi ama hepsini kendimle karşılaştırdım. benden daha iyi olduklarını gördüm. yine yıkık hissetim kendimi. yine de bir önemi yoktu. şimdi yıkık olduğumu kanıtlamaya çalışırcasına neden bu yazıyı yazdığımı bilmiyorum. belki de bunu diğer onlarca entirim gibi silmeliyim. normalde biri bana ezik veya yıkık dese gerçekten çok sinirlenirim. öyle olmadığımı düşünürüm. sonuç olarak bir insan tamamen yıkık veya ezik olamaz. sadece öyle hissettiği anlar vardır. bazıları o anları geri kalan hayatında da kafaya takar hep öyle olduğunu düşünür. hayatında hiçbir şeyin doğru olmadığını ve olmayacağını, hep böyle başarısız olacağını düşünür. öyle değil cidden. her konuda kötü olmazsınız. herkesin iyi yaptığı bir şey vardır. önemli olan kusurlarını kabullenip iyi yönleri de düşünmek olmalı.

t: ümit yaşar oğuzcan'ın keskin şiiri. kıraç tarafından fevkalade bestelenip yorumlanmıştır. klibi buram buram sevmek zamanı kokar.. "bırakma beni, insanlar kötü. bırakma beni, korkuyorum.." "al götür beni, o kayıp gecelere. yeter ikimize yalnızlığım." link --- spoiler --- bugün yıkığım biliyor musun? ezginim, çaresizim, umutsuzum. sancılıyım, bırakma beni, insanlar kötü. bırakma beni, korkuyorum. bir deli otlar büyüyor içimde. sancılıyım, yorgunum, kederliyim. bu halini sevdim, gitme kal. çamurlar, çirkefler içindeyim. bir dayak yemiş adamım şimdi. bezginim, kararsızım, yılgınım. al götür beni, o kayıp gecelere. yeter ikimize yalnızlığım. --- spoiler ---

Sözleri ümit yaşar oğuzcan'a, bestesi kıraç'a ait şarkı. çubuklu cem yorumu edit: imla

bir dayak yemiş adamım şimdi bezginim, kararsızım, yılgınım al götür beni o kayıp gecelere yeter ikimize yalnızlığımmmmmmmmm